Łza ścięgna Achillesa pojawia się, gdy ścięgno przyczepiające mięsień łydki do pięty jest całkowicie rozdarte. Jest to częsta uraz, najczęściej spotykana w męskich wojownikach weekendowych w średnim wieku.
Trzy rzeczy o Achillesie
- Ścięgno Achillesa jest największym ścięgnem w ciele. Mimo największego ścięgna w ciele, Achilles wciąż jest podatny na zranienia. Duże siły są wywierane na Achillesa, szczególnie w przypadku nagłych, wybuchowych ruchów obserwowanych w sporcie, które obejmują bieganie i skakanie.
- Mężczyźni mają około 7 razy większe szanse na rozerwanie Achillesa. Mężczyźni są bardziej skłonni do zerwania ścięgna Achillesa. Najczęściej uraz ten występuje u sportowca w wieku od 20 do 40 lat i często występuje bez kontaktu ani kolizji.
- Niektóre antybiotyki i strzały z kortyzonem mogą zwiększać ryzyko przedarcia się Achillesa. Wykazano, że specyficzny typ antybiotyków, zwany fluorochinolonami (takimi jak Cipro lub Levaquin), zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia problemów ze ścięgnem Achillesa. Strzały kortyzonu są również związane ze łzami Achillesa, powód, dla którego wielu lekarzy nie zaleca kortyzonu na zapalenie ścięgna Achillesa.
Objawy rozdartego ścięgna Achillesa t Łuk ścięgna Achillesa lub pęknięcie jest urazem, który powoduje nagły ból za kostką. Pacjenci mogą usłyszeć "pop" lub "snap" i prawie zawsze mówią, że czują się tak, jakby zostali kopnięci w pięcie (chociaż nikt ich nie kopnął).
Pacjenci mają trudności z kierowaniem palców w dół i mogą mieć obrzęk i siniak wokół ścięgna.
Twój lekarz zbada kostkę pod kątem ciągłości ścięgna. Wada ścięgna Achillesa często może być odczuwalna po łzie. Dodatkowo, ściskanie mięśnia łydki powinno spowodować, że stopa będzie skierowana w dół, ale u pacjentów z podartym ścięgnem Achillesa stopa nie będzie się poruszać (spowoduje to pozytywne wyniki testu Thompsona).
Promienie rentgenowskie można wykonywać w celu oceny innych schorzeń, w tym złamania kostki lub kostki stawu.
Ryzyko, które może spowodować rozdarcie ścięgna Achillesa
Zerwania ścięgna Achillesa najczęściej obserwuje się u mężczyzn w wieku około 30 lub 40 lat. Około 15 do 20% pacjentów ma objawy zapalenia ścięgna Achillesa przed urazem ścięgna Achillesa, ale przeważająca większość pacjentów nie ma historii poprzednich problemów ścięgna Achillesa. Ponad 75% łez ścięgna Achillesa wiąże się z uprawianiem sportów piłkarskich (zazwyczaj koszykówki lub tenisa).
Inne czynniki ryzyka związane z pęknięciem ścięgna Achillesa obejmują:
iniekcje kortyzonu w ścięgno Achillesa
- dno
- stosowanie antybiotyków fluorochinolowych
- antybiotyki fluorochinolowe są bardzo często stosowane w medycynie w leczeniu infekcji dróg oddechowych, infekcji dróg moczowych i innych infekcji bakteryjnych. Te antybiotyki, takie jak Cipro, Levaquin i inne, są związane z pęknięciem ścięgna Achillesa. Dokładnie, dlaczego tak jest, nie jest jasne, ale pacjenci przyjmujący te leki powinni rozważyć alternatywny lek, jeśli rozwinie się ból ścięgna Achillesa.
Leczenie łzy ścięgna Achillesa
Leczenie łzy ścięgna Achillesa może polegać na zabiegach chirurgicznych lub niechirurgicznych.
Korzyści z zabiegu chirurgicznego są często mniej immobilizowane. Sportowcy często wracają do sportu szybciej i prawdopodobnie istnieje mniejsza szansa na ponowne zerwanie ścięgna Achillesa. Zaletą niechirurgicznego leczenia jest uniknięcie potencjalnych zagrożeń chirurgicznych, a długotrwałe wyniki czynnościowe są podobne do tych, które są poddawane leczeniu chirurgicznemu.
