Zaburzenia węchowe i ich przyczyny

zmysł węchu, całe życie, mają wpływ, mogą zakłócać

Jakie są zaburzenia węchu? Jakie są przyczyny dysosmii (zniekształcenia w zapachu) i dlaczego występują? Dlaczego to jest takie ważne?

Co to jest Olfaction? – Znaczenie naszego poczucia zapachu

Trudno byłoby sobie wyobrazić życie bez odczuwania zapachu róży lub smaku porannej kawy. Olfaction, nasz zmysł powonienia, odgrywa znaczącą rolę w prawie każdym życiu.

Nie tylko olfakcja pomaga nam wykrywać zapachy w otaczającym nas powietrzu, ale także pomaga nam cieszyć się smakiem potraw. Być może słyszałeś, że "smak" przede wszystkim pachnie, i to w dużym stopniu jest prawdą. Uszkodzone węchowanie poważnie zakłóca: radość z jedzenia i picia może zostać utracona i może dojść do depresji. Ponadto istnieją zagrożenia związane z utratą węchu, w tym niemożność wykrycia wycieku gazu lub zepsutego jedzenia.

Ponad 2,7 miliona osób w Stanach Zjednoczonych cierpi na zaburzenia węchowe i jest to prawdopodobnie lekceważenie. Niektórzy sugerują, że około połowa osób w wieku powyżej 60 lat ma obniżony węch.

Anatomia i fizjologia otępienia (The Sens of Smell)

W górnej i środkowej części nosa znajduje się niewielki obszar komórek zwany błoną węchową. Obszar ten wydziela kilka substancji ochronnych, takich jak immunoglobuliny (przeciwciała wiążące się z ciałem obcym, takim jak mikroorganizmy), aby zapobiec przedostawaniu się patogenów do głowy.

Istnieje również duża liczba białek, zwanych receptorami, które wychwytują związki chemiczne w środowisku lub odorantów. Uważa się, że każdy receptor ma specjalny kształt, który pasuje do tych odorantów jak klucz pasujący do zamka.

Receptory węchowe żyją w szacunkowych sześciu do dziesięciu milionach węchowych komórek chemoreceptorów w każdej jamie nosowej.

Nowe receptory powstają przez całe życie – jeden z nielicznych przykładów tego, jak mózg może tworzyć nowe komórki nerwowe przez całe życie. Gdy istnieje dopasowanie substancji chemicznej środowiska i receptora na komórce węchowej, komórka nerwowa wysyła sygnał bezpośrednio do mózgu na żarówce węchowej .Podczas gdy opuszka węchowa jest powszechnie uważana za "pierwszy nerw czaszki", to technicznie nie jest to nerw, ale część samego mózgu. Sygnały przekazywane z opuszki węchowej wędrują do specjalnych części kory mózgowej, a nawet do ciała migdałowatego, które jest częścią mózgu związaną z emocjami. Od pierwotnej kory węchu, sygnały przekazywane są do innych części mózgu, w tym do wzgórza i podwzgórza.

Zaburzenia węchu

Istnieje kilka terminów, które są używane do opisania różnych rodzajów zaburzeń węchu. Należą do nich:

Dysomia – zniekształcenie w zapachu. Dysosmia dzieli się z kolei na dwa odrębne rodzaje zaburzeń zapachu. Parosmia odnosi się do zmiany w odczuwaniu zapachu. Natomiast Phantosmia odnosi się do postrzegania zapachu, który nie jest obecny. Dzięki zapachowi i zapachowi może wydawać się inny zapach niż w przeszłości, lub możesz teraz znaleźć odpychający odór, który wcześniej sprawiał ci przyjemność. W przypadku fantomów możesz na przykład poczuć zapach ogniska, gdy nie ma w nim ogniska.

  • Hyposmia – Zmniejszona zdolność wyczuwania zapachów
  • Anosmia – Całkowita niezdolność do wąchania zapachów
  • Przyczyny Dysomii (zniekształcenie w zapachu)

Istnieje wiele czynników i stanów, które mogą powodować dysosmię.

Najczęstszymi przyczynami są choroby nosowe i zatokowe: poprzez zatkanie kanałów nosowych i rozpalenie tkanek, które otrzymują cząsteczki węchowe, infekcje wirusowe i alergie mają wpływ na nasz zmysł węchu, który prawie wszyscy doświadczyli w pewnym momencie. Stany związane z nosem, takie jak polipy nosa, odchylenie przegrody, a także operacja i uraz nosa (takie jak korekcja nosa) mogą zakłócać zmysł węchu.

Inne możliwe przyczyny to:

Uraz głowy – Urazowe uszkodzenie mózgu może wpływać na węchnięcie na wiele różnych sposobów: nos może być uszkodzony, lub włókna nerwowe, które wysyłają informacje z nosa do mózgu, mogą zostać pocięte lub rozdarte podczas urazu głowy. Uraz może również bezpośrednio uszkodzić węchową żarówkę, która wykrywa cząsteczki, które wąchamy.

  • Guzy mózgu – Zarówno złośliwe, jak i łagodne guzy mózgu, szczególnie te, w których występuje opuszka węchowa lub płaty skroniowe, mogą kojarzyć się ze zmianą zmysłu węchu. W niektórych przypadkach utrata węchu może być pierwszym objawem złośliwego lub łagodnego guza mózgu.
  • Toksyny w środowisku – produkty tytoniowe i dym zmniejszają węch. Toksyny, takie jak amoniak, kwas siarkowy i formaldehyd, mogą również osłabić węch.
  • Leki – Niektóre leki, zwłaszcza kilka klas leków stosowanych do kontroli nadciśnienia, mogą zakłócać zmysł węchu. Przykłady obejmują Procardia (nifedypina), Vasotec (enalapryl) i Norvasc (amlodypina).
  • Promieniowanie głowy i szyi w przypadku raka
  • Zaburzenia neurologiczne – ponad 90 procent osób z chorobą Alzheimera ma problemy z wąchaniem, a dysosmia jest powszechna w chorobie Parkinsona.
  • Cukrzyca – Podobnie jak uszkodzenie nerwów, które może prowadzić do neuropatii obwodowej i retinopatii w cukrzycy, może również wystąpić uszkodzenie nerwów związanych z węchem.

  • Niedobory witaminowe – Brak cynku lub brak tiaminy prowadzący do zespołu Wernickego-Korsakoffa wiąże się z utratą węchu.

  • Zmysł węchu jest często pomijany zarówno poprzez naturalne starzenie się, jak i choroby zwyrodnieniowe, takie jak demencja. Podczas gdy dorosła bańka węchowa u młodych dorosłych ma około 60 000 neuronów mitralnych, zarówno liczba neuronów mitralnych, jak i średnica ich jąder zmniejsza się dramatycznie wraz z wiekiem.

U około jednej na pięć osób z zaburzeniami węchu powód jest "idiopatyczny", co oznacza, że ​​nie znaleziono żadnej konkretnej przyczyny.

Rozpoznanie zaburzeń węchowych

Rozpoznanie zaburzeń węchu często rozpoczyna się od starannej historii i badania fizykalnego. Fizyczny egzamin może sprawdzić dowody infekcji wirusowej lub polipów nosa. Ostrożna historia może ujawnić potencjalne toksyczne ekspozycje.

Można wykonać test zwany testem identyfikacji zapachu na Uniwersytecie w Pensylwanii, aby ocenić, czy hiperosmia lub anosmia są rzeczywiście obecne. Ponieważ istnieje wiele możliwych przyczyn, od zaburzeń mózgu po przyczyny żywieniowe, a ponadto dalsze badania będą zależeć od wielu czynników.

Leczenie i radzenie sobie z utratą poczucia zapachu

Nie ma żadnych specjalnych metod leczenia, które mogłyby odwrócić zmianę w węchu. Czasami sama dysomia rozwiązuje się na czas. Naukowcy ocenili stosowanie wysokiej dawki witaminy A i suplementacji cynkiem, ale jak dotąd nie wydaje się to skuteczne. Trening węchowy jest obecnie oceniany i wydaje się obiecujący na wczesnych studiach.

Rdzeniem jest zatem główny cel leczenia. Dla tych, którzy nie mają poczucia węchu, ważne są środki bezpieczeństwa, takie jak upewnienie się, że masz alarm przeciwpożarowy. Pomocne może być poradnictwo żywieniowe, ponieważ niektóre pokarmy i przyprawy najprawdopodobniej stymulują receptory (chemoreceptory trójdzielne i węchowe).

Linia dolna na ubytkach i zaburzeniach, które mają wpływ na nasze poczucie zapachu

Znaczenie węchu i smaku jest ogólnie niedoceniany w codziennym społeczeństwie. Podczas gdy nerw węchowy jest oznaczony nerwem czaszkowym numer jeden, co sugeruje wagę węchu, w praktyce zmysł węchu rzadko jest testowany (nawet przez neurologów). Chociaż prawdą jest, że układ węchowy u ludzi jest stosunkowo niewielki w porównaniu do innych ssaków, zapach zarówno pomaga nam cieszyć się życiem, i chroni nas przed toksynami w środowisku.

Like this post? Please share to your friends: