Jeśli byłeś zamieszany w świat autyzmu przez więcej niż kilka lat, prawdopodobnie słyszałeś o zaburzeniu o nazwie PDD-NOS (wszechobecna choroba rozwojowa). zaburzenie nie określone inaczej). Możesz nawet mieć dziecko, które otrzymało diagnozę PDD-NOS. Można powiedzieć, że to diagnoza, która oznacza "na spektrum autyzmu, ale nie mieszczącą się w żadnej z istniejących kategorii autyzmu".
Dlaczego już nie istnieją PDD-NOS
Dzisiaj możesz przeszukiwać podręcznik diagnostyczny na zawsze i nigdy nie znajdziesz takiej diagnozy. To dlatego, że istniał tylko przez kilka dekad, a następnie zniknął na zawsze. Nie oznacza to, że objawy zniknęły, a nawet, że jest mniej osób z objawami związanymi z PDD-NOS. Oznacza to raczej, że PDD-NOS jest przestarzałą kategorią diagnostyczną.
PDD-NOS został po raz pierwszy dodany do DSM w 1987 r., Chociaż nie był dobrze opisany:
Ta kategoria powinna być stosowana, gdy występuje pogorszenie jakości w rozwoju wzajemnej interakcji społecznej oraz umiejętności komunikacji werbalnej i niewerbalnej, ale kryteria nie są spełnione w przypadku zaburzeń autystycznych, schizofrenii lub Schizotypal lub Schizoid Personality Disorder. Niektóre osoby z tą diagnozą będą wykazywać wyraźnie ograniczony repertuar działań i zainteresowań, ale inne nie.
Do roku 2000 w podręczniku diagnostyczno-statystycznym wymieniono pięć zaburzeń, które należały do kategorii "wszechobecnych zaburzeń rozwojowych" (PDD).
Obejmowały autyzm, zespół Aspergera, zespół Retta, zespół łamliwego chromosomu X i PDD-NOS.
Po opublikowaniu DSM-5 w 2013 r., Termin PDD-NOS "zniknął" z literatury diagnostycznej. Większość zaangażowanych osób uważała, że jest zbyt szeroka i źle rozumiana jako przydatna diagnoza.
W przypadku DSM-5 większość ludzi, którzy mieli kiedyś diagnozę PDD-NOS, będzie teraz uważana za osobę z rozpoznaniem "spektrum autyzmu".
Jakie były objawy PDD-NOS?
Przed 2013 rokiem i DSM-5 wiele dzieci miało pewne objawy jednego PDD i niektóre objawy innego, ale niewystarczające z któregokolwiek z czterech specyficznych zaburzeń, aby uzyskać diagnozę. Innymi słowy, chociaż wyraźnie mieli opóźnienia w komunikacji społecznej i inne objawy, nie mieli zespołu Retta, kruchego X, zespołu Aspergera ani autyzmu. W rezultacie otrzymali diagnozę wszystkich PDD-NOS. Dzieci z PDD-NOS mogą mieć łagodne lub ciężkie objawy. Mogły być inteligentnie lub poznawczo opóźnione. Mogły być werbalne lub niewerbalne. Jedynym prawdziwym punktem wspólnym były więc niektóre, ale nie wszystkie objawy któregokolwiek z innych PDD. Z drugiej strony PDD-NOS dostarczyły opcję diagnostyczną dla lekarzy, którzy mieli dzieci, które miały szereg różnic, które nie pasowały do żadnej konkretnej kategorii. Z drugiej strony kategoria ta była tak ogólna i tak niejasna, że bardzo niewiele mówiła rodzicom, terapeutom i nauczycielom.
W przeciwieństwie do już nieistniejącej kategorii zespołu Aspergera, która była innym terminem dla "autyzmu o wysokim funkcjonowaniu", PDD-NOS może oznaczać praktycznie wszystko.
Podczas gdy wielu wciąż opłakuje utratę bardzo użytecznej kategorii Aspergerów (i wielu wciąż używa tego terminu!), Bardzo niewielu zdaje się tęsknić za PDD-NOS.
