Rozproszona idiopatyczna hiperostoza szkieletowa, powszechnie określana jako DISH, jest chorobą charakteryzującą się zwapnieniem (odkładaniem wapnia) i kostnieniem (tworzeniem kości) w tkankach miękkich, głównie entezach i więzadłach. Po raz pierwszy zidentyfikowane i opisane przez Forestiera i Rotes-Querola w 1950 roku, choroba została nazwana "starczastą hiperostozą zesztywniającą". Zostało to również określone jako choroba Forestiera.
W DISH zazwyczaj stosuje się szkielet osiowy, zwłaszcza kręgosłup piersiowy. Kiedy jednak naukowcy zdali sobie sprawę, że choroba nie ogranicza się do kręgosłupa i może wpływać na stawy obwodowe, zmienili nazwę na "Diffuse idiopatyczna hiperostoza szkieletowa".
Objawy i charakterystyka DISH
Charakterystyczne dla DISH jest wytwarzanie osteofitów wzdłuż prawego boku odcinka piersiowego kręgosłupa (z niezmienioną przestrzenią międzykręgową) i kostnienie przedniego więzadła podłużnego. Zwapnienie i kostnienie więzadła podłużnego tylnego może również występować w DISH, a także w obszarach przysadkowych, w tym więzadłach okołomiejskich, powięzi podeszwowej, ścięgnie Achillesa, olecranon (część kości łokciowej poza stawem łokciowym) i więcej.
Diagnozowanie DISH
Ostateczna diagnoza DISH opiera się na wynikach badań radiologicznych, w tym:
- Obecności grubych, płynących osteofitów po prawej stronie odcinka piersiowego kręgosłupa, łączących co najmniej cztery przyległe kręgi – lub kostnienie przedniego więzadła podłużnego
- Zachowane wysokość krążka międzykręgowego w danym regionie
- Brak zespolenia stawu apophyseal, erozyjnej stawu krzyżowo-biodrowego, stwardnienia lub fuzji śródstawowej. Staw apophyseal to punkt, w którym dwa lub więcej kości łączą się w kręgosłup.
Prawdopodobna diagnoza DISH opiera się na ciągłym zwapnieniu, kostnieniu lub obu przednio-bocznym regionie co najmniej dwóch przylegających kręgosłupa i krętkach entezopatii pięty, olecranonu i rzepki.
Ponadto, entezopatie obwodowe mogą wskazywać na wczesny DISH, który później może rozwinąć się w pełnowymiarową DISH, która jest widoczna radiologicznie.
Występowanie i statystyki dotyczące DISH
DISH występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Częstość występowania DISH jest różna i zależy od wieku, pochodzenia etnicznego, a także od lokalizacji geograficznej. Według Text Kelley’s Textbook of Rheumatology , badania prowadzone w szpitalach donoszą o częstości występowania DISH u mężczyzn w wieku powyżej 50 lat w przybliżeniu 25% w porównaniu z kobietami w wieku powyżej 50 lat w wieku 15%. Żydzi w wieku powyżej 40 lat żyjący w Jerozolimie mieli wyższe rozpowszechnienie, podczas gdy niższe występowanie stwierdzono w Korei (nawet 9% osób starszych). Łagodne DISH znaleziono w ludzkich szczątkach sprzed 4000 lat. W szczątkach ludzkich od VI do VIII wieku rozpowszechnienie było wyższe u mężczyzn niż u kobiet, osiągając poziom około 3,7%.Przyczyna DISH i powiązane warunki
Przyczyna DISH nie jest znana, ale istnieją pewne czynniki, które wydają się być związane z tym schorzeniem. Osoby z DISH często mają również zapalenie kości i stawów. DISH jest również związany z:
zespołem metabolicznym
- cukrzycą (nie zależną od insuliny)
- otyłością
- współczynnikiem obwodu wysokiej talii
- nadciśnieniem tętniczym
- hiperinsulinemią
- dyslipidemią
- podwyższonym poziomem hormonu wzrostu
- podwyższonym insulinopodobnym czynnikiem wzrostu
- hiperurykemią
- stosowaniem retinoidów (substancji witaminowych A)
- Predyspozycje genetyczne
-
Objawy związane z DISH
Nie ma żadnych objawów związanych z DISH. Jednak większość pacjentów z DISH odczuwa sztywność poranną, ból w odcinku lędźwiowym i zmniejsza zakres ruchów. Może występować ból kończyn dużych i małych stawów obwodowych, a także węzłów zewnętrznych (pięta, ścięgno Achillesa, ramię, rzepka, olecranon). Ból w osiowym szkielecie można przypisać wszystkim trzem regionom kręgosłupa oraz stawom kostnym i mostowo-obojczykowym.
Leczenie DISH
