Test Thompsona wykonywany jest podczas diagnozy podartego ścięgna Achillesa. Nie należy tego mylić z testem Thomasa, używanym do oceny problemów stawu biodrowego.
Łzy ścięgna Achillesa
Zrywa się ścięgno Achillesa, ścinając ścięgno łączące mięsień łydki z piętą. Uraz ten często występuje podczas zajęć sportowych, takich jak koszykówka czy tenis, i odczuwany przez sportowca jako nagły ostry ból bezpośrednio za kostką.
Najczęściej łzy ścięgna Achillesa są bezkontaktowymi uszkodzeniami. Pacjenci często opisują słyszenie nagłego uderzenia w kostkę, a następnie odwracają się, aby sprawdzić, czy ktoś je kopnie, ale nie ma nikogo w pobliżu.
Typowe objawy łez ścięgna Achillesa obejmują bóle za stawem skokowym, obrzęk ścięgna i trudności w chodzeniu. Niektórzy pacjenci wiedzą od razu, co się stało, w innych stan jest trochę mniej oczywisty. W tym miejscu pomocne może być dobre badanie fizykalne przez doświadczonego klinicystę. W ramach badania lekarz wykona test Thompsona.
Przeprowadzanie testu Thompsona
Aby wykonać test Thompsona, pacjent powinien leżeć zakryty na stole do badań. Stopy sięgają dalej niż koniec łóżka. Egzaminator ściska mięsień łydki. Ten ruch, u normalnego pacjenta, powinien spowodować skierowanie palców w dół, gdy Achilles ciągnie stopę.
U pacjenta z pękniętym ścięgnem Achillesa stopa się nie porusza. To się nazywa pozytywny test Thompsona.
Test Thompsona jest ważny, ponieważ niektórzy ludzie, którzy rozdzierają Achillesa, są nadal w stanie skierować palce w dół, chociaż test Thompsona byłby nadal pozytywny. Ci pacjenci mają inne mięśnie i ścięgna, które mogą pracować, aby wskazać palce u stóp, które nie są uszkodzone (zwykle zginacze palców lub tylne piszczelowe), jednak nawet u tych pacjentów test Thompsona nadal będzie dodatni.
Dlatego jest to cenne narzędzie kliniczne pomocne w diagnozowaniu tego stanu.
Opcje leczenia
Istnieje kilka metod leczenia podartego ścięgna Achillesa. Te opcje obejmują zarówno zabiegi chirurgiczne, jak i nieoperacyjne. Najlepsze leczenie zależy od konkretnej sytuacji oraz potrzeb i oczekiwań pacjenta. Dobrą wiadomością jest to, że zarówno chirurgiczne, jak i niechirurgiczne leczenie łez ścięgna Achillesa może prowadzić do pełnego wyzdrowienia, a zatem istnieją opcje, które można rozważyć.
Większość wysportowanych pacjentów wybiera naprawę chirurgiczną, ponieważ powrót do zdrowia wydaje się szybszy, chociaż nawet po leczeniu chirurgicznym pełne wyleczenie może trwać 6 miesięcy lub dłużej. Ponadto, podobnie jak w przypadku każdej procedury chirurgicznej, istnieje ryzyko operacji, którą należy rozważyć przed rozpoczęciem leczenia.
