Istnieją trzy charakterystyczne zachowania charakteryzujące autyzm. Dzieci autystyczne mają trudności z interakcją społeczną, problemy z komunikacją werbalną i niewerbalną oraz powtarzające się zachowania lub wąskie, obsesyjne zainteresowania. Zachowania te mogą obejmować wpływ od łagodnego do wyłączającego.
Upośledzone interakcje społeczne
Cechą charakterystyczną autyzmu jest zaburzona interakcja społeczna.
Rodzice najczęściej zauważają objawy autyzmu u swoich dzieci. Już od niemowlęctwa dziecko z autyzmem może nie reagować na ludzi lub skupiać się na jednym przedmiocie z wyłączeniem innych przez długi czas. Dziecko z autyzmem może wydawać się rozwijać normalnie, a następnie wycofać się i stać się obojętnym na zaangażowanie społeczne.
Dzieci z autyzmem mogą nie odpowiedzieć na ich imię i często unikają kontaktu wzrokowego z innymi ludźmi. Mają trudności w interpretacji tego, co myślą lub czują inni, ponieważ nie są w stanie zrozumieć sygnałów społecznych, takich jak ton głosu czy wyraz twarzy, i nie obserwują twarzy innych ludzi w poszukiwaniu wskazówek dotyczących właściwego zachowania. Brak im empatii.
Powtarzające się ruchy
Wiele dzieci z autyzmem angażuje się w powtarzające się ruchy, takie jak kołysanie i kręcenie się, lub w zachowania samowolne, takie jak gryzienie lub uderzenie głową. Mają także tendencję do mówienia później niż inne dzieci i mogą odwoływać się do siebie po imieniu zamiast "ja" lub "ja". Dzieci z autyzmem nie wiedzą, jak grać interaktywnie z innymi dziećmi.
Niektórzy mówią w sposób śpiewny o wąskim zakresie ulubionych tematów, z niewielkim szacunkiem dla interesów osoby, do której mówią.
Wrażliwość na stymulację sensoryczną
Wiele dzieci z autyzmem ma zmniejszoną wrażliwość na ból, ale jest nienormalnie wrażliwa na dźwięk, dotyk lub inną stymulację sensoryczną.
Te nietypowe reakcje mogą przyczyniać się do objawów behawioralnych, takich jak odporność na przytulanie lub przytulanie.
Dzieci z autyzmem wydają się mieć większe niż normalne ryzyko w pewnych współistniejących stanach, w tym zespół łamliwego chromosomu X (który powoduje upośledzenie umysłowe), stwardnienie guzowate (w którym nowotwory wyrastają w mózgu), napady padaczkowe, zespół Tourette’a, trudności w uczeniu się i zaburzenie deficytu uwagi. Z wciąż niejasnych przyczyn około 20-30% dzieci z autyzmem rozwija się w epilepsji do czasu osiągnięcia dorosłości. Podczas gdy osoby ze schizofrenią mogą wykazywać pewne zachowania podobne do autystycznych, ich objawy zwykle pojawiają się dopiero w późnym wieku dojrzewania lub wczesnej dorosłości. Większość osób ze schizofrenią ma również halucynacje i urojenia, których nie ma w autyzmie.
Reprodukcja z arkusza informacyjnego Aut NIH z autyzmem .
