Test moczu na choroby przenoszone drogą płciową staje się coraz bardziej dostępny. To dobra rzecz. Kiedyś testowanie STD, szczególnie w przypadku bakteryjnych STD, było bardzo niewygodne. Mężczyźni, którzy sądzili, że mogą mieć bakteryjne STD, takie jak chlamydia lub rzeżączka, zostali przetestowani przez włożenie wacików do ich cewki moczowej. Kobiety musiały przejść badanie miednicy. Podczas tego egzaminu pobierano wymaz z szyjki macicy i badano na obecność bakterii.
Teraz kilka chorób przenoszonych drogą płciową można wykryć za pomocą badania moczu. Testy chlamydii w moczu i testy na rzeżączkę są dużo przyjemniejsze niż wymazy z cewki moczowej lub szyjki macicy. W niektórych miejscach badania moczu STD mogą być nieco trudne do znalezienia. Jednak z roku na rok jest coraz łatwiej. Dotyczy to szczególnie rzeżączki i chlamydii, gdzie badania moczu szybko stają się standardową praktyką.
Badanie moczu pod kątem bakteryjnych chorób przenoszonych drogą płciową
Złotym standardem w diagnozowaniu bakteryjnych chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak chlamydia i rzeżączka, była hodowla bakteryjna. Wiązało się to z próbami hodowania bakterii z próbek pobranych bezpośrednio z szyjki macicy lub cewki moczowej.
W dzisiejszych czasach testowanie DNA bakterii jest uważane za lepszą opcję. Działa inaczej niż kultura bakteryjna. Zamiast próbować rozwoju bakterii, te testy po prostu szukają bakteryjnego DNA. Można tego dokonać za pomocą procesu zwanego LCR (reakcja łańcuchowa ligazy) lub innymi technikami amplifikacji DNA.
Tego typu testy są wrażliwe na nawet bardzo małe ilości bakteryjnego DNA. Co więcej, nie wymagają żywej próbki bakterii. Jako takie, można je pobierać z próbek moczu, a nie tylko z wymazu z cewki moczowej lub szyjki macicy. Dla większości ludzi myśl o przeprowadzeniu testu moczu z rzeżączką lub testu na obecność chlamydii jest o wiele mniej zastraszająca niż myśl o konieczności wykonania badania fizykalnego. Czy badania moczu w moczu są tak samo dobre jak inne testy STD?
Niektórzy ludzie nadal kwestionują, czy badanie moczu jest równie skuteczne w wykrywaniu bakteryjnych chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak chlamydie i rzeżączka. Pytania te zwykle koncentrują się na skuteczności testów u kobiet. Czemu? Najczęstszym miejscem zakażenia u kobiet (szyjki macicy) nie jest szlak wydalania moczu z ciała. W przeciwieństwie do moczu przechodzi on przez najczęstsze miejsce zakażenia (penisa cewki moczowej) u mężczyzn.
W badaniu z 2015 r., W którym zbadano 21 badań względnej skuteczności stosowania różnych rodzajów próbek do wykrywania chlamydii i rzeżączki, stwierdzono, że:
W przypadku testu chlamydii u kobiet czułość i swoistość wynosiły 87% i 99% w przypadku próbek moczu w porównaniu z próbkami szyjki macicy. .
- W przypadku testowania chlamydii u mężczyzn czułość i swoistość wynosiły 88% i 99% dla próbek moczu w porównaniu do próbek cewki moczowej.
- W przypadku rzeżączki u kobiet czułość i swoistość wynosiły 79% i 99% dla próbek moczu w porównaniu do próbek szyjki macicy.
- W przypadku rzeżączki u mężczyzn czułość i swoistość wyniosły 92% i 99% dla próbek moczu w porównaniu do próbek cewki moczowej.
- W zasadzie wyniki te są względnie spójne we wszystkich badaniach.
Co ciekawe,
samodzielnie zebranewymazy z pochwy były skuteczniejsze niż wymazy z szyjki macicy niż badania moczu. W przypadku niektórych kobiet może to być bardziej akceptowalna alternatywa, gdy badania moczu nie są dostępne.Tak, tak, testy na próbkach moczu wykrywają mniej chorób przenoszonych drogą płciową niż testy na wymazy z pochwy. Jednak nauka sugeruje, że badanie moczu ma całkiem dobrą robotę w znalezieniu większości zarażonych osób. To wspaniała wiadomość dla osób, które chcą być mniej inwazyjnie testowane pod kątem rzeżączki i chlamydii. Jednak niektóre inne testy STD nadal wymagają badania fizykalnego lub pobierania krwi.
Limity testów moczu na rzeżączkę i chlamydię
Chlamydie i rzeżączka to dwie najczęstsze choroby podlegające obowiązkowi zgłoszenia w Stanach Zjednoczonych.
W 2016 r. Zgłoszono ponad 1,5 miliona przypadków chlamydii do CDC oprócz ponad 400 000 przypadków rzeżączki. Większość zakażeń z rzeżączką i chlamydią przebiega bezobjawowo. Fakt, że wiele osób nie ma żadnych objawów, oznacza, że jedynym sposobem wykrywania i leczenia tych infekcji jest badanie przesiewowe.
U mężczyzn choroby te najczęściej zakażają cewkę moczową, au kobiet – szyjkę macicy. Jednak możliwe jest uzyskanie obu tych chorób w gardle, od seksu oralnego. Seks analny może również prowadzić do infekcji odbytnicy i rzeżączki gonorralnej.
Niestety, badania moczu nie wykryją infekcji odbytnicy ani jamy ustnej / gardła. Dlatego ważne jest, aby poinformować o tym swojego lekarza, jeśli masz niezabezpieczony seks oralny lub analny. Testowanie powinno odbywać się osobno dla tych stron. Obecnie zaleca się, aby mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami raz w roku poddawali się badaniu moczu, gardła i analnego. Inne osoby regularnie uprawiające seks oralny bez zabezpieczenia lub z seksem analnym powinny rozważyć zastosowanie podobnego programu badań przesiewowych. Osoby, które biorą udział w stosowaniu pochwy, mogą samodzielnie wykonać badanie moczu pod kątem rzeżączki i chlamydii.
Inne badania moczu na STD
Obecnie tylko rzeżączka i chlamydie są powszechnie testowane na obecność próbek moczu. Istnieją jednak inne choroby przenoszone drogą płciową, które można przetestować w ten sposób. Badanie moczu rzęskowego jest również coraz szerzej dostępne. Podobnie jak rzeżączka i chlamydia, rzęsistkowica jest bardzo powszechną, uleczalną chorobą przenoszoną drogą płciową. W związku z tym dla lekarzy ma sens testowanie go w tym samym czasie. Badanie moczu jest jedną z opcji. Podobnie jak w przypadku chlamydii i rzeżączki, niektóre badania sugerują, że badanie moczu może nie być tak skuteczne, jak wykonanie podobnych testów na wymazie z pochwy.
HPV to kolejny STD, który można wykryć za pomocą testów moczu. Podobnie jak w przypadku rzęsistkowicy, badania moczu na obecność HPV nie są jeszcze szeroko dostępne. Jednak badania sugerują, że testowanie pierwszego pustego moczu jest tak samo skuteczne, jak testowanie wymazów z pochwy. To powiedziawszy, w porównaniu z rozmazami Pap, testy HPV na mocz mają ten sam problem, co inne testy HPV. Wiele infekcji HPV ustąpi samoistnie. Dlatego może być bardziej przydatne wiedzieć, czy występują problemy z zmianami szyjki macicy, a nie, czy ktoś ma HPV. Możesz to zrobić tylko za pomocą testu cytologicznego lub testu VIA.
Brak dostępnych komercyjnych testów moczu na kiłę lub opryszczkę. Chociaż FDA zatwierdził test na obecność wirusa HIV w latach 90., rzadko jest używany. Próbki z jamy ustnej i krwi są znacznie bardziej prawdopodobne do użycia w testach na obecność wirusa HIV. Istnieje nawet test domowy na HIV, który wykorzystuje próbki śliny.
Słowo od Verywell
Przez długi czas badania sugerowały, że badania szyjki macicy i cewki moczowej były nieco bardziej skuteczne niż testy moczu na choroby przenoszone drogą płciową. Jednak nowsze badania sugerują, że niektóre badania moczu mogą być lepsze w wykrywaniu niektórych zakażeń. Nawet jeśli nie są lepsi, testy moczu zatwierdzone przez FDA są w większości przypadków wystarczająco dobre. Ponadto testy z czasem stają się coraz lepsze.
Dla większości ludzi ważniejsze jest, aby przejść testy na choroby przenoszone drogą płciową niż martwić się o uzyskanie najlepszego testu STD. Testowanie na próbce moczu może nie być tak efektywne, jak testowanie przy użyciu pobranego przez lekarza wacika. Jest jednak o wiele
lepsze, niż nie poddanie się testom. Dlatego, jeśli badania moczu na obecność STD lub samoprzylepne są dla ciebie mniej przerażające, poproś o nie. Możesz nawet zadzwonić do biura swojego lekarza przed wizytą, aby upewnić się, że dostępne są testy moczu. Jeśli tak nie jest, zawsze możesz wybrać testowanie w innym miejscu.Coorevits L, Traen A, Bingé L, Van Dorpe J, Praet M, Boelens J, Padalko E. Identyfikacja typu próbki konsensusu w celu zbadania Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Mycoplasma genitalium, Trichomonas vaginalis i wirusa brodawczaka ludzkiego. Clin Microbiol Infect. 2018 Mar 17. pii: S1198-743X (18) 30223-4. doi: 10.1016 / j.cmi.2018.03.013.Lunny C, Taylor D, Hoang L, Wong T, Gilbert M, Lester R, Krajden M, Ogilvie G. Self-Collected versus Clin-Collected Sampling w Chlamydii i Gonorrhea Screening: Systemowy przegląd i meta-analiza. PLoS One. 2015 13 lipca; 10 (7): e0132776. doi: 10.1371 / journal.pone.0132776.
