Wzrost liczby zakażeń wywołanych przez wirusa Powassan

Chociaż wirus Powassan występuje rzadko, każdego roku zdiagnozowano u niego więcej osób.

Wirus ten został po raz pierwszy odkryty w Powassan w Ontario w 1958 roku, kiedy wyizolowano go z mózgu młodego chłopca, który zmarł na zapalenie mózgu, które jest cechą charakterystyczną zakażenia wirusem Powassan. W latach 1958-1998 tylko 27 osób zdiagnozowano zakażenie wirusem Powassan.

W latach 2003-2017 liczba ta zwiększyła się ponad trzykrotnie, a 85 osób zostało zdiagnozowanych.

Według autorów przeglądu przeprowadzonego w 2017 r. Pt. "Powassan Virus: Emerging Arbovirus of Public Health Concern w Ameryce Północnej", ten wzrost "może być spowodowany zwiększonym nadzorem i testowaniem wirusów przenoszonych przez stawonogi, faktycznym pojawieniem się choroby, lub połączenie obu tych czynników. "

Tło

Podobnie jak wirus Zika, wirus dengi i wirus Zachodniego Nilu, wirus Powassan jest rodzajem flawirusa. Jest podobny do innego przenoszonego przez kleszcze wirusa, który wywołuje zapalenie mózgu: kleszczowe zapalenie mózgu (TBEV). Zakażenie bakterią TBEV występuje znacznie częściej niż wirus Powassan, a co roku kilka tysięcy osób w Europie i Azji choruje na zapalenie mózgu i opon mózgowych.

Wiele z tego, co wiemy o zdolności wirusa Powassan do replikacji i potencjalnego powodowania choroby, w rzeczywistości opiera się na TBEV, który jest uważany za międzynarodowy problem zdrowotny i znacznie lepiej zbadany niż wirus Powassan.

Szczególnie, szczepionki zostały stworzone dla TBEV.

Wirus Powassan jest jednoniciowym wirusem RNA. Technicznie wirus Powassan składa się z dwóch linii: linii prototypu wirusa Powassan i wirusa kleszczy jelenie (DTV). W tym artykule odnosimy się do obu bardzo podobnych (ale ekologicznie i genetycznie odmiennych linii) jako wirusa Powassan.

Wirus Powassan jest przenoszony przez rodzaj of Ixodes rodzaju kleszczy. Dystrybucja wirusa Powassan przebiega od Virginii przez całą drogę na północ do Nowej Szkocji. Występuje również we wnętrzach Stanów Zjednoczonych i Kanady, w tym w Nowym Jorku, Pensylwanii, Quebecu, Michigan, Wisconsin, Minnesocie i Ontario. Wirus Powassan znaleziono nawet na zachodzie, w Kolorado, Kalifornii i Kolumbii Brytyjskiej. Zazwyczaj wirus Powassan rozprzestrzenia się w regionach północno-wschodnich i wielkich jezior, a większość przypadków odnotowuje Hudson Valley w Nowym Jorku i Nowej Anglii.

Co ciekawe, wirus Powassan występuje także w Rosji; jednak ta konkretna dystrybucja jest prawdopodobnie spowodowana pojedynczym wprowadzeniem ponad 100 lat temu – prawdopodobnie z importowanej norki przeznaczonej do handlu futrami z końca XIX wieku.

Ixodes kleszcz niosący wirus Powassan jest przechowywany przez wiele zwierząt, w tym czerwone wiewiórki, wiewiórki, świstaki, skunksy, norniki, bieliki i myszy o białych łapach. Jednak ludzie rzadko stykają się ze zwierzętami, które mają tendencję do norowania się, takimi jak świstaki i skunksy. Zamiast tego, ludzie są prawdopodobnie ukąszeni przez Ixodes kleszcze po przejściu przez ściółkę, którą odwiedzają myszy o białych łapach i siwy ogoniasty. Objawy kliniczne

Zazwyczaj ludzie nie pamiętają, kiedy zostali ugryzieni przez kleszcza

Ixodes . Większość osób po ukąszeniu przez kleszcza nie ma objawów. U osób, u których wystąpią objawy, czas infekcji może zająć od jednego do pięciu tygodni. Warto zauważyć, że do kleszcza dołączenie i przesłanie wirusa Powassan trwa zaledwie 15 minut.

Początkowo u osób, u których wystąpią objawy, rozwija się choroba grypopodobna z gorączką, której mogą towarzyszyć bóle głowy, objawy żołądkowo-jelitowe, senność, dezorientacja i wysypka. W ciągu kilku dni od wystąpienia pierwszych objawów następuje zapalenie mózgu. Zapalenie mózgu odnosi się do stanu zapalnego mózgu. Dodatkowo, rdzeń kręgowy może również ulegać zapaleniu, prowadząc do zapalenia opon mózgowych i zapalenia szpiku.

Gdy stan zapalny mózgu i rdzenia kręgowego ulega zapaleniu, pojawiają się następujące objawy:

Ból głowy

• Letarg
• Napady drgawkowe
• Problemy z mową
• Porażenie
• Problemy ze wzrokiem
• Niewyraźna mowa
• Wymioty
• Trudne oddychanie
• Zaburzona koordynacja
• Około 10 procent ludzi, którzy rozwijają zapalenie mózgu, umiera. Co więcej, 50 procent osób przechodzi na stałe problemy neurologiczne. Stałe problemy neurologiczne obejmują nawracające bóle głowy, zanik mięśni i trudności z pamięcią.

Rozpoznanie

Powirusowe zakażenie Powassana rozpoznaje się na podstawie badania klinicznego i badań laboratoryjnych.

Rozpoznanie kliniczne musi spełniać trzy kryteria:

gorączka większa lub równa 38 stopni Celsjusza

1. jakiekolwiek oznaki upośledzenia układu nerwowego
2. brak innej prawdopodobnej diagnozy klinicznej
3. Testy serologiczne są podstawową metodą wykrywania wirusa Powassan w laboratorium. Testy serologiczne identyfikują przeciwciała przeciwko wirusowi w próbce płynu mózgowo-rdzeniowego, krwi lub tkanki.

Według CDC, oto kilka innych informacji diagnostycznych dotyczących wirusa Powassan:

Elektroencefalografia (EEG) u pacjentów z wirusowym zapaleniem mózgu w POW ujawnia uogólnioną aktywność wolnej fali, a wyniki mogą przypominać te obserwowane w wirusowym zapaleniu mózgu opryszczki. MRI mózgu u pacjentów z zapaleniem mózgu typu POW wykazuje zmiany zgodne z niedokrwieniem mikronaczyniowym lub chorobą demielinizacyjną w płatach ciemieniowych lub skroniowych; wyniki tomografii mózgu mózgu nie były szczególnie przydatne.

Leczenie

Nie ma lekarstwa na wirusa Powassan. Zamiast tego objawy są leczone wspomagająco płynami dożylnymi, sztuczną wentylacją i lekami, które zmniejszają obrzęk mózgu. Ponadto nie ma wystarczających dowodów na opracowanie formalnych zaleceń dotyczących leczenia.

Sterydy i dożylna immunoglobulina (IVIG) okazały się skuteczne w leczeniu infekcji. Nie jest jasne, czy leczenie przeciwwirusowe (tj. Rybawiryna) jest skuteczne. W szczególności jeden pacjent leczony pegylowanym interferonem i rybawiryną nadal zmarł na tę chorobę. Warto zauważyć, że sterydy, IVIG, interferon i rybawiryna osłabiają odpowiedź układu odpornościowego i są immunomodulatorami.

Chociaż nie jest to diagnostyczne, obrazowanie mózgu za pomocą MRI może być prognostyczne i wskazywać, którzy pacjenci będą gorzej radzić sobie w dłuższej perspektywie.

Zapobieganie

Obecnie nie ma szczepionki przeciwko wirusowi Powassan. Istnieją szczepionki przeciwko TBEV, które są podobne do wirusa Powassan, a szczepionki są dostępne w Rosji i Europie. Jednak te szczepionki przeciw TBEV nie okazały się skuteczne w zapobieganiu zakażeniu wirusem Powassan.

Co więcej, wirus Powassan jest rodzajem flawiwirusa, a oprócz szczepionki przeciw TBEV istnieją szczepionki na inne rodzaje flawiwirusów, w tym żółtą febrę i japońskie zapalenie mózgu. Niemniej jednak wirus Powassan jest najmniej podobny do innych rodzajów flawiwirusa w kategoriach molekularnych, więc te inne szczepionki mają również ograniczone zastosowanie.

Na razie najlepszym sposobem na uniknięcie infekcji wirusem Powassan jest przestrzeganie wskazówek profilaktycznych. Istnieją różne środki ochrony osobistej i majątkowej, które możesz podjąć w celu zmniejszenia ryzyka wystawienia na kleszcze, w tym:

Unikaj bezpośredniego kontaktu z kleszczami, unikając obszarów zdrewniałych z dużą ściółką.

• Spacer w kierunku centrum szlaków.
• Stosuj odstraszacz zawierający 20% lub więcej DEET, pikaridynę lub IR3535. Zastosuj środek odstraszający na narażone obszary skóry.
• Należy nosić ubranie z długimi rękawami i jasne. Załóż też spodnie do skarpet.
• Stosując środki odstraszające dla dzieci, należy unikać aplikacji na oczy, dłonie i usta.
• Używaj odzieży i sprzętu, które zawierają permetrynę.
• Prysznic, gdy tylko wrócisz do domu, a następnie wykonaj test tyka za pomocą lustra. Usuń natychmiast wszystkie kleszcze.
• Zbadaj wszystkie ubrania, sprzęt i zwierzęta na kleszcze.
• Aby zabić kleszcza na ubraniu, umyj ubranie w gorącej wodzie i osusz na dużym ogniu.
• Sprawdź swoje zwierzęta na kleszcze po spędzeniu czasu na świeżym powietrzu.
• Usuń z Twojego terenu siedliska kleszczy, takie jak wysoka trawa, zarośla i stosy liści.
• Często kosić trawnik, aby zmniejszyć obszary siedlisk kleszcza.
• Skonstruuj ogrodzenia, aby powstrzymać dzikie zwierzęta przed twoją własnością.
• Usuń zużyte meble i inne śmieci, w których kleszcze zamieszkują stocznie.
• Ułóż drewno w równe stosy, aby zapobiec porażeniu przez gryzonie niosące kleszcze.
• Umieść patio i sprzęt do zabaw z dala od drzew i obszarów szczotek.
• Zastanów się nad zastosowaniem
• kleszczy pestycydów (np. Akarycydów) lub repelentów na swoim psie, w tym kurzu, impregnowanych kołnierzyków, aerozoli lub miejscowych kuracji. Najpierw porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii. Zastanów się, czy tępiciel nie rozpyla twojego domu.
• Koty są bardzo wrażliwe na pestycydy; w związku z tym nie należy stosować środków owadobójczych u kota bez uprzedniej konsultacji z weterynarzem.

Przyszłe kierunki

W ostatnich latach nastąpił wzrost wysiłków badawczych ukierunkowanych na wirusa Powassan.

Patrząc w przyszłość, w walce z wirusami Powassan, ważne będzie, aby naukowcy przeanalizowali dorosłe i niedojrzałe

Ixodes kleszcze pozyskane z pola, aby lepiej zrozumieć cykle życia i cykle transmisji tych kleszczy, a także czynniki ewolucyjne, które kształtują wirus. Warto zauważyć, że niektórzy eksperci sugerują, że ostatnie przesunięcia w cyklu życiowym tych kleszczy mogłyby tłumaczyć zwiększoną zjadliwość tego patogenu. Ponadto naukowcy muszą lepiej przestudiować odpowiedź antywirusową na wirus Powassan u ssaków, które służą jako gospodarze. W szczególności naukowcy muszą lepiej zrozumieć cykl replikacji wirusa nie tylko u kleszczy, ale także u ssaków. Te spostrzeżenia pomogą naukowcom zidentyfikować cele terapeutyczne i dowiedzieć się, w jaki sposób wirus Powassan utrzymuje się w przyrodzie.

Aby lepiej zrozumieć długotrwałe neurologiczne reperkusje infekcji, należy zaprojektować eksperymenty, które następują po grupach pacjentów w czasie (tj. W badaniach kohortowych).

W stanie Wisconsin niektóre kleszcze mogą przenosić zarówno wirusa Powassan, jak i boreliozę, umożliwiając jednoczesną infekcję. To współzakażenie może wyjaśnić przewlekłe objawy choroby z Lyme i należy je dalej badać.

Słowo od Verywella

Chociaż rzadko, liczba osób zakażonych wirusem Powassan rośnie, a ciężka choroba wymaga hospitalizacji. Przy większej liczbie testów i zwiększonej częstości występowania możliwe jest, że wirus Powassan stanie się nową przyczyną chorób w przyszłości.

W związku z ograniczoną świadomością społeczną i ograniczonymi testami na wirusa Powassan, możliwe jest, że wirus ten pozostaje niezdiagnozowany wśród pacjentów z zapaleniem mózgu. Innymi słowy, niektórym osobom, u których dochodzi do zapalenia mózgu, nigdy nie zdiagnozowano zakażenia wirusem Powassan.

Najlepszym sposobem na opanowanie infekcji wirusem Powassan jest przede wszystkim zapobieganie narażeniu na kleszcze. Jeśli mieszkasz w obszarach, w których występuje wirus Powassan – szczególnie w obszarach Północnego Wschodu i Wielkich Jezior – używaj repelentów, gdy wychodzisz na zewnątrz i sprawdzaj tyknięcia po powrocie.

Należy pamiętać, że istnieją inne patogeny przenoszone przez kleszcze, które częściej powodują choroby, takie jak

Borrelia burgdorferi (tj. Choroba z Lyme), więc repellanty i kontrole na kleszcze są dobrym pomysłem na zapobieganie także innym rodzajom chorób . Ważne jest, aby zrozumieć, że nawet jeśli kleszcz był na ciele tylko przez bardzo krótki czas, zanim go zauważysz, możesz zostać zarażony wirusem Powassan. Inne patogeny przenoszone przez kleszcze, takie jak

Borrelia burgdorferi , mają dłuższy okres karencji około jednego dnia.Jeśli podejrzewasz, że ty lub ktoś bliski został zainfekowany wirusem Powassan, natychmiast zwróć się o pomoc lekarską. Ponadto poinformuj lekarza, dlaczego podejrzewasz infekcję tym wirusem i wyszczególnia historię potencjalnej ekspozycji na kleszcze. Ponadto poinformuj swojego dostawcę o twoich działaniach i miejscu, w którym podróżowałeś – szczególnie w środowiskach zewnętrznych, w których znajduje się tykający wirus Powassan. Twój lekarz powinien zostać ostrzeżony, ponieważ istnieje specjalny test na wirusa Powassan, a stan jest zwykle prowadzony przez specjalistów z zakresu chorób zakaźnych.