Łysienie jest stanem utraty włosów, charakteryzującym się szybkim początkiem wypadania włosów w ostro określonym obszarze. Może to mieć wpływ na każdą nawierzchnię włosową, ale najbardziej zauważalną powierzchnią jest skóra głowy. Przyczyna łysienia plackowatego nie jest całkowicie znana. W niektórych przypadkach wiąże się z innymi chorobami, ale w większości przypadków tak nie jest. Trwają badania mające na celu określenie najlepszego leczenia tej niekiedy uderzającej choroby.
Przyczyny Alopecia Areata
Istnieje kilka różnych hipotez dotyczących przyczyn łysienia plackowatego. Czynniki genetyczne wydają się odgrywać ważną rolę, ponieważ u osób dotkniętych tą chorobą występuje częstsza rodzinna historia łysienia plackowatego. Wydaje się, że Alopecia areata ma również czynnik autoimmunologiczny powodujący, że pacjent rozwija przeciwciała przeciwko różnym strukturom mieszków włosowych. Niektóre substancje chemiczne, które są częścią układu odpornościowego zwane cytokinami, mogą odgrywać rolę w łysieniu plackowatym poprzez hamowanie wzrostu mieszka włosowego. Niektóre badania pokazują, że stres emocjonalny może również powodować łysienie plackowate.
Utrata włosów występuje, ponieważ mieszki włosowe w dyskretnym obszarze wszystkie wchodzą w stadium wzrostu włosów telagen lub późnego katagenu. W stadium katagenowym mieszek włosowy przestaje rosnąć i na poziomie telogenu wypada. Zazwyczaj włosy przechodzą przez te etapy losowo, a rosnące włosy w pozostałych częściach głowy przewyższają liczbę włosów, które wypadają.
W przypadku łysienia plackowatego coś powoduje, że wszystkie włosy w określonym obszarze w tym samym czasie wchodzą w stadium telogenowe lub katagenowe.
Wygląd Alopecia Areata
Charakterystyczny płat łysienia plackowatego jest zwykle okrągły lub owalny i jest całkowicie łysy i gładki. Włosy "wykrzyknikowe" mogą być widoczne na marginesie plastra.
Są to złamane, krótkie włosy, które zwężają się u podstawy. Lekkie pociągnięcie tych włosów powoduje ich wypadnięcie. U niektórych osób może wystąpić lekkie pieczenie lub mrowienie w obszarze wypadania włosów.
Rokowanie na łysienie ata Postępy w łysieniu plackowatym są nieprzewidywalne. Niektórzy ludzie tracą włosy tylko w małej łatce. Inne mogą mieć szersze zaangażowanie. Łysienie całkowite to utrata 100% włosów na głowie. Alopecia universalis to utrata 100% włosów na ciele. Te dwa ostatnie warunki są rzadkie. U większości pacjentów włosy odrastają całkowicie w ciągu 1 roku bez żadnego leczenia.
Inne schorzenia Hair Inne choroby, które mogą być mylone z łysieniem plackowatym to:
Telogen effluvium – uogólniona utrata włosów spowodowana ciążą, niektórymi lekami, wysoką gorączką lub stresem.
Łysienie androgenowe – znane również jako łysienie typu męskiego.
- Trichotillomania – ręczne wyciąganie włosów spowodowanych zaburzeniem psychicznym.
- Kiła wtórna – powodująca "łysienie" na wzór łysiny na całej skórze głowy.
- Leczenie Alopecia Areata
- Istnieje kilka różnych metod leczenia łysienia plackowatego. Najczęstsze są obserwacje. Jeśli płat łysienia jest niewielki, rozsądne jest, aby go obserwować i pozwolić włosom odrosnąć samodzielnie.
Inną opcją jest zastosowanie silnego miejscowo steroidu, takiego jak Diprolene lub Temovate do plastra. Odrastanie włosów może zająć kilka miesięcy przy użyciu tej metody. Inną popularną opcją terapeutyczną jest wstrzyknięcie steroidu, takiego jak Celestone, w zaaplikowaną skórę głowy. Początkowy odrastanie włosów można zaobserwować w ciągu 4-8 tygodni, a leczenie powtarza się co 4-6 tygodni. Głównym efektem ubocznym stosowania jakichkolwiek sterydów jest przerzedzenie skóry.
Minoxidil został użyty do promowania wzrostu włosów i wykazał, że jest to akceptowalne kosmetycznie w 30% przypadków. Minoksydyl nie zatrzymuje procesu chorobowego, więc zatrzymanie aplikacji po tym, jak włosy zaczęły odrastać, może spowodować ponowne wypadnięcie włosów.
Inny rodzaj leczenia ma na celu wywołać kontaktowe zapalenie skóry lub podrażnienie w miejscu pozornie stymulującym wzrost włosów. Najczęściej stosowanym środkiem drażniącym jest anthralin. Niektóre badania sugerują, że stosowanie minoksydylu i antraliny w połączeniu może być bardziej skuteczne.
Wreszcie, jako środek, gdy "wszystko inne zawiedzie", PUVA może być stosowany jako leczenie. PUVA jest również znana jako fotochemioterapia. Polega na zażyciu leku o nazwie psoralens (P) około 2 godziny przed zmierzoną ekspozycją na ultrafioletowe światło długofalowe (UVA). To leczenie jest najczęściej stosowane w ciężkich przypadkach łuszczycy. Rozpoczęcie odrastania włosów może zająć 40-80 zabiegów i całkowite odrastanie do 1 do 2 lat.
