Zazwyczaj zadyszka odzwierciedla niskie nasycenie tlenem, ale możliwe jest wystąpienie tego objawu przy normalnym poziomie nasycenia tlenem. Procentowe nasycenie tlenem (O2 sat) jest miarą stopnia nasycenia hemoglobiny we krwi tlenem. Nie zawsze koreluje z uczuciem duszności (duszności). Oznacza to, że możesz odczuwać brak tchu, nawet jeśli masz odczyt pulsoksymetryczny, który jest całkowicie normalny.
Twój O2 sat może odczytywać od 95% do 100%, ale nadal możesz mieć trudności z oddychaniem.
U pacjenta z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) to zjawisko duszności z normalnym nasyceniem tlenem jest spowodowane przede wszystkim niewydolnością serca lub zmianami w mięśniach szkieletowych. Przyjrzyjmy się im osobno.
Współistniejąca niewydolność serca
Szacuje się, że aż 21% osób z POChP również współistnieje z niewydolnością serca. Jest to ważne, ponieważ ludzie, którzy mają oba te warunki, mają rokowanie gorsze niż w przypadku POChP lub samej niewydolności serca.
Objawy niewydolności serca i POChP często się pokrywają, ale wiedząc o tym, ważne jest, aby dokonać rozróżnienia. Oba stany mogą powodować skrócenie oddechu z aktywnością (duszność z wysiłkiem) i nocnymi zaklęciami kaszlu. Każdy z tymi objawami powinien być dokładnie oceniony, aby zobaczyć, czy objawy są spowodowane POChP, z powodu niewydolności serca, czy związane z połączeniem obu.
Podstawowy mechanizm duszności w niewydolności serca
W niewydolności serca, duszności i nietolerancji wysiłku, zanik mięśni i chroniczne zmęczenie wynikają z zmniejszenia pojemności minutowej serca – objętość krwi, którą serce może przepompowywać przez pewien czas czasu. Dzieje się tak dlatego, że z biegiem czasu serce jako mięsień sam w sobie staje się słabe i nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi bogatej w tlen do komórek, narządów i tkanek ciała.
Pacjenci z zarówno stabilną POChP (co oznacza, że nie mają zaostrzenia POChP), jak i niewydolność serca mogą wykazywać normalne poziomy nasycenia tlenem, ale nadal odczuwają duszność. Nie jest to rzadkie, ponieważ zmniejszenie pojemności minutowej serca nie zawsze wpływa na poziom nasycenia tlenem – przynajmniej nie natychmiast. Z biegiem czasu jednak zły przepływ krwi wpływa na każdy narząd w organizmie, w tym na płuca, mózg, wątrobę, nerki i jelita, co prowadzi do wielu innych objawów.
Zmiany w mięśniach szkieletowych
Zmiany w mięśniach szkieletowych, z lub bez istniejącej niewydolności serca, odgrywają także główną rolę w tym, dlaczego chorzy na POChP mogą doświadczać zadyszki z normalnym poziomem nasycenia tlenem. W przypadku braku niewydolności serca, uwodnienie mięśni szkieletowych jest głównym powodem, dla którego osoby z POChP mają duszność, która nie koreluje z odczytem pulsoksymetrii. Dodatkowo, dysfunkcja mięśni szkieletowych – powszechna zarówno w POChP, jak i niewydolności serca – może prowadzić do wyniszczenia mięśni, zakłóceń w zdolności organizmu do korzystania z tlenu i opóźnienia czasu powrotu do zdrowia oraz powrotu normalnego natlenienia po wysiłku.
Wiele osób z POChP prowadzi siedzący tryb życia, częściowo dlatego, że skrócenie oddechu i zmęczenie skłania je do uniknięcia wszelkiego rodzaju aktywności fizycznej.
Utrzymująca się bezczynność prowadzi do nieuzbrojenia mięśni, niskiego poziomu ogólnoustrojowego stanu zapalnego i zwiększonego stresu oksydacyjnego, który powoduje, że mięśnie zmniejszają swoją wielkość i ostatecznie tracą (atrofia). Gdy mięśnie nie mają wystarczającej kondycji i są zbyt słabe, by wykonywać swoją pracę, łatwo ulegają zmęczeniu. Często prowadzi to do duszności, zwłaszcza gdy mięśnie są zmuszane do wykonywania jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Skrócenie oddechu spowodowane dekoncentracją mięśni i zmęczeniem może, ale nie musi, zawsze korelować z poziomem nasycenia tlenem, dlatego pacjenci mogą odczuwać brak oddechu, ale mają normalny odczyt pulsoksymetryczny.
Co możesz zrobić z dusznością pomimo normalnej oksymetrii?
Pacjenci z POChP i niewydolnością serca doświadczają zmian w mięśniach szkieletowych, które wpływają na ich zdolność do funkcjonowania w życiu codziennym. Efekty te są bardziej widoczne u pacjentów z obydwoma chorobami, a wbrew powszechnej opinii osoby z POChP i niewydolnością serca są głównymi kandydatami do treningu wysiłkowego. W rzeczywistości, zaburzenia mięśni szkieletowych można odwrócić poprzez ćwiczenia fizyczne i / lub rehabilitację krążeniowo-oddechową.
Jeśli jesteś pacjentem z POChP, niewydolnością serca lub oboma osobami, porozmawiaj ze swoim lekarzem o wprowadzeniu programu ćwiczeń oddechowych do swojego reżimu terapeutycznego. Może zacząć od omówienia niektórych strategii poprawy ćwiczeń u osób z POChP, takich jak nieinwazyjna wentylacja z dodatnim ciśnieniem, rehabilitacja płucna i leki.
Oprócz dobrej rozmowy z lekarzem, sprawdź najlepsze ćwiczenia dla pacjentów z POChP i zastanów się, które ćwiczenia pasują do twoich osobistych preferencji. Posiadanie kogoś "przewodnika" w ćwiczeniu może pomóc, a korzystanie z DVD dla chorych na POChP może być właśnie taką motywacją.
Chodzenie jest doskonałym ćwiczeniem dla POChP, ale ponieważ wszystkie mięśnie rozwijają się wyniszczeniem, ćwiczenia elastyczności dla POChP mogą zdziałać cuda dla pełnego treningu.
Niemal uniwersalnym powodem unikania wysiłku fizycznego jest zmęczenie, więc oprócz poprawy zdolności do ćwiczeń, polepsz swoje życie, ćwicząc sposoby walki z POChP.
