Wysypki są powszechne w populacjach dzieci i mogą być ograniczone tylko do skóry, niektóre wysypki są spowodowane przez infekcje występujące w całym ciele. Wiele z tych wirusów i bakterii może powodować u dzieci charakterystyczne objawy dermatologiczne, które pomagają diagnozować i leczyć.
Już w XIX wieku lekarze rozumieli to powiązanie iw roku 1905 dr Cheinisse z Francji zaklasyfikował sześć chorób na podstawie ich klinicznego wyglądu i powiązał je z badaniami chorób populacyjnych.Lekarze dziś wciąż używają czasem swojej terminologii podczas klasyfikowania tych wysypek i leczenia pacjentów. W tym artykule omówiono "trzecią chorobę" i "czwartą chorobę". wirusa różyczki: "trzecia choroba" lub niemieckie odra
Podobnie jak odra, różyczka jest wywoływana przez wirusy RNA rozprzestrzeniające się drogą powietrzną w kroplach lub w bezpośrednim kontakcie. W przeszłości niektórzy w środowisku medycznym nazywają różyczkę "niemiecką odrą", ale termin ten nie jest już szeroko stosowany w Stanach Zjednoczonych.
Różyczka jest ogólnie łagodna dla dorosłych i starszych dzieci, a nawet połowa zakażonych osób nie wykazuje żadnych objawów. Różyczka może być szczególnie poważnym zakażeniem dla nienarodzonych dzieci, z około 90% przeniesieniem z matki na dziecko. Ze względu na niekompletne szczepienia na całym świecie dla matek, rocznie rodzi się 110 000 niemowląt z zakażeniem różyczką. Wiele dzieci cierpi na poważne wady wrodzone, głuchotę pośród nich i ryzyko poronienia.
Wygląd
Wysypka na różyczce zaczyna się na twarzy i szybko obejmuje klatkę piersiową, plecy i kończyny. Rozpoczyna się dwa do trzech tygodni po ekspozycji i znika w ciągu kilku dni. Wysypka, jak odra, ma różowe do czerwonych plam, prawie zawsze płaskie, które często łączą się w celu uzyskania jednorodnego, czerwonego, plamistego wyglądu.
Diagnoza
Lekarze diagnozują różyczkę u pacjentów pediatrycznych i dorosłych z historią i badaniem fizykalnym. Różyczka, w przeciwieństwie do odry, charakterystycznie powoduje obrzęk węzłów chłonnych za szyją i uszami, a także obrzęk węzłów chłonnych w przedniej części szyi. Wysypka z różyczki ma również kluczowe znaczenie dla rozpoznania, jak również historii ekspozycji. U dzieci mogą występować gorączki o niskim stopniu złośliwości, u niektórych występują mdłości i zaczerwienienie oka. Kobiety w ciąży otrzymują proste badania krwi na odporność na różyczkę, ponieważ infekcja w ciąży może zniekształcić i zagrażać życiu nienarodzonego dziecka. Sporadycznie pacjenci otrzymują testy sekwencji genów dla samego wirusa w niejasnych przypadkach.
Leczenie
Leczenie zakażeń różyczką u dorosłych, dzieci i niemowląt to leczenie podtrzymujące, głównie płyny i odpoczynek. W przypadku zarażonych, w tym noworodków, ograniczenie kontaktu z nieodpornymi zaleca się na jeden tydzień. Najlepsze traktowanie to jednak zapobieganie. Szczepionka różyczki występuje w szczepionce przeciw odrze, śwince i różyczce. Jedna dawka daje 95% pacjentów przez całe życie odporności na zakażenie różyczką.
Rokowanie
Dorosłe i nie-niemowlęce dzieci zarażone różyczką zwykle mają łagodną postać i zwykle odzyskują mniej niż tydzień po pojawieniu się wysypki.
Nie narodzone niemowlęta w pierwszym trymestrze wzrostu są jednak poważnie zagrożone i mogą cierpieć na wrodzony zespół różyczki, który obejmuje upośledzenie słuchu – głuchotę w wielu przypadkach – defekty serca i zaburzenia tarczycy. Zanim szczepionka została opracowana w 1960 roku, około 0,5% dzieci urodzonych na całym świecie miało pewien stopień wrodzonego zespołu różyczki. Te wady wrodzone są zwykle nieodwracalne.
Choroba skóry sparzonej przez gronkowce lub "czwarta choroba"
Większość współczesnych podręczników medycznych nie wspomina o chorobie Duke’a ani innych odniesieniach do Czwartej Choroby. Jest to stan, który pojawia się w medycznej ciekawostki i został w dużej mierze wyparty, ale jest tu włączony w celach informacyjnych.
Może reprezentować zespół sc gaszonej skóry gronkowcowej
, wywoływanej przez zakażenie bakteriami gronkowcowymi i uwalnianie toksyny do ludzkiego krwioobiegu.
Wygląd Wysypkę obserwuje się zwykle u niemowląt i zaczyna się pojawieniem zaczerwienienia wokół ust, które następnie pokrywa dużą część ciała w ciągu 2 dni i może być delikatne. Stosowanie lekkiego nacisku z przesunięciem palca na skórę powoduje zmiany położenia warstw skóry, czyli naskórka ze skóry właściwej, znanego przez lekarzy jako pozytywny znak Nikolskiego. Często zmiany stają się pęcherzykami wypełnionymi płynem. Blistry pękną, a następnie doprowadzą do złuszczenia. W ciągu 7-10 dni skóra poprawia się i leczy bez długotrwałych blizn. Wtórne infekcje bakteryjne zmian mogą powodować blizny. Wysypka nigdy nie występuje na błonach śluzowych.Diagnoza
Lekarze klinicznie diagnozują infekcje gronkowcowe skóry, zwykle z historią i badaniem fizykalnym. Jeśli to konieczne, badania krwi i biopsja skóry dotkniętych obszarów mogą potwierdzić diagnozę.
Leczenie
Pacjenci pediatryczni wymagają wspomagającej opieki i likwidacji pierwotnej infekcji. Środki wspomagające obejmują leki nawadniające i przeciwgorączkowe, w tym acetaminofen (tylenol). Leczenie antybiotykami z podawaniem dożylnym obejmuje nafcylinę, oksacylinę lub wankomycynę. Clindamycin jest również czasami stosowany ze względu na hamowanie działania toksyn gronkowcowych, głównego czynnika zespołu oparzonej skóry.
Rokowanie
