Apatia często występuje w chorobie Alzheimera i innych rodzajach demencji. Czasami może to być wczesnym sygnałem ostrzegawczym – lub nawet czynnikiem ryzyka – demencji. Ale czym właściwie jest apatia i czym różni się od depresji?
Czym jest apatia?
Apatia to brak zainteresowania lub motywacji, którą można zaobserwować w wpływie danej osoby (nastrój), zachowaniu i poznaniu.
Apatia jest jednym z kilku objawów depresji, ale może również występować bez depresji.
Ważne jest, aby pamiętać, że apatia to nie to samo, co depresja. Ludzie z apatią zazwyczaj nie odczuwają smutku i beznadziei. Mogą po prostu pojawić się lub poczuć niezainteresowany, zwolniony lub niezweryfikowany.
Trzy typy apatii w demencji
Afektywna apatia:Ten rodzaj apatii wiąże się z brakiem emocji, pojawieniem się obojętności i brakiem empatii. Osoba może wydawać się nie troszczyć się o innych lub brak ciepła, którym witał cię. Może wydawać się nienaruszony emocjonalnie, rzadko okazując szczęście lub smutek z powodu tego, co się wokół niego dzieje. "Affective" odnosi się do nastroju i emocji.
Apatia behawioralna:Apatia w zachowaniach obejmuje brak aktywności fizycznej i niewykorzystane zadania. Ktoś, kto doświadcza apatii behawioralnej, może nie chodzić dookoła w domu i ignorować takie czynności, jak sprzątanie lub pranie, mimo że jest fizycznie w stanie je wykonać.
Apatia poznawcza:Apatia poznawcza obejmuje brak inicjacji mowy i aktywności umysłowej oraz brak zainteresowania czynnościami innych osób. Jeśli doświadczasz apatii poznawczej, możesz potrzebować podpowiadania w rozmowie i może pojawić się komunikat "wyłączony" i niezainteresowany tym, co dzieje się wokół ciebie.
Apatia i otępienie
Badania wykazały, że apatia jest dość powszechna w demencji. Konkretnie, jedno z badań wykazało, że 56 procent uczestników badania z rozpoznaniem choroby Alzheimera było apatycznych, podczas gdy 72 procent uczestników z otępieniem czołowo-czołowym wykazywało apatię. Apatia jest również powszechna w postępującym porażeniu nadjądrowym i otępieniu naczyniowym.
Zwiększona apatia jest skorelowana ze spadkiem w funkcjonowaniu (np. W czynnościach dnia codziennego) oraz w poznaniu u osób z demencją. Mózgi tych, którzy wykazują apatię, wykazują również większe zmiany, w tym większą atrofię, sploty neurofibrylarne i zmiany istoty białej.
Apatia jest związana z rozwojem demencji u osób z chorobą Parkinsona. Związek pomiędzy chorobą Parkinsona i apatią może być jednak skomplikowany, ponieważ płaski wyraz twarzy jest jednym z objawów choroby Parkinsona.
Niektóre badania wykazały również, że u osób z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi obecność apatii była predykatorem progresji do otępienia. Innymi słowy, apatia była ryzykiem dalszego pogorszenia funkcji poznawczych.
Podczas gdy apatia często nie jest tak trudna do opanowania, jak inne trudne zachowania w demencji (takie jak gromadzenie, paranoja lub pobudzenie), może to wpływać na jakość życia jednostki, bezpieczeństwo i zdolność do samodzielnego życia.
Apatia bez demencji?
Zasadniczo obecność apatii jest skorelowana z niższym funkcjonowaniem poznawczym. Na przykład, jedno badanie wykazało, że apatia u osób starszych z prawidłowym poznaniem wiązała się z gorszymi wynikami testów kognitywnych, mimo że nadal należą one do "normalnej" kategorii poznania.
Jednak inne badania wskazują, że apatia często nie występuje u osób starszych, w tym u tych, których poznanie jest nietknięte, oraz u osób z zaburzeniami poznania.
Odpowiadanie na apatię w otępieniu
Podobnie jak wiele trudnych zachowań w przypadku otępienia, najpierw należy zidentyfikować apatię i leczyć ją metodami nie farmaceutycznymi.
Zindywidualizowane działania
Niektóre badania wykazały, że apatia w demencji może zostać skutecznie zmniejszona poprzez zaprogramowane interwencje. Na przykład w jednym badaniu stwierdzono istotną różnicę w poziomie apatii u osób w domach spokojnej starości z demencją, która była zaangażowana w działania raz w tygodniu przez 10 miesięcy, w porównaniu do grupy mieszkańców, którzy nie byli zaangażowani w te działania.
Oferowanie i angażowanie danej osoby w znaczące działania jest ważne, aby odeprzeć apatię. Pamiętaj, że znaczenie jednej osoby może nie mieć znaczenia dla następnej. W związku z tym podejście skoncentrowane na osobie jest koniecznością, aby móc zidentyfikować i ukierunkować interesy każdej osoby.
Sport
Włączenie sportu w zajęcia terapeutyczne wiąże się również ze zmniejszeniem apatii. Wspomnienia sportowe często sięgają czasów dzieciństwa i mogą stanowić silny bodziec do walki z apatią.
Przypomnienie
Ludzie z demencją często zmagają się z samotnością i nudą, co może przyczynić się do apatii. Poświęcenie kilku minut na szczere czatowanie z kimś może być pomocne w zmniejszeniu apatii. Reminiscing może być skutecznym sposobem na zwiększenie zaangażowania i zmniejszenie apatii.
Muzyka i sztuka
Badania wykazały również, że muzyka i sztuka są skutecznymi metodami angażowania kogoś z demencją, która wydaje się być apatyczna. Będziesz chciał dowiedzieć się, jaka jest jego ulubiona muzyka przez całe życie i znaleźć nagranie tych piosenek, aby grać dla niej.
Bądź elastyczny
Kiedy szukasz odpowiedniego rodzaju aktywności, aby odeprzeć apatię, ważne jest, aby być elastycznym i ocenić, czy dana aktywność zapewnia okresy sukcesów i radości dla danej osoby, czy też jest zbyt przytłaczająca i wymaga podziału lub dostosowane do niej dalej.
Leki
Wreszcie, chociaż ogólnie preferowane są metody nielekowe, badania wykazały również, że niektóre z nich są korzystniejsze z inhibitorów acetylocholinesterazy w celu poprawy apatii w otępieniu.
Słowo od Verywella
Kiedy zauważamy oznaki apatii u siebie lub kogoś bliskiego, pomocne może być oszacowanie innych objawów demencji. Wczesne rozpoznanie otępienia jest ważne dla wczesnego leczenia i planowania na przyszłość.
Ponadto zrozumienie, w jaki sposób zareagować na apatię w demencji może pomóc w osiągnięciu celu poprawy jakości życia osób cierpiących na demencję.
