W 1997 roku indyjski chirurg serca zyskał rozgłos po tym, jak przeszczepił serce świni na człowieka. Pacjent zmarł tydzień później z powodu powikłań infekcyjnych. Jednak incydent zwrócił uwagę na mniej znane pole przeszczepiania narządów, w tym przypadku ze zwierząt na ludzi. Pod względem medycznym nazywa się to ksenotransplantacją.
Zgodnie z oficjalną definicją Światowej Organizacji Zdrowia, ksenotransplantacja odnosi się do:
- Transplantacji żywych komórek, tkanek lub narządów pochodzenia zwierzęcego na ludzi.
- Transplantacja płynu ludzkiego organizmu lub komórek, które miały kontakt z żywymi komórkami lub tkankami innymi niż ludzkie. Wyobraź sobie perspektywę: przyszłość, w której niewydolność narządu nie jest już problemem. Tam, gdzie istnieje możliwość przeniesienia gotowych "na żądanie" narządów uzyskanych od zwierząt do niewydolności nerek, niewydolności serca, niewydolności wątroby itd. Możliwości mogą być nieograniczone. Ale czy my tam jeszcze jesteśmy? Czy to możliwe? A co z kwestiami etycznymi?
Xenotransplantation in History
Wzmocnienie ludzkiej postaci i funkcji było fantazją, którą ludzie żyli od czasów starożytnych. Znana jest znana historia o Ikarach i Dedalu, polegająca na mocowaniu skrzydeł ptaków na próżno, próbując przelecieć przez morze z Krety do Grecji.
Popularny hinduski bóg Ganesha ma głowę słonia przeszczepioną na ludzką postać. Niektóre z tych symboli pochodzą sprzed ponad 2000 lat przed Chrystusem. Dlatego może być bezpiecznie powiedzieć, że ludzie błąkali się z ideą ksenotransplantacji przez ponad cztery tysiące lat.
Przed wspomnianymi wcześniej błędami indyjskiego chirurga pojawiły się doniesienia o transplantacji szympansów na ludzi, które przeprowadzono w 1964 r. (Czas przeżycia pacjenta był bardzo krótki).
Dlaczego w ogóle potrzebowalibyśmy zwierząt do transplantacji narządów?
Krótka i beznamiętna odpowiedź brzmi, że ksenotransplantacja może być odpowiedzią na obecne niedopasowanie popytu i suplementu
y. Według danych FDA, dziesięciu pacjentów umiera każdego dnia w samych Stanach Zjednoczonych, czekając na przeszczepy narządów ratujących życie.Raport danych USRDS, że lista pacjentów oczekujących na przeszczep nerki na dzień 31 grudnia 2013 r. Miała ponad 86 000 kandydatów. Jest to ponad czterokrotna liczba przeszczepów nerki, które zostały wykonane w USA w tym samym roku (około 17 600), co jest wyraźnym przypomnieniem niedopasowania między liczbą dostępnych dawców a osobami oczekującymi na listy oczekujących przeszczepionych narządów.
Poza tymi scenariuszami ratującymi życie, leczenie chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca, może potencjalnie zostać zrewolucjonizowane z powodu transplantacji komórek i tkanek ze źródeł innych niż ludzie (pomyśl o transplantacji trzustki u cukrzyków insulinozależnych).
Które zwierzęta można wykorzystać do przeszczepu nerek?
Intuicyjnie mogłoby się wydawać, że nasi najbliżsi kuzyni w łańcuchu ewolucyjnym – "naczelne" naczelne, takie jak szympansy – będą najlepszym źródłem takich narządów. Jednak naczelne są stosunkowo rzadkie i zazwyczaj nie są "hodowane" na dużą skalę.
Nieliniany, takie jak świnie, są zatem preferowane, ponieważ łatwa dostępność w praktycznie nieograniczonej liczbie sprawia, że są one opłacalnym źródłem. W szczególności, jeśli chodzi o nerki, nerki pochodzące od świń są bardzo zbliżone do ludzkiej nerki.
Bariery i ryzyka
Ksenotransplantacja jeszcze nie rozpoczęła się na dużą skalę z powodu pewnych barier. Oto niektóre z problemów, które wciąż napotykamy, gdy chodzi o przeszczepianie narządów od zwierząt do ludzi:
Ryzyko, że nasz układ odpornościowy odrzuci przeszczepiony organ uzyskany od zwierzęcia.
- Ryzyko przeniesienia infekcji (znanych i nieznanych) ze zwierząt na człowieka: Na pierwszy rzut oka wydaje się to dużym ryzykiem. W praktyce fakt, że większość potencjalnych źródeł narządów ludzkich stanowiłaby zwierzęta hodowane w kontrolowanych i odizolowanych warunkach, powoduje drastyczne zmniejszenie tego ryzyka.
- Fizjologiczne ograniczenia przeszczepu: na przykład w nieudanym przeszczepie szympans-na-człowieka, o którym mowa powyżej, mniejszy rozmiar serca szympansa, niewystarczający do zaspokajania potrzeb krążenia ludzkiego ciała, był wymieniany jako możliwy powód śmierci pacjenta. .
- Kwestie etyczne: Czy powinniśmy zabrać życie zwierzętom, aby uratować nasze własne? Wpływ ksenotransplantacji na zdrowie publiczne jest również kwestią etyczną. Jednym z typowych pytań, przed jakimi stoją dzisiaj lekarze transpłciowi, jest pytanie, co by się stało, gdyby czynnik zakaźny został nieumyślnie wprowadzony do społeczeństwa ludzkiego z powodu ksenotransplantacji. Byłoby to coś podobnego do hipotezy dotyczącej wirusa AIDS i jego "skoku" na ludzi.
- Ksenotransplantacja i rzeczywistość
Obecnie powszechnie uważa się, że przeszczepianie narządów innych niż ludzkie jest kwestią czasu, a nie kiedy. Kwestie dotyczące odrzucenia takich narządów można rozwiązać poprzez potencjalną hodowlę zwierząt dawców za pomocą inżynierii genetycznej w celu ekspresji ludzkich genów. Jeśli to się uda, ludzki układ odpornościowy będzie mniej skłonny do odrzucania tego zwierzęcego narządu. Problemy z infekcją i etyką nadal wymagają więcej badań.
Pierwszy "krok dla dziecka" w kierunku ksenotransplantacji może mieć postać tymczasowej roli u pacjentów z niewydolnością narządów, gdzie może być stosowany jako
pomost w końcowej terapii. Prawdopodobnym scenariuszem może być pacjent z piorunującą niewydolnością wątroby, który nie ma wątroby ludzkiej dostępnej do przeszczepienia i w przeciwnym razie umarłby czekając. W tym przypadku wątroba, która nie jest człowiekiem, mogłaby kupić ten cierpliwy cenny czas, dopóki ludzka wątroba nie będzie dostępna. Nazywamy to scenariuszem "coś jest lepsze niż nic"!
