Kryteria diagnostyczne autyzmu nie dyskryminują chłopców i dziewcząt ani kobiet i mężczyzn. Jednak ostatnie badania sugerują, że autyzm może wyglądać zupełnie inaczej u dziewczynek – tak różny, że może być trudny do zdiagnozowania.
Jeden z badaczy z Sieci Autyzmu Autyzmu Kennedy’ego Kriegera podniósł to pytanie w raporcie na temat dziewcząt z ASD: "Naukowcy badający różnice między chłopcami i dziewczynami z ASD często nie stwierdzili znacznej różnicy.
Czy to dlatego, że nie ma różnicy, lub ponieważ tylko dziewczęta z ASD, które najbardziej przypominają chłopców z ASD, są diagnozowane i dlatego włączane do badań? "
Jedna z trudności, na którą napotykają naukowcy, polega na tym, że dziewczęta z autyzmem zachowują się w sposób uznawany za akceptowalny – jeśli nie idealny – dla dziewcząt, a nie dla chłopców. Na przykład dziewczęta z autyzmem mogą wydawać się bierne, wycofane, zależne od innych, niezaangażowane, a nawet depresyjne (tak jak chłopcy). Mogą stać się pasjonatami, a nawet obsesyjnie interesować się bardzo specyficznymi obszarami (tak jak chłopcy), ale nie mogą skłaniać się ku "geekowskim" obszarom techniki lub matematyki. Niestety, w zachodniej kulturze dziewczęta, które wykazują takie zachowania, częściej są ignorowane lub prześladowane niż zdiagnozowane i leczone.
Jak dziewczęta różnią się od chłopców z autyzmem
Jednak przy tych wszystkich zastrzeżeniach badania idą naprzód i dostarczają nam więcej wskazówek na temat ASD u dziewcząt.
W oparciu o najnowsze badania, oto kilka sposobów, w jakie dziewczęta z autyzmem wydają się różnić od chłopców z autyzmem:
- Chłopcy z autyzmem mają zazwyczaj bardzo powtarzalne i ograniczone obszary gry. Dziewczyny z autyzmem są mniej powtarzalne i mają szersze obszary gry.
- Dziewczynki z autyzmem częściej niż chłopcy mogą reagować na komunikację niewerbalną, na przykład wskazywać lub obserwować. Są też nieco bardziej skupieni i mniej podatni na rozproszenie uwagi.
- Podczas gdy problemy z komunikacją społeczną chłopców stają się wyzwaniem na bardzo wczesnym etapie ich życia, dziewczęta mogą być w stanie radzić sobie z wymaganiami społecznymi we wczesnym dzieciństwie, ale napotykają trudności, kiedy wkraczają w okres wczesnej młodości.
- Według raportu Kennedy’ego Kriegera, Chłopcy z ASD mogą mieć tendencję do angażowania się w zachowania destrukcyjne, aby zdobywać przedmioty, podczas gdy dziewczęta z ASD mogą wykazywać skłonności do zachowań destrukcyjnych, aby zwrócić na siebie uwagę.
- Dziewczynki z autyzmem częściej niż chłopcy cierpią z powodu lęku i / lub depresji.
- Podczas gdy dziewczęta z autyzmem mają wytrwałe zainteresowania, chętniej wybierają zainteresowania (takie jak gwiazdy telewizyjne lub muzyka), które wydają się być bardziej typowe niż na przykład wiele chłopców, którzy mają wytrwałe zainteresowania w harmonogramach, statystykach lub transporcie.
- Dziewczynki z autyzmem rzadziej zachowują się agresywnie i są bardziej pasywne lub wycofane.
- Dosyć często dziewczęta z autyzmem wydają się być kompetentne społecznie, ponieważ są "pod skrzydłami" innych dziewcząt, które lubią opiekować się rówieśnikami. Ci mentorzy często znikają z obrazu, gdy wkraczają w okres dojrzewania i znajdują inne zainteresowania lub grupy przyjaciół.
Shana Nichols, dyrektor kliniczny w Centrum autyzmu i zaburzeń rozwojowych Fay J. Lindnera sugeruje, że dziewczęta powinny być oceniane w prostych sytuacjach towarzyskich, w których rówieśnicy nie mogą wskakiwać i udzielać wsparcia lub odpowiadać na pytania w imieniu dziewczyny.
Sugeruje również, że dziewczęta, które są bliskie spełnienia kryteriów autyzmu w młodym wieku, powinny zostać poddane ponownej ocenie w miarę zbliżania się do wieku dojrzewania.
