Jedną z rutynowych praktyk w leczeniu pacjentów z rakiem tarczycy jest – po chirurgicznym usunięciu tarczycy, aw niektórych przypadkach radioaktywnego jodu (RAI) – w celu przepisania poziomu wymiany hormonów tarczycy leki, które hamują poziom hormonu tyreotropowego (TSH). Zasadniczo pacjenci otrzymują wyższe dawki leków (znane jako dawki ponad-fizjologiczne), aby wytworzyć niskie, prawie niewykrywalne poziomy TSH.
Utrzymywanie pacjentów na poziomach uważanych za w nadczynności tarczycy może zapobiec nawrotowi raka tarczycy.
Badanie, które zostało zaprezentowane podczas Sympozjum na temat Survivorship w 2017 r., Stanowi wyzwanie dla tej standardowej praktyki, potwierdzając dowody na istnienie długoterminowego ryzyka sercowego związanego z tą praktyką.
Nadczynność tarczycy, która nie jest związana z przyjmowaniem leków, jest już znanym czynnikiem ryzyka migotania przedsionków i udaru niedokrwiennego. Jest również związany z bólem dławicowym i zawałami serca u pacjentów, u których już występują schorzenia serca.
W tym badaniu naukowcy zmierzyli wpływ tarczycy na nadczynność tarczycy z powodu supresyjnych dawek lewotyroksyny, syntetycznej postaci hormonu tyroksyny (T4), u ponad 182 000 pacjentów z rakiem tarczycy. Naukowcy odkryli, że hamujące dawki lewotyroksyny zwiększają ryzyko chorób serca i udaru niedokrwiennego u osób, które przeżyły raka tarczycy.
W szczególności stwierdzili:
- Po raku tarczycy wystąpił wzrost częstości występowania chorób serca i udaru
- Ryzyko było większe u pacjentów, którzy otrzymali całkowite wycięcie tarczycy
- Ryzyko było większe u osób przyjmujących większą dawkę lewotyroksyny (iu których w związku z tym miał niższy poziom TSH)
- Wystąpiło większe ryzyko wystąpienia migotania przedsionków, co wiązało się z wyższymi dawkami lewotyroksyny
Według naukowców tylko niewielka część ryzyka udaru była spowodowana zwiększonym odsetkiem migotania przedsionków. Zamiast tego, winę za to ponosiła nadczynność tarczycy, która również powoduje wysokie ciśnienie krwi i zaburzenia czynności serca – między innymi.
Kolejne badanie z 2013 roku dotyczyło ryzyka zachorowania na chorobę serca u pacjentów z różnicowanym rakiem tarczycy. Badanie wykazało, że 19 procent pacjentów zmarło w wyniku problemów z sercem – w tym zawału serca, udaru, tętniaków aorty brzusznej i zatorowości płucnej – w porównaniu do 7,4 procent, którzy zmarli z powodu raka tarczycy. Ryzyko zgonu z powodu choroby serca było skorelowane z poziomami TSH: im niższy poziom TSH, tym wyższe ryzyko.
Implikacje dla pacjentów z rakiem tarczycy
Odkrycia te są ważne dla pacjentów z rakiem tarczycy, szczególnie gdy masz do czynienia z całkowitą wycięciem tarczycy, lub jesteś na – lub twój lekarz zaleca – supresyjne dawki lewotyroksyny po operacji.
Po pierwsze, ponieważ badania wykazały większe ryzyko związane z całkowitym wycięciem tarczycy, należy omówić, czy całkowita tarczycy jest konieczna jako część leczenia raka tarczycy. Ostatnie badania wykazały, że operacja lobektomii polegająca na usunięciu tylko jednego płata gruczołu tarczowego jest preferowanym zabiegiem chirurgicznym w przypadku raka tarczycy brodawkowatej, najczęstszej postaci raka tarczycy.
Po drugie, wielu ekspertów uważa, że nie ma korzyści z agresywnego tłumienia TSH. Obecne wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Tarczycy i Europejskiego Towarzystwa Tarczycy zalecają supresję TSH tylko wtedy, gdy pacjent "ma aktywne guzy lub ma bardzo agresywny nowotwór, który był leczony operacyjnie i radioaktywnym jodem." Według obu grup:
Około 85% pacjentów można wykazać, że są wolni od choroby po początkowym leczeniu nowotworem, testując poziom tyreoglobuliny w surowicy pacjenta i wykonując ultrasonografię szyi. Kiedy pacjent odczuwa, że jest wolny od guza na tej podstawie, wytyczne ATA i ETA sugerują utrzymywanie TSH we krwi na niskim normalnym poziomie.
Należy pamiętać, że pomimo zaleceń i zaleceń, wielu lekarzy nadal rutynowo przeprowadza całkowitą tarczycę w przypadku wszystkich nowotworów tarczycy i przepisuje agresywnie dawki supresyjne wszystkim pacjentom z rakiem tarczycy.
Po trzecie, obserwujemy również znaczny wzrost częstości diagnozowania raka tarczycy. Podczas gdy niektórzy eksperci uważają, że istnieje rzeczywisty wzrost zachorowalności na raka tarczycy, jest to kwestia kontrowersyjna, ponieważ niektórzy uważają, że zwiększone wskaźniki są głównie wynikiem nadmiernej diagnozy "przypadkowych" nowotworowych guzków tarczycy. Z powodu częstszego stosowania badań obrazowych wykrywa się większą liczbę małych, nowotworowych, ale bardzo wolno rosnących "przypadkowych" guzków tarczycy. Istnieją spory o to, czy te guzki wymagają obserwacji, a nie o agresywne leczenie raka, które teraz wiemy, może zwiększać ryzyko sercowe.
Wreszcie, jeśli masz raka tarczycy w wywiadzie, powinieneś upewnić się, że twój lekarz okresowo ocenia i monitoruje twoje zdrowie serca.
