Szczepionki bezpieczne dla osób chorych na SM

stwardnieniem rozsianym, bezpieczne osób, osób chorych, osób stwardnieniem, osób stwardnieniem rozsianym

Prawda jest taka, że ​​badania naukowe albo nie wykazują związku pomiędzy immunizacją szczepionką i zwiększonym ryzykiem zaostrzenia SM, albo po prostu nie przeprowadzono żadnych badań, które udowodniłyby taki związek.

Tak więc każda "troska" jest czysto spekulatywna bez żadnego poparcia naukowego.

W rzeczywistości, szczepionki mają krytyczne znaczenie w zapobieganiu infekcjom, a niektóre z nich mogą zagrażać życiu osób ze stwardnieniem rozsianym. Jest tak, ponieważ osoba ze stwardnieniem rozsianym może mieć osłabiony układ odpornościowy od przyjmowania sterydów i / lub pewnych leków modyfikujących chorobę. Oczywiście, infekcja może również wywołać nawrót SM – podwójny błąd na ciele.

Podczas gdy twój lekarz powinien wiedzieć, które szczepionki możesz i nie możesz mieć, zawsze najlepiej jest mieć wiedzę samemu, ponieważ nadal istnieją pewne błędne przekonania (nawet w środowisku medycznym). Mówiąc prosto, zrozumienie prawdy dotyczącej bezpieczeństwa szczepionek może być ratunkiem dla Ciebie lub Twojej ukochanej osoby.

Szczepienia bezpieczne dla osób chorych na SM

Szczepionka przeciw grypie do wstrzykiwań

Centra kontroli i zapobiegania chorobom (CDC) zalecają coroczną szczepionkę przeciw grypie dla każdej osoby w wieku sześciu miesięcy i starszych.

Coroczne szczepienie przeciwko grypie jest szczególnie ważne dla osób ze stwardnieniem rozsianym przyjmujących leki immunosupresyjne (np. Przewlekłe sterydy lub niektóre terapie modyfikujące przebieg choroby, takie jak Novantrone). Chociaż najlepiej jest wystrzelić grypę w październiku, później jest lepiej niż nigdy.

Powodem, dla którego każda osoba ze stwardnieniem rozsianym (niezależnie od przyjmowanych leków modyfikujących chorobę) może dostać zastrzyk grypy w zastrzyku, ponieważ nie zawiera żywego wirusa.

Jedynym wyjątkiem jest to, że ludzie na Lemtradzie (alemtuzumab) powinni upewnić się, że otrzymali szczepionkę przeciw grypie sześć tygodni przed ich naparem Lemtrada. To zoptymalizuje zdolność ich układu odpornościowego do prawidłowego tworzenia przeciwciał przeciw wirusowi grypy.

Szczepionka przeciw grypie FluMist i szczepionka przeciw grypie o wysokim stężeniu Fluzone nie są zalecane for osobom z SM. FluMist zawiera żywy atenuowany wirus (co oznacza, że ​​wirus jest zmieniony, więc jest osłabiony, ale wciąż jest żywy). Tak więc nie jest to zalecane dla osób z osłabionym układem odpornościowym, ponieważ może to spowodować nudności.

Warto zauważyć, że CDC obecnie nie rekomenduje FluMist dla żadnej osoby (niezależnie od jej siły układu immunologicznego) z powodu obaw o jej skuteczność. Fluzone jest szczepionką inaktywowaną (więc nie zawiera żywego wirusa), ale jest ogólnie zalecana dla osób w wieku 65 lat i starszych, ponieważ zawiera ona cztery razy więcej antygenu. Ma to na celu stworzenie silniejszej odpowiedzi immunologicznej u osób, które ją otrzymują, ponieważ układ odpornościowy naturalnie słabnie wraz z wiekiem. W związku z tym, National MS Society nie zaleca Fluzone osobom z SM, ponieważ obecnie nie ma badań oceniających jego wpływ na ludzi ze stwardnieniem rozsianym.

Szczepionki pneumokokowe Pneumovax 23 i Prevnar 13

Szczepionki pneumokokowe (są dwie) chronią przed typami bakterii, które mogą wywoływać zapalenie płuc, które jest poważną infekcją płuc. Obie te szczepionki są inaktywowane i uważane za bezpieczne dla osób ze stwardnieniem rozsianym. Chociaż CDC zaleca obie szczepionki u osób w wieku 65 lat lub starszych (bez względu na to, czy chorują one na SM), American Academy of Neurology zaleca również szczepionki dla osób ze stwardnieniem rozsianym, które mają problemy z płucami, i / lub tych, którzy korzystają z wózka inwalidzkiego czas lub są związani w łóżku.

TDAP (tężec, błonica, krztusiec) Szczepionka

Tężec to infekcja wywołana przez bakterie

Clostridium tetani,

i może powodować bolesne napięcie mięśni, skurcze szczęk, drgawki i problemy z połykaniem.

Szczepionka przeciw tężcowi jest zalecana dla wszystkich i nie zawiera żywych wirusów. U dorosłych szczepionka jest podawana w połączeniu z błonicą (Td) lub w połączeniu z błonicą i krztuścem (Tdap). Szczepionka przeciwko krztuścowi chroni przed infekcją bakteryjną zwaną kokluszem CDC zaleca, aby wszyscy dorośli w wieku dziewiętnastu lat otrzymywali dawkę Tdap, jeśli nigdy nie otrzymali jednej dawki, niezależnie od tego, kiedy była ostatnia dawka Td. Zalecana dawka Td jest zalecana co 10 lat. Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B to inaktywowana (zabita) szczepionka podawana jako trzy do czterech zastrzyków w ciągu sześciu miesięcy. Dzieci otrzymują teraz pierwszą dawkę WZW typu B po urodzeniu i zaleca się, aby wszystkie dzieci i młodzież, które nie otrzymały szczepionki, zostały zaszczepione.

W przypadku dorosłych, którzy nie zostali zaszczepieni, CDC zaleca szczepienia w określonych populacjach osób, takich jak

osoby podróżujące na obszary o podwyższonym wskaźniku zapalenia wątroby typu B

osoby pracujące w placówkach opieki zdrowotnej

osoby mające partnera z wirusowym zapaleniem wątroby typu B

Osoby z przewlekłą chorobą wątroby, chorobą nerek, wirusem HIV lub cukrzycą

  • Istnieje wiele innych populacji osób, które są zagrożone, ale każdy, kto pragnie szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, może i powinien je otrzymać, w tym osoby z SM.
  • Szczepionki, które są prawdopodobnie bezpieczne dla osób chorych na SM
  • Istnieje wiele szczepionek, które są prawdopodobnie uważane za bezpieczne u osób z SM. W takich przypadkach, jeśli ty lub ktoś bliski ma stwardnienie rozsiane, najlepiej najpierw porozmawiać z lekarzem na temat bezpieczeństwa szczepionki przed jej otrzymaniem.
  • Szczepionka przeciw ospie wietrznej

Szczepionka przeciw odrze i śwince-różyczce

Wścieklizna

Szczepionka erwier

  • Szczepionka wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV)
  • Polio
  • Szczepionka przeciw ospie wietrznej
  • Varicella jest wirusem, który powoduje ospę wietrzną. Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że szczepionka przeciwko ospie wietrznej (żywy, atenuowany wirus) jest rzeczywiście potrzebna dla osób, które zamierzają zażywać Gilyenę (fingolimod) lub Lemtrada (alemtuzumab), chyba że osoba była już narażona na ospę wietrzną. Lekarze mogą sprawdzić, czy dana osoba została narażona (jak w dzieciństwie), pobierając próbkę krwi z przeciwciała przeciwko ospie wietrznej. Jeśli nie ma odporności, szczepionkę przeciwko ospie wietrznej podaje się na sześć tygodni przed rozpoczęciem leczenia.
  • Odra, świnka, szczepionka przeciw różyczce
  • Szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce jest żywą atenuowaną szczepionką, więc rozsądnie jest początkowo zachować ostrożność. Według National Society Society, szczepionka ta jest prawdopodobnie bezpieczna dla osób, które nie przyjmują leków hamujących ich układ odpornościowy (takich jak przewlekłe kortykosteroidy lub niektóre terapie modyfikujące przebieg choroby). Ponownie, najlepiej postępować zgodnie z radą swojego neurologa, ponieważ żywy wirus może powodować choroby.

Wścieklizna Szczepionka

Szczepionka przeciwko wściekliźnie chroni przed wścieklizną wirusową, która może być przenoszona, jeśli dana osoba jest gryziona przez zarażone zwierzę (nietoperze są najczęstszym źródłem). Szczepionka przeciwko wściekliźnie to inaktywowana lub zabita szczepionka, więc otrzymanie jej nie może wywołać wścieklizny.

Szczepionka jest przeznaczona wyłącznie dla osób, u których występuje wysokie ryzyko zachorowania, takich jak weterynarze lub osoby podróżujące do krajów, w których wścieklizna jest powszechna. Można go również podać, jeśli dana osoba jest już narażona na potencjalne źródło wścieklizny.

Ponieważ wścieklizna prawie zawsze kończy się zgonem, ryzyko jakiejkolwiek szkody ze strony szczepionki prawdopodobnie przewyższa korzyści.

Szczepionka Szczur

Szczepionka półpaśca (która pomaga zapobiegać półpasiec i bolesne powikłanie półpaśca zwane nerwobólem pośmiertnym) jest żywą szczepionką, dlatego lekarze często ostrożnie podają szczepionkę. Biorąc to pod uwagę, uważa się, że prawdopodobnie jest to bezpieczne dla każdego dorosłego, który chorował na ospę wietrzną, ponieważ organizm już doznał odporności na niego. CDC zaleca szczepionkę półpaśca u dorosłych w wieku 60 lat lub starszych.

Szczepionka przeciwko HPV

Szczepionka przeciw HPV jest zalecana dla dzieci w wieku 11 lub 12 lat. Można go zrezygnować przez 26 lat u kobiet i 21 lat u mężczyzn lub 26 lat, jeśli mężczyzna uprawia seks z innymi mężczyznami lub ma HIV / AIDS. Szczepionka przeciw HPV chroni przed kłykcinami narządów płciowych, rakiem szyjki macicy i innymi formami raka, takimi jak pochwowy, prącie, odbyt i usta / gardło.

Polio Vaccine

Polio jest wirusem, który atakuje układ nerwowy. Większość ludzi nie potrzebuje szczepionki przeciwko polio, ponieważ zostali zaszczepieni jako dzieci. Podróżujący z zagranicy mogą potrzebować dawki przypominającej w przypadku podróży do obszarów, w których nadal występuje polio.

Szczepionka żółta gorączka może nie być bezpieczna dla osób chorych na SM

Jedno małe badanie z udziałem siedmiu osób z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego wykazało zwiększone ryzyko nawrotu w ciągu sześciu tygodni po szczepieniu żółtą febrą, zakażeniem przenoszonym przez komary w określonych częściach Ameryki Południowej i Afryki.

Z tego powodu, National MS Society zaleca ważenie ryzyka narażenia na żółtą febrę podczas podróży z osobą, u której występuje ryzyko wybuchu MS. Jest to trudna i zindywidualizowana decyzja, którą należy dokładnie omówić z neurologiem danej osoby.

Słowo od Verywell

Więcej badań nad szczepionkami na ludziach chorych na SM byłoby pomocne, szczególnie w przypadku większych badań, które badają prawdziwą korzyść ze stosowania niektórych szczepionek u osób chorych na SM w porównaniu do osób zdrowych (np. Czy osoba z SM może zbudować tak solidną odpowiedź immunologiczna na szczepionkę jako osoba zdrowa).

Oczywiście jest to skomplikowane, ponieważ zależy od wielu czynników, takich jak terapia modyfikująca chorobę, którą przyjmuje dana osoba, lub czas podawania szczepionki.

Na przykład lek, który moduluje układ odpornościowy (np. Copaxone lub terapia interferonem) w porównaniu z lekiem, który hamuje układ odpornościowy (np. Sterydy, Lemtrada lub Novantrone) może wpływać na to, jak dobrze osoba reaguje na szczepionkę.

Najważniejsze jest to, że szczepionki są pomocne dla osób ze stwardnieniem rozsianym, ponieważ mogą zapobiegać infekcjom, które mogą następnie wywoływać flary. Ale pamiętaj, aby porozmawiać z neurologiem, ponieważ nadal są w nim pewne niuanse – jak potencjalna szkoda w przypadku żywej szczepionki lub w przypadku niedawnego nawrotu.

Like this post? Please share to your friends: