Interferon jest lekiem naśladującym białko w organizmie, którego układ odpornościowy wykorzystuje do niszczenia wirusów. Pegylowany interferon jest zmodyfikowaną formą leku, która może dłużej pozostać w ciele, co zapewnia lepsze leczenie. Glikol polietylenowy (PEG) dodaje się do interferonu, procesu zwanego pegylacją, który jest również stosowany z innymi rodzajami leków.
Dwa rodzaje pegylowanych interferonów są dostępne i stosowane w leczeniu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C.
- Peginterferon alfa-2a: Nazywany również alfa-2a, nazwa handlowa Pegasys.
- Peginterferon alfa-2b: Nazywany również alfa-2b, nazwa handlowa PegIntron.
Zostały uznane za leczenie z wyboru, stosowane z rybawiryną i wymienione na Liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia. Leczenie HCV zmienia się za zgodą Sofosbuvir (Sovaldi) i Simeprevir (Olysio) w 2013 r. Przez FDA. Te nowsze leki i inne na pewno mogą zastąpić peginterferony jako preferowane leczenie.
Główna różnica między tymi dwoma pegylowanymi interferonami polega na dawkowaniu. Alfa-2a stosuje się jako stałą dawkę tygodniową. Alfa-2b stosuje się jako tygodniową dawkę w oparciu o masę ciała pacjenta. Istnieją inne różnice między tymi dwoma lekami, ale są one w większości techniczne i są stosowane przez lekarza prowadzącego.
Na przykład alfa-2a ma stosunkowo stałe wchłanianie po wstrzyknięciu i jest rozprowadzany głównie we krwi i narządach. Ale alfa-2b ma szybką absorpcję i szerszą dystrybucję w ciele.
Różnice w skuteczności
Do stycznia 2008 r. Żadne dane nie porównywały bezpośrednio tych dwóch leków. Zmieniło się to w wyniku dużego badania klinicznego znanego jako IDEAL i dalszych porównań klinicznych.
Dostarczają interesujących wyników, które umożliwią lekarzom wgląd w te potężne przewlekłe terapie zapalenia wątroby typu C.
Badanie IDEAL – zindywidualizowana dawka skuteczności w porównaniu z płaskim dawkowaniem w celu oceny optymalnej terapii interferonem pegylowanym – objęło 3070 osób w randomizowanym kontrolowanym badaniu. Stwierdzono podobną skuteczność między alfa-2a i alfa-2b przy utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej. Alfa-2a miała wskaźnik 41%, a alfa-2b miał SVR 39%.
Sprawa nie została zamknięta. W dwóch kolejnych badaniach stwierdzono statystycznie istotne różnice między dwoma lekami, przy czym alfa-2a jest wyraźnym zwycięzcą o ponad 12% lepszych wskaźników w SVR.
Dalsza metaanaliza 3518 pacjentów z siedmiu randomizowanych kontrolowanych badań dała lepsze wyniki z alfa-2a, chociaż spowodowała wyższy wskaźnik neutropenii. Neutropenia to zmniejszenie liczby białych krwinek. Jest to efekt uboczny, który nie jest pożądany, ponieważ białe krwinki są głównym składnikiem układu odpornościowego organizmu. Gdy zostaną zmniejszone, będziesz bardziej podatny na infekcje i mniej zdolny do walki z bakteriami i wirusami.
Wyniki te będą prawdopodobnie brane pod uwagę przy zalecaniu leczenia. Ale nowsze terapie mogą zastąpić peginterferony jako leczenie z wyboru w przypadku przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C.
Taka jest natura badań i rozwoju. W końcu może być dyskusja na temat porównania tych dwóch leków, ponieważ preferowane będą nowsze metody leczenia.
