Dla tych, którzy zasypiają zbyt wcześnie wieczorem i budzą się zbyt wcześnie rano, jest jedna z możliwych przyczyn, która może być nieznana: zaawansowane zaburzenie fazy snu i czuwania. Co to znaczy mieć zaawansowaną fazę snu? Dlaczego może wystąpić zaburzenie rytmu okołodobowego? Dowiedz się o tym stanie, jak jest diagnozowany, kto najprawdopodobniej go doświadcza, a także o możliwych opcjach leczenia, w tym zastosowaniu melatoniny i terapii światłem.
Czym jest zaawansowane zaburzenie fazy snu i budzenia?
Zaawansowane zaburzenie fazy snu i czuwania to zaburzenie rytmu okołodobowego, które powoduje, że ktoś kładzie się spać wcześniej wieczorem i budzi się wcześniej rano, w porównaniu do większości ludzi. To przyspieszenie zwykle wynosi dwie lub więcej godzin przed wymaganymi lub pożądanymi czasami snu. Na przykład osoba, która chce spać od 10 wieczorem do 6 rano może zasnąć o 8 wieczorem i obudzić się o 4 rano.
Osoby z tym schorzeniem zazwyczaj wcześnie odczuwają nadmierną senność i wcześnie zasypiają. Mogą narzekać, że budzą się wcześnie rano i nie mogą zasnąć, doświadczając bezsenności.
- Przykład: Edith jest 78-letnią kobietą, która często staje się śpiąca około godziny 19:00. i zazwyczaj idzie spać o 8 wieczorem. Budzi się o 4 rano i nie może zasnąć. Wolałaby spać do co najmniej 6 rano i zazwyczaj spędza pierwsze godziny swoich poranków leżąc w łóżku na jawie.
Aby zostać zdiagnozowanym, objawy muszą występować przez co najmniej 3 miesiące. Co ważne, przebudzenie wcześnie rano następuje nawet z opóźnieniem w rozpoczęciu snu. Należy wykluczyć inne przyczyny wczesnego przebudzenia, takie jak depresja lub bezdech senny. Depresja zazwyczaj nie powoduje senności wieczorem, ale nieleczony bezdech senny może.
Przyczyny i diagnoza
Zaawansowana faza zaburzeń snu i obudzeń występuje częściej u osób w podeszłym wieku. Może to być spowodowane naturalną utratą reakcji na światło w ramach starzenia się, szczególnie u osób z problemami z soczewkami, takimi jak zaćma.
Zaawansowana faza snu wydaje się również działać w rodzinach. Wydaje się, że występuje kilka mutacji genetycznych, w tym gen kinazy kazeinowej (CKI-delta i CKI-epsilon), a także hPer1 i hPer2.
Ponadto może występować większa częstość występowania u dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm.
Dokładna częstość występowania stanu jest nieznana, ale podejrzewa się, że występuje u mniej niż 1% osób.
Zaawansowana faza zaburzeń snu i czuwania może zostać zdiagnozowana w oparciu o staranną historię. Jeśli wymagane są dalsze informacje, można wykorzystać dzienniki snu i aktygrafię. Pomiary te są zwykle wykonywane od 1 do 2 tygodni w celu ustalenia ogólnych wzorców spania i snu. W niektórych przypadkach badanie snu może być wymagane w celu zidentyfikowania innych potencjalnych przyczyn objawów, takich jak bezdech senny.
Leczenie
Zaawansowanego zaburzenia snu i czuwania można skutecznie leczyć za pomocą fototerapii. Wieczorne narażenie na działanie promieni słonecznych może być pomocne w opóźnianiu czasu snu. Jeżeli światło w nocy jest trudne do uzyskania, można zastosować skrzynkę świetlną.
Ponadto można stosować inne elementy poznawczo-behawioralnej terapii bezsenności (CBTI). W niektórych przypadkach można stosować niską dawkę melatoniny rano, chociaż skutki uboczne, takie jak senność w ciągu dnia, mogą być problematyczne.
Jeśli objawy utrzymują się, może być konieczne zabezpieczenie preferowanego okresu spoczynku, aby uniknąć efektów deprywacji snu. Jeśli obawiasz się o przyczynę trudności ze snem, porozmawiaj ze specjalistą ds. Snu o dostępnych opcjach prawidłowej diagnostyki i leczenia.
