Sarkoidoza jest chorobą, która może wystąpić w całym ciele, ale najczęściej atakuje płuca. W sarkoidozie zapalenie powoduje powstawanie grudek komórek (ziarniniaków) w tkankach ciała. Granulomy mogą rosnąć i zlepiać się razem i wpływać na działanie narządu w ciele. Dlaczego powstawanie ziarniaków nie jest jasne, ale naukowcy uważają, że sarkoidoza rozwija się, gdy układ odpornościowy reaguje na coś w środowisku.
Sarkoidoza dotyka mężczyzn i kobiety w każdym wieku i pochodzenia etnicznego. Najczęściej diagnozuje się go u dorosłych w wieku od 20 do 40 lat. Sarkoidoza występuje najczęściej u Szwedów, Duńczyków, Afroamerykanów oraz osób pochodzących z Azji, Irlandii i Portoryka. Do osób, u których istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju sarkoidozy należą:
- pracownicy służby zdrowia
- osoby niepalące
- nauczyciele szkół podstawowych i średnich
- osoby narażone na pył rolniczy, środki owadobójcze, pestycydy lub pleśnie
- strażacy
Objawy sarkoidozy
Wiele osób z sarkoidozą (30 do 50 procent ) nie mają żadnych objawów. Często choroba jest odkrywana przez przypadek, gdy osoby te mają prześwietlenie klatki piersiowej na coś innego. Około jedna trzecia osób z sarkoidozą ma ogólne objawy, takie jak:
- gorączka
- zmęczenie, osłabienie
- utrata masy ciała lub utrata apetytu
- nie czują się dobrze (złe samopoczucie)
osoby z sarkoidozą, na którą choroba ma wpływ choroba płuc (90 procent osób) mają następujące objawy:
- zadyszka
- suchy kaszel
- świszczący oddech
- dyskomfort w klatce piersiowej, zwłaszcza z kaszlem
Objawy skórne w sarkoidozie (25 procent osób) mogą obejmować:
- swędzenie guzków, owrzodzenie lub obszary przebarwionej skóry w pobliżu nos, oczy, plecy, ramiona, nogi lub owłosienie głowy – bolesne guzy na kostkach lub łysinkach, które są czerwone lub fioletowe na czerwone i lekko uniesione (zwane "rumień guzowaty")
- zmiany skórne na lub wewnątrz nosa, na policzki, uszy, powieki lub palce (zwane "lupus pernio")
- Sarkoidoza może wpływać na oczy, serce i inne narządy ciała, powodując dodatkowe objawy. Sarkoidoza może również powodować bóle stawów i mięśni. Objawy sarkoidozy mogą pojawić się i zniknąć lub mogą trwać długo. Niektóre osoby mogą mieć tylko kilka objawów; inni mogą mieć wiele problemów.
Rozpoznanie sarkoidozy
Rozpoznanie sarkoidozy może być trudne z powodu wielu różnych objawów, które może ona wywołać, a także dlatego, że wiele chorób może wywoływać te same objawy. Szczegółowa historia medyczna i pełne badanie fizykalne mogą pomóc w rozpoznaniu sarkoidozy. Lekarz najprawdopodobniej przeprowadzi różnorodne testy, takie jak prześwietlenie klatki piersiowej, testy czynnościowe płuc, elektrokardiogram (EKG) i tomografia komputerowa (CT), aby wyszukać oznaki sarkoidozy i pomóc w diagnozie. Próbka tkanki płucnej (biopsja płuca) jest zwykle pobierana w celu wykrycia obecności ziarniaków.
Leczenie sarkoidozy
Sarkoidoza różni się w zależności od osoby, więc leczenie będzie różne dla każdego pacjenta i zależy od tego, w jaki sposób ona cierpi na tę chorobę. Wiedza na temat wpływu sarkoidozy na organizm i jej aktywności pomaga określić przebieg leczenia.
Ludzie bez objawów na ogół nie wymagają leczenia. Dla tych, którzy mają objawy, głównym lekiem jest prednizon. Inne leki, takie jak Rheumatrex (metotreksat) lub Imuran (azatiopryna), mogą być podawane razem z prednizonem lub samodzielnie. W zależności od objawów, takich jak krople do oczu lub leki nasercowe, mogą być potrzebne inne leki. Rumień guzowaty zwykle ustępuje bez leczenia. Lupus pernio można leczyć za pomocą kremów lub leków przyjmowanych doustnie lub wstrzykiwanych w skórę.
