Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit (IBD) często muszą w pośpiechu korzystać z toalety. Fundacja Crohna i Colitis w Ameryce oraz inne grupy opracowały nawet karty, które ludzie z IBD mogą pokazać, gdy potrzebują pośpiechu w toalecie. Niestety, w miejscach bez publicznych toalet, osoby z IBD mogą mieć pecha i można odmówić dostępu do toalety.
Jest to powszechny problem i nie dotyczy tylko osób cierpiących na IBD. Chodzenie do łazienki to podstawowa ludzka potrzeba – każda osoba na świecie musi to zrobić w pewnym momencie w ciągu dnia. Małe dzieci, kobiety w ciąży i osoby cierpiące na choroby układu trawiennego, takie jak zespół jelita drażliwego (IBS) lub niepełnosprawne, mogą również potrzebować toalety, gdy nie są załatwione sprawami, nie robią zakupów ani nie przyjmują rozrywki.
Co mogą zrobić ludzie, jeśli odmawia im się dostępu do toalety?
Kto znajduje się za ustawą o dostępie do toalety?
Ustawa o dostępie do toalety to prawo uchwalone w kilku stanach, które wymaga, aby placówki detaliczne, które nie mają publicznych toalet, zapewniły dostęp do toalet tylko dla pracowników swoim potrzebującym. W końcu pracownicy też muszą iść do łazienki, prawda?
Akt jest również znany jako "Prawo Ally", po Allyson Bain. Ally, która cierpi na chorobę Leśniowskiego-Crohna, odmówiono jej dostępu do toalety tylko dla pracowników podczas zakupów z matką, gdy miała 14 lat.
Była wyraźnie potrzebna, podwoiła się i bolała, a jednak zarządzanie sklepem, w którym się znajdowała, odmówiło jej dostępu do toalety. Ally doświadczył tego, co wielu z IBD miało w przeszłości – wypadek w miejscu publicznym. Zdeterminowana, by nie stać w miejscu i pozwolić na to innym osobom, podjęła działania.
Jakie państwa mają ustawę o dostępie do toalety?
Prawo Ally zaczęło się w rodzinnym stanie Ally w Illinois. Ally podjęła pierwszy krok w kontaktowaniu się ze swoją przedstawicielką rządu, Przedstawicielem stanu Illinois, Kathleen Ryg, i rozpoczęła walkę. Po wielu latach Ustawa o dostępie do toalety została przyjęta w kilku stanach: Kolorado, Connecticut, Illinois, Kentucky, Maine, Massachusetts, Michigan, Minnesota, Ohio, Oregon, Tennessee, Teksasie, Wisconsin i Waszyngtonie. Ustawa została uchwalona w tych stanach w dużej mierze w wyniku oddolnych starań osób z IBD i ich zwolenników. Wymaga to wielu legen- tów i wytrwałości ze strony osób w tych stanach, aby uzyskać prawo. Istnieje wizja federalnej wersji aktu, a kilka innych państw ma podobne przepisy ustawowe o dostępie do toalety, które są obecnie w trakcie prac.
W niektórych stanach ustawa o dostępie do toalety zdecydowanie sprzeciwiała się właścicielom firm. Istnieje obawa, że ustawa może zostać wykorzystana, czyszczenie obiektów będzie ciężarem dla pracowników, lub że mogą pojawić się kwestie odpowiedzialności. Obawy te są w dużej mierze bezpodstawne: właściciele firm nie zgłaszali żadnych problemów w żadnym z państw, w których ustawa o dostępie do toalety stała się prawem.
Zdarzały się jednak przypadki, w których osobom odmówiono toalety i zajęto się sprawą sądową. W rzeczywistości korzystanie z prawa wydaje się rzadkie, a każdy, kto go powołuje, najprawdopodobniej znajdzie się w poważnym niebezpieczeństwie.
Co można zrobić, jeśli odmówiono dostępu do toalety?
Jeśli mieszkasz w stanie z Ustawą o dostępie do toalety i masz warunek, który jest objęty tym prawem (prawo zależy od warunków ubezpieczeniowych od stanu do stanu), masz prawo do toalety w razie nagłej potrzeby. Jeśli odmówiono Ci kontaktu, skontaktuj się z lokalną agencją, która może być upoważniona do wydania cytatu.
Jeśli lokalne organy ścigania nie egzekwują prawa, skontaktuj się z burmistrzem, przedstawicielem władz lokalnych, lokalnym domem stanowym lub przedstawicielem senatu lub innymi lokalnymi urzędnikami wybieranymi w wyborach. Możesz również rozważyć skontaktowanie się z lokalnymi agencjami informacyjnymi w celu zwrócenia uwagi na przepisy, których nie przestrzegasz lub nie egzekwujesz.
