Siedem zaburzeń upośledzonej świadomości

świadomości jest, ​​ktoś może, Chociaż może, dana osoba, danej osoby, katatonią mogą

Poziom świadomości jest miarą tego, jak czujni i świadomi są. Świadomość jest spektrum o wielu odcieniach i może wahać się od śpiączki do stanu nadmiernie przebudzonego i czujnego, znanego jako nadpobudliwość, jak widać w manii lub zatruciu amfetaminą.

Sposoby opisywania świadomości

Ponieważ zmienione poziomy świadomości mogą być związane z gorszymi wynikami, niektórzy eksperci sugerują nawet, że poziom świadomości pacjenta można uznać za kolejny ważny sygnał, taki jak tętno i temperatura ciała.

Lekarze mają wiele sposobów opisywania poziomów świadomości i tego, jak zmieniło się u pacjenta.

Starszym sposobem na opisanie świadomości było użycie określeń takich jak "zmętniała świadomość, otępienie, odrętwienie" i "śpiączka", z których każda oznacza coraz ostrzejszy stan. Jednak terminy te zostały w dużej mierze odrzucone jako mało szczegółowe lub opisowe, a nawet negatywne.

Najpowszechniej stosowaną metodą opisywania świadomości jest teraz skala Glasgow (GCS), która ocenia poziom świadomości danej osoby w skali od jednej do piętnastu, przy czym większe liczby oznaczają większą czujność. GCS nie jest doskonały. Zaproponowano inne skale, ale znajomość GCS przez lekarzy sprawia, że ​​jest to najbardziej powszechne narzędzie.

Co oznacza śpiączka?

Najbardziej znaną zmianą świadomości jest niesławna śpiączka – co oznacza, że ​​ktoś nie może być rozbudzony, a oczy zamknięte. Istnieje wiele przyczyn śpiączki, o różnym stopniu nasilenia.

Na przykład śpiączka może być celowo spowodowana przez leki podawane przed operacją lub może być spowodowana ciężkim udarem. W ciężkich przypadkach śpiączkę można zastąpić utrzymującym się stanem wegetatywnym lub nawet śmiercią mózgu. Innym razem ktoś może obudzić się ze śpiączki.

Oprócz śpiączki, istnieje wiele innych sposobów na osłabienie świadomości danej osoby:

Delirium

Jednym z najczęstszych zaburzeń świadomości w szpitalach jest ostry stan splątania, znany również jako delirium. Niektóre szacunki mówią, że około 50 procent osób w szpitalu doświadcza tego stanu w pewnym stopniu. W stanie ostrego splątania świadomość zmienia się w taki sposób, że jedna osoba może wydawać się piękna w jednej chwili, a kilka minut później może wydawać się zupełnie inną osobą. Mogą nie wiedzieć, gdzie się znajdują, mogą nie znać godziny lub daty i mogą nie rozpoznać znajomych twarzy przy łóżku.

Halucynacje nie są rzadkie. W rzeczywistości ludzie w stanie ostrego splątania mogą rozwinąć paranoiczne urojenia, obawiając się, że personel szpitala lub rodzina im zaszkodzi. Czasem zdezorientowani pacjenci wyciągają linki, które dostarczają leki, a nawet próbują wstać z łóżka i uciec ze szpitala.

Ostre stany splątania są zwykle spowodowane problemami, które wpływają na całe ciało, takimi jak toksyny, leki, infekcje, ból i wiele innych. Dobrą wiadomością jest to, że chociaż może to trochę potrwać, stany te mają tendencję do samodzielnego rozwiązywania się po usunięciu problemu medycznego.

Hipersomnia

Niektórzy ludzie mają nadmierną senność. Może to wynikać z dowolnej liczby problemów, w tym chorób neurologicznych, takich jak narkolepsja i idiopatyczna hipersomnia.

Rezultatem jest to, że ktoś będzie śpiący, kiedy się obudzi i może spać przez większość dnia. Chociaż ludzie w śpiączce mogą wydawać się spać, prawdziwy sen jest zupełnie inny. Na przykład, podczas snu, jesteś w stanie odwrócić lub przesunąć rękę. Pacjenci Comatose nie mogą tego zrobić.

Mimetyzm akinetyczny

Uszkodzenia takie jak udar w niektórych częściach mózgu, w tym zakręt obręczy przedniej, powodują, że ktoś, kto wydaje się być czujny, ale nie rozumie, co dzieje się wokół nich i nie porusza się spontanicznie. Zaawansowane stadia demencji powodują mutyzm akinetyczny.

Abulia

Abulia jest rodzajem skrajnego braku zachęt z powodu uszkodzenia ścieżek odpowiedzialnych za motywację.

Obrażenia te mogą być nagłe, jak w przypadku udaru lub powolne i postępujące, jak w zaawansowanej chorobie Alzheimera. Rezultatem jest osoba, która nie chce i nie może nic zrobić. Stopień abulia może się różnić, ale w skrajnych przypadkach osoba nie będzie się poruszać, mówić, a nawet jeść ani pić, przez co przypomina mutynię akinetyczną. W mniej surowych przypadkach abuliczka może zostać nakłoniona do wykonywania prostych poleceń, choć nie zrobi tego bez zachęty.

Katatonia

Katatonia jest zaburzeniem psychiatrycznym, w którym dana osoba wydaje się nie reagować, ale ma normalne badanie neurologiczne. Ludzie z katatonią mogą wykazywać niezwykłe zachowanie, takie jak katalepsja, która utrzymuje pozornie niewygodne pozycje kończyn przez dłuższy czas. Mogą również wykazywać woskową elastyczność, co oznacza, że ​​ktoś może ustawić kończynę pacjenta. Ponadto osoby z katatonią mogą powtarzać ruchy podobne do napadów, mimo że ich elektroencefalograf (EEG) jest prawidłowy. Katatonia może wynikać z zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub schizofrenia.

Zablokowany zespół

Technicznie, syndrom zablokowany nie jest upośledzeniem świadomości, chociaż może naśladować jednego. W rzeczywistości właśnie to zaburzenie jest szczególnie przerażające. Osoba, która jest zamknięta, nie jest w stanie poruszać się ani komunikować ze światem zewnętrznym, ale pozostaje doskonale rozbudzona i czujna. Na przykład udar w pniu mózgu może spowodować niemal całkowity paraliż ciała i może spowodować, że pacjent stanie się śpiączkowaty. W zależności od przyczyny dana osoba może komunikować się z ruchami oczu. Chociaż może to być trudne, należy dołożyć wszelkich starań, aby odróżnić śpiączkę lub wegetatywnego pacjenta od tego, który jest zamknięty.

Ostatnia myśl

Jak dobrze pacjent radzi sobie z którymkolwiek z tych stanów, zależy od wielu czynników, z których nie najmniej jest poprawna diagnoza. Neurolodzy muszą zadbać o prawidłowe zdiagnozowanie tych stanów, ponieważ każdy z nich jest spowodowany różnymi chorobami podstawowymi i może reagować na różne terapie.

ZRZECZENIE SIĘ ODPOWIEDZIALNOŚCI: Informacje zawarte na tej stronie służą wyłącznie celom edukacyjnym. Nie powinien być stosowany jako substytut osobistej opieki przez licencjonowanego lekarza. Należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia diagnozy i leczenia wszelkich objawów lub stanu zdrowia.

Like this post? Please share to your friends: