Dryf Ulnar, określany również jako odchylenie łokciowe, jest deformacją palców ręki. W szczególności dryft łokciowy występuje, gdy występuje odchylenie łokciowe i podwichnięcie stawów śródręczno-paliczkowych (MCP). Anatomicznie proksymalne paliczki łączą się z śródręcza ręki w stawach śródręczno-paliczkowych. Stawy MCP są częściej określane mianem kostek. Sub Nadwichnięcie podwzgórza stawu śródręczno-paliczkowego rozwija się, gdy dochodzi do częściowego zwichnięcia stawu – bliższa falanga odsuwa się od głowy kości śródręcza, poruszając się w kierunku dłoniowym. Paliczki pośrednie i dystalne podążają za ruchem przesunięcia paliczka proksymalnego.
Zgodnie z podręcznikiem
Kelley’s Books of Rheumatology , istnieją dowody na to, że choroba reumatyczna nadgarstka prowadzi do odchyleń łokciowych stawów MCP. Uważa się, że osłabienie mięśnia prostownika prącia karpiowego powoduje obrót promienisty nadgarstka w miarę obrotu kości nadgarstka (proksymalne kości szkieletu obracają się w kierunku łokciowym, a dalsze kości podskórne w kierunku promieniowym). Odchylenie Ulnar rozwija się jako reakcja fizyczna, próbując utrzymać ścięgna w paliczkach w linii z promieniem. Erozja chrząstki lub chrząstki stawowej może przyczyniać się do dryfu łokciowego, ale może również wystąpić bez żadnego z nich. Zapalenie błony maziowej i osłabienie mięśni mogą odgrywać rolę w jej rozwoju.
Wczesne objawy dryfu łokciowego obejmują:
osłabienie pierwszych intersesów grzbietowych (interossei to mięśnie między poszczególnymi kośćmi)
- rozluźnienie więzadeł pobocznych promieniowych
- zaciśnięcie mięśni wewnętrznych
- ruchy ścięgien zginaczy łokciowych (widoczne w indeksie i dłuższych palcach)
- Odchylenie łokciowe palców, które jest widoczne po rozszerzeniu stawów MCP
- Do zaawansowanych objawów dryfu łokciowego należą:
podwichnięcie stawu (częściowe przemieszczenie) paliczków
- niemożność pełnego rozciągnięcia stawów MCP powodująca przykurcz zgięciowy
- przeskok łokciowy lub przesunięcie ścięgien prostowników
- zaostrzenie mięśni hypothenarnych (grupa trzech mięśni w dłoni kontrolującej ruch małego palca)
- odchylenie promieniowe nadgarstka
- wyprostowanie ścięgna karpi łokaryna
- utrata zdolności kciuka do przeciwstawienia się palcu wskazującego
- Ocena nasilenie dryfu łokciowego można zastosować goniometr. Stacjonarne ramię goniometru umieszcza się nad kości śródręcza, podczas gdy ruchome ramię umieszcza się równolegle do proksymalnego paliczka. Po określeniu stopnia deformacji pacjent jest zwykle proszony o wyprostowanie ręki, o ile to możliwe, w celu aktywnej korekty wyrównania i ponownego pomiaru. Do oceny ciężkości deformacji można również zastosować inne testy funkcji ręki.
Kto rozwija Ulnar Drift?
Dryf Ulnar jest związany przede wszystkim z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Przewlekłe zapalenie stawów MCP uszkadza torebkę stawową i otaczające ją struktury. Ale reumatoidalne zapalenie stawów nie jest jedynym warunkiem związanym z dryftem łokciowym. Może wystąpić z innymi stanami zapalnymi lub chorobami tkanki łącznej, takimi jak toczeń lub łuszczycowe zapalenie stawów.
Jedno badanie przypadku ujawniło również związek z niezbyt częstym zaburzeniem, barwnikowym woskonularnym zapaleniem błony maziowej (PVNS).
Opcje leczenia
Opcje leczenia obrzęków i bólu rąk obejmują lód, wilgotne ciepło, kąpiele parafinowe, urządzenie TENS i ultradźwięki. Zalecane są ćwiczenia manualne, które przede wszystkim obejmują rozciąganie, w celu zachowania zakresu ruchu w maksymalnym możliwym stopniu.
Czasami zaleca się szynowanie w celu zmniejszenia podwichnięcia nadgarstka, prawidłowego ustawienia stawów MCP w neutralnym wyrównaniu promieniowo-łokciowym i zmniejszenia podwichnięcia stawów MCP przez podparcie proksymalnych paliczków. Zasadniczo szyny są noszone w nocy lub podczas okresów odpoczynku w ciągu dnia.
Szyny mogą pomóc w bólu w nocy, ale szyny nie są pokazane, aby zapobiec odchyleniom łokciowym. Nawet przy nocnych szynach może dojść do postępów odchylenia łokciowego.
