Tętnicze skanowanie tętnic wieńcowych

tętnicach wieńcowych, czynników ryzyka, skanowania wapnia, skany wapnia, wapnia tętnicach

Przegląd

W chorobie wieńcowej (CAD) miażdżyca powoduje, że gładka, elastyczna okładzina tętnic wieńcowych staje się utwardzona, usztywniona i opuchnięta z powodu "płytek", które są złogami wapnia, tłuszczów i nieprawidłowych komórek zapalnych. Między innymi oznacza to, że jeśli masz złogi wapnia w tętnicach wieńcowych, masz przynajmniej trochę CAD.

Przez wiele lat lekarze wiedzieli, że niektóre skomplikowane skany tomografii komputerowej (CT) mogą wykrywać i mierzyć pokłady wapnia w tętnicach wieńcowych. (Nazwy nadawane różnym rodzajom kardiologicznych tomografów komputerowych mogą być mylące, ale każdy skan TK używany do pomiaru tętnicy wieńcowej jest zwykle nazywany "skanem wapnia").

Sposób przeprowadzania testu

Badanie wapnia bardzo przypomina rentgen. Będziesz leżeć na stole rentgenowskim, przewody będą przymocowane do klatki piersiowej, aby zarejestrować EKG, a stół przesunie się do skanera. Zostaniesz poproszony o wstrzymanie oddechu na minutę, aby uzyskać wyraźny obraz. Powstały skomputeryzowany obraz rentgenowski zostanie zbadany pod kątem charakterystycznych "białych plam" wskazujących złogi wapnia w tętnicach wieńcowych, a ilość wapnia zostanie określona ilościowo jako wynik.

Interpretacja oceny Calcium

Ilość wapnia obecnego w tętnicach wieńcowych jest oceniana według skali Agatsona w następujący sposób:

  • 0 – brak rozpoznawanej choroby
  • 1 do 99 – łagodna choroba
  • 100 do 399 – umiarkowana choroba
  • 400 lub wyższa – ciężka choroba

Zastosowanie

Wiele kontrowersji wzbudza kwestia, kto powinien mieć skany wapnia i jak należy je stosować. Kontrowersje powstały głównie dlatego, że początkowo lekarze używali tych skanów do przesiewowego badania pacjentów w kierunku obturacyjnego CAD; to znaczy, w przypadku częściowych blokad w tętnicach wieńcowych, które mogą wymagać leczenia przez stentowanie.

Okazuje się jednak, że skany wapnia nie są szczególnie dobre do tego celu. Wielu pacjentów, którzy mają wysokie wyniki w zakresie wapnia, nie ma znaczących blokad – pomimo znacznego CAD. Wczesne skanowanie wapnia doprowadziło wielu pacjentów do niepotrzebnego cewnikowania serca, a gdy cewniki nie wykazały znaczących blokad, skany wapnia były (błędnie) uważane za "fałszywie pozytywne".

Dziś lekarze zdają sobie sprawę, że główną zaletą skanów wapniowych nie jest znalezienie konkretnych obszarów blokady, ale raczej określenie, czy pacjent ma CAD, a jeśli tak, to oszacowanie jego nasilenia. Informacje te mogą być bardzo przydatne przy podejmowaniu decyzji o tym, jak agresywne jest dążenie do modyfikacji czynników ryzyka.

  • Przeczytaj o nowym sposobie myślenia o CAD.

Zagrożenia

Jedynym realnym zagrożeniem dla skanowania wapnia jest ekspozycja na promieniowanie, które występuje przy każdym badaniu rentgenowskim. Ilość promieniowania, jaką osoba otrzymuje za pomocą skanowania wapniowego, różni się w zależności od używanego sprzętu i zanim zgodzisz się na test, powinieneś zapytać laboratorium, ile ekspozycji na promieniowanie dostaniesz w tym obiekcie. Rozsądna ilość promieniowania ze skanem wapnia wynosi 2 do 3 mSv (milisievert), co odpowiada około 8 do 12 miesięcy naturalnie występującego promieniowania.

Kandydaci

Przydatność skanów wapnia zależy w dużej mierze od poziomu ryzyka związanego z CAD. Możesz łatwo oszacować swój własny poziom ryzyka (w kategorie niskie, średnie lub wysokie), odpowiadając na kilka prostych pytań. Aby oszacować własne ryzyko chorób serca, przejdź tutaj.

Osoby z kategorii niskiego ryzyka mają tak niskie prawdopodobieństwo pozytywnego skanu, że obecnie zaleca się, aby nie wykonywać skanowania wapniowego.

Osoby z kategorii wysokiego ryzyka mają tak wysokie prawdopodobieństwo, że uzyskają dodatni wynik badania poziomu wapnia, którego niewiele uzyskuje się, wykonując skan.

Ludzie ze średniego ryzyka mogą korzystać ze skanowania wapnia.

Osoby te często wydają się całkiem zdrowe, z wyjątkiem dwóch lub trzech czynników ryzyka, które mogą być jedynie "nieprawidłowe". Podjęcie decyzji o tym, czy prowadzić agresywne zmiany w stylu życia, czy też profilaktycznie przyjmować statyny lub aspirynę, może być trudne dla takich osób. Tutaj skanowanie wapnia może być bardzo pomocne. Jeśli punktacja wapnia jest umiarkowana lub wysoka, wówczas aktywny CAD jest już obecny i osoby te powinny uważać się za wysokie (i nie pośrednie) ryzyko zawału serca. Należy podjąć agresywne kroki w celu modyfikacji czynników ryzyka, często obejmujące statyny i aspirynę. Z drugiej strony, jeśli wynik wapnienia jest niski, wówczas mało prawdopodobne jest wystąpienie CAD lub jego brak, a mniej agresywna zmiana czynnika ryzyka (taka jak poprawa wyboru stylu życia) byłaby uzasadniona. Przeczytaj tutaj, aby uzyskać więcej informacji na temat kontroli czynników ryzyka chorób serca.

Najważniejsze, jak w przypadku każdego testu, jest to, że jeśli wyniki skanowania wapnia będą pomocne w prowadzeniu leczenia lub zachowaniu, dobrym pomysłem jest rozważenie przeprowadzenia tego testu. W przeciwnym razie przepuść to.

Like this post? Please share to your friends: