Gniew jest emocjonalnym powikłaniem stwardnienia rozsianego (MS), które uważa się za wynik samej choroby. Utrzymywanie złych myśli w butelkach wiąże się także z gorszą jakością życia, wynika z badań przeprowadzonych w Stwardnieniu Rozsianym.
Wiedząc więcej o roli gniewu w stwardnieniu rozsianym oraz o tym, jak można nim zarządzać, już teraz robisz pierwszy krok, aby lepiej kontrolować swoje zdrowie fizyczne i psychiczne.
Złość i MS
W badaniu gniew oceniano u 157 uczestników ze stwardnieniem rozsianym. Uwzględniono uczestników z rzutowo-remisyjnymi, pierwotnie progresywnymi lub wtórnie progresywnymi typami MS.
Gniew u tych uczestników został zmierzony przy użyciu State-Trait Anger Expression Inventory-2 (STAXI-2) – czterostopniowej skali z wyższymi wynikami wskazującymi więcej gniewu. W tym teście 196 przedmiotów podzielono na sześć skal. Cztery z tych skal to:
- Cecha gniewu: mierzy, czy dana osoba ma gniewną osobowość i czy dana osoba ma tendencję do reagowania gniewnie, gdy jest krytykowana
- Stan gniewu: mierzy, czy dana osoba odczuwa gniew i czy ma ochotę wyrazić swój gniew werbalnie lub fizycznie
- Wyrażanie gniewu: mierzy, czy dana osoba wyraża złość w stosunku do innych osób, np. krzyczy do partnera lub uderza pięścią w ścianę.
- Wrażenie gniewu in: mierzy, czy dana osoba tłumi gniewne uczucia.Uczestnicy badania ze stwardnieniem rozsianym zostali porównani do grupy kontrolnej. Naukowcy odkryli, że osoby ze stwardnieniem rozsianym są bardziej podatne na gniew (gniew charakterystyczny), mają większą intensywność gniewu (gniew stanu) i wyrażają gniew na zewnątrz lub wewnątrz, w porównaniu do grupy kontrolnej.
Innymi słowy, to badanie sugeruje, że ludzie ze stwardnieniem rozsianym mają skłonność do doświadczania gniewu częściej niż ci, którzy nie mają stwardnienia rozsianego.
Aby sprawdzić, czy wyższy poziom gniewu w grupie MS przypisano depresji i lękowi, badacze skorelowali wyniki oceny gniewu z objawami depresji i lęku. Naukowcy nie znaleźli powiązania, co sugeruje, że gniew istniał sam i nie był wskaźnikiem leżącego u podstaw stanu zdrowia psychicznego.
Gniew i jakość życia w SM
Uczestnicy tego badania przeszli również ocenę jakości życia związaną ze zdrowiem za pomocą funkcjonalnego narzędzia oceny jakości HRQoL w leczeniu stwardnienia rozsianego.
Osoba biorąca udział w tym teście musi wybrać jeden z pięciu wyników w celu określenia ich zadowolenia, od "0", co oznacza "wcale nie", do "4", co oznacza "bardzo dużo". Wyższy wynik wskazuje na lepszą jakość życia, a niższy wynik wskazuje na gorszą jakość życia.
Po złożonej analizie statystycznej, badanie wykazało, że osoby, które internalizowały lub tłumiły swój gniew, miały gorszą jakość życia związaną ze zdrowiem – dotyczyło to zwłaszcza kobiet. Z drugiej strony złość cech nie przewidywała gorszej jakości życia związanej ze zdrowiem. Sugeruje to, że to nie sama złość wpływa na zadowolenie z życia, ale na to, czy zachowują oni te gniewne uczucia dla siebie.
Przyczyny złości w SM
Wyniki powyższego badania sugerują, że osoba ze stwardnieniem rozsianym jest bardziej podatna na złość niż ktoś bez SM. Dlaczego tak się dzieje?
Pomimo ograniczonych dowodów naukowych, eksperci podejrzewają, że gniew u osoby ze stwardnieniem rozsianym jest wynikiem uszkodzeń mózgu, tak jak zamazane widzenie lub utrata koordynacji wynika z uszkodzeń stwardnienia rozsianego w mózgu. Innymi słowy, układ odpornościowy osoby atakuje osłonkę mielinową włókien nerwowych w obszarach mózgu kontrolujących emocje, zachowanie i osobowość, takich jak:
Amygdala
- Zwoje podstawne
- Płat czołowy
- Gdy osłonka mielinowa włókien nerwowych w tych mózgach obszary są uszkodzone lub zniszczone, sygnalizacja nerwowa jest osłabiona.
Może to wpływać na funkcję regionu mózgu, prowadząc do zmiany w ekspresji emocjonalnej, osobowości, zachowaniu itp.
Oczywiście, nowa diagnoza stwardnienia rozsianego lub inne formy stresujących wiadomości, takich jak postępująca choroba lub leki, które są drogie, mogą wywołać gniewne uczucia. Ale znowu, zaburzenia gniewu doświadczane przez osobę ze stwardnieniem rozsianym mogą być bardziej funkcją ich choroby niż sytuacji.
Wreszcie, mimo że powyższe badanie testowało depresję jako źródło gniewu i nie znajdowało żadnego związku, gniew może być substytutem emocji dla smutku lub lęku.
To wszystko jest powiedziane, drażnienie przyczyny złości może być trudne, a gdy myślisz, że możesz znać sprawcę, najlepiej uzyskać obiektywną opinię od pracownika służby zdrowia.
Leczenie gniewu w SM
Podczas zarządzania złością w stwardnieniu rozsianym, ważne jest, aby najpierw poddać się właściwej ocenie lekarza, ponieważ wpłynie to na twój plan leczenia. Jeśli twój lekarz zdiagnozuje depresję lub lęk, połączenie leczenia i terapii może być niezwykle pomocne.
Jeśli twój gniew bierze się z nowej lub wcześniejszej diagnozy stwardnienia rozsianego, pomocne mogą być interwencje takie jak grupa wsparcia MS, klasy zarządzania złością, terapia relaksacyjna i poradnictwo rodzinne.
Poza sesjami terapeutycznymi, czasami zalecany jest lek o nazwie stabilizator nastroju, który pomaga w opanowaniu nieprzewidywalnych wahań nastroju lub złych wybuchów.
Podczas gdy interwencja oparta na uważności nie była badana jako środek leczenia gniewu w stwardnieniu rozsianym, stwierdzono, że poprawia ogólną jakość życia, lęk, depresję, zmęczenie i ból u osób ze stwardnieniem rozsianym. Stwierdzono także, że poprawia on złość u osób z fibromyalgią, przewlekłą chorobą, która jest całkowicie odmienna od SM, ale ma podobne objawy, jak zmęczenie i ból.
Dzięki temu uważność – gdzie dana osoba uczy się doceniać i żyć w danej chwili – może być przydatną strategią radzenia sobie z głęboko zakorzenionym gniewem.
Słowo od Verywella
