Wyobraź sobie, że nie jesteś w stanie rozpoznać twarzy swojej matki. Możesz znać głos swojej matki, jej zapach, jej rozmiar i kształt … ale jej twarz nic dla ciebie nie znaczy.
To jest ślepota na twarzy lub prospozja, zaburzenie, które może być wrodzone lub spowodowane uszkodzeniem mózgu. Chociaż występuje u wielu osób, które nie są autystyczne, jest dość powszechne wśród osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Bez względu na to, czy nazywasz to prospektozą, agnozją twarzy czy ślepotą twarzy, zaburzenie może być łagodne (niemożność zapamiętania znajomych twarzy) lub poważne (niezdolność rozpoznania twarzy jako odmiennej od obiektu).
Według National Institute of Neurological Disorders and Stroke, Pr "Prosopagnosia nie jest związana z zaburzeniami pamięci, utratą pamięci, upośledzeniem wzroku lub trudnościami w uczeniu się." Uważa się, że Prosopagnozja jest wynikiem nieprawidłowości, uszkodzenia lub upośledzenia w prawej wrzecionowatej Zakręt, fałda w mózgu, która wydaje się koordynować systemy nerwowe, które kontrolują percepcję twarzy i pamięć … Wrodzona prosopagnosia wydaje się działać w rodzinach, co powoduje, że jest ona prawdopodobnie wynikiem mutacji genetycznej lub usunięcia. "
Podczas gdy ślepota na twarzy nie jest "podstawowym symptomem" autyzmu, nie jest niczym niezwykłym dla osób ze spektrum autyzmu. W niektórych przypadkach ślepota na twarzy może być źródłem oczywistego braku empatii lub bardzo rzeczywistych trudności z komunikacją niewerbalną.
Jak odczytać twarz, gdy nie można odróżnić twarzy od obiektu lub rozpoznać osobę, która do Ciebie mówi?
Podczas gdy ślepota na twarzy może być problemem dla ukochanej osoby z autyzmem, łatwo jest pomylić ślepotę na twarzy z typowymi autystycznymi objawami. Na przykład wiele dzieci z autyzmem nie reaguje na niewerbalne sygnały, takie jak uśmiechy, marszczenia brwi lub inny "język" twarzy – nawet jeśli są w stanie rozpoznać twarz, na którą patrzą.
Ich brak reakcji może dotyczyć deficytów komunikacji społecznej, a nie prosopagnoz. Czy potrafią rozpoznać twarz ulubionej postaci w telewizji lub fotografię krewnego bez wskazówek słuchowych? Jeśli tak, rozpoznają twarz – i najprawdopodobniej nie cierpią na ślepotę na twarzy.
Nie ma lekarstwa na ślepotę na twarzy. Dzieciom ze ślepotą na twarzy można uczyć się technik kompensacyjnych, takich jak słuchanie emocjonalnego znaczenia lub używanie urządzeń mnemonicznych do zapamiętywania imion bez konieczności rozpoznawania twarzy. Przed rozpoczęciem takiego treningu ważne jest jednak odróżnienie ślepoty na twarzy od innych autystycznych objawów, które mogą mieć podobny wygląd, takich jak trudności z kontaktem wzrokowym.
