Tylny segment funkcji oka poprzez utrzymywanie kształtu gałki ocznej, utrzymywanie soczewki w miejscu i wyzwalanie impulsów nerwowych w mózgu z komórek fotoreceptorów tył oczu. Siatkówka, naczyniówka (warstwa naczyniowa oka) i nerw wzrokowy zawierają znaczną część tylnego odcinka, z wieloma zaburzeniami związanymi z HIV występującymi w tych warstwach oczu, częściej w późnym stadium choroby HIV.
Zaburzenia segmentu tylnego – głównie ze zmianami naczyniowymi w siatkówce – obserwowane są u aż u 50% do 70% pacjentów z HIV i mogą czasami skutkować trwałym lub ostrym uszkodzeniem siatkówki (tzw. Retinopatia).
Inne infekcje związane z zakażeniem HIV w odcinku tylnym obejmują:
wirus cytomegalii (znany również jako CMV)
- toksoplazmoza (powszechne i łatwo przenoszone zakażenie pasożytnicze)
- kryptokokoza (inne powszechne zakażenie grzybicze związane z HIV)
- gruźlica (gruźlica)
- wirus cytomegalii
Wirus cytomegalii (CMV) to wirus opryszczki, który zaraża więcej niż połowę dorosłej populacji, rzadko prezentując chorobę u osób z kompetentnymi układami odpornościowymi (poza czasami z objawami podobnymi do mononukleozy). Chociaż często jest przekazywana perinatalnie z matki na dziecko, może również być przenoszona w wieku dorosłym poprzez kontakt seksualny. W związku z tym częstość występowania CMV u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami wynosi około 90%, podobnie jak w przypadku osób z zaawansowaną chorobą HIV.
CMV może występować w oczach na wiele sposobów, chociaż najczęściej robi to z czasem osłabiającym stanem zapalnym siatkówki, znanym po prostu jako zapalenie siatkówki. Choroba najczęściej występuje u pacjentów, u których liczba komórek CD4 spadła poniżej 50 komórek / ml i objawia się objawami, począwszy od percepcji mętów, po wzrokową utratę, a nawet ślepotę.
Po zidentyfikowaniu uszkodzeń CMV na siatkówce, mogą one rozwijać się dość szybko, często w ciągu kilku tygodni. Bez interwencji medycznej zmiany mogą rozwijać się odśrodkowo (rozszerzając się na zewnątrz od środka), zmniejszając ostrość wzroku, a czasem prowadząc do całkowitej utraty wzroku. Podczas gdy zapalenie siatkówki CMV często występuje obustronnie (w obu oczach), może również występować jednostronnie (w jednym oku).
Walgancyklowir jest uważany za lek z wyboru w leczeniu zapalenia siatkówki wywołanego CMV, przepisywanego doustnie jako dawka dwa razy na dobę w okresie indukcji, po którym następuje dawka raz na dobę w okresie leczenia podtrzymującego. Gancyklowir może również być przepisywany, ale jest podawany dożylnie, a nie doustnie, przez okres około 21 dni.
Alternatywnie, do oka mogą być wprowadzane implamentalne implanty gancyklowiru – dosłownie, drobne wstrzykiwalne pręty dostarczane bezpośrednio do miejsca zakażenia. Często stosowany w głębszych przypadkach zapalenia siatkówki CMV, pozwala na przedłużone, utrzymujące się stężenia leku w ciele szklistym (przezroczysty żel wypełniający przestrzeń między soczewką a siatkówką).
Toksoplazma
Toksoplazma jest najczęstszą przyczyną zapalenia siatkówki (zakażenie siatkówki i / lub naczyniówki) w populacji ogólnej, a druga najczęstsza u osób z HIV.
Spowodowane przez pierwotniaka pasożyta
Toxoplasma gondii , choroba dotyka rocznie ponad 200 000 osób w Stanach Zjednoczonych i rozprzestrzenia się w okresie okołoporodowym lub po spożyciu skażonego mięsa. Najczęściej kojarzony z kotami (chociaż jest obecny w wielu stworach ciepłokrwistych), kontakt z kocim odchodami również jest istotną przyczyną przenoszenia g T. gondii. Gdy toksoplazmoza występuje w oku, objawia się zmianą od żółto-białej do jasnoszarej, której towarzyszy stan zapalny ciałka szklistego. Zazwyczaj można dokonać identyfikacji za pomocą badania wzroku, za pomocą testów krwi opartych na przeciwciałach, potwierdzających serologiczne potwierdzenie. Miejscowe steroidy są czasami stosowane w łagodniejszych przypadkach toksoplazmatycznego zapalenia siatkówki, podczas gdy cięższym przypadkom często przepisuje się kombinację pirymetaminy, kwasu folinowego i sulfadiazyny. W przypadku osób z zaawansowaną chorobą HIV może być konieczne prowadzenie ciągłego leczenia przewlekłego, często z użyciem trimetoprimu-sulfametoksazolu, którego połączenie jest ogólnie dobrze tolerowane.
Kryptokokoza
Kryptokokoza to infekcja wywołana przez wdychanie unoszące się w powietrzu
przetrwalniki kryptokokowe
, które często mogą objawiać się zapaleniem opon mózgowych (czasami zagrażającym życiu zapaleniem ochronnych błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy). Większość objawów ocznych rozwija się jako drugorzędna prezentacja podczas ciężkich ataków kryptokokowego zapalenia opon mózgowych, szczególnie gdy towarzyszy temu posocznica.Infekcje oka mogą być prowadzone przez centralny układ nerwowy (OUN) przez nerw wzrokowy lub przez krwioobieg, gdy choroba jest rozproszona (tj. Rozprzestrzeniona poza zakażenie źródłowe). Podczas badania można zidentyfikować wiele żółtawych zmian na naczyniówce i / lub siatkówce. Nieleczone rozprzestrzenianie się infekcji w tkankach nerwu wzrokowego może czasami prowadzić do utraty wzroku.
Ogólnoustrojowe leczenie kryptokokowego zapalenia opon mózgowych jest zwykle podawane za pomocą dożylnej amfoterycyny B i flucytozyny, uznanej za leczenie z wyboru. Leki przeciwgrzybicze są często przepisywane, gdy podejrzewa się zajęcie oka.
Gruźlica
Gruźlica (TB)
jest rzadsza niż inne choroby oczu związane z zakażeniem HIV, ale czasami występuje u pacjentów z HIV z aktywną gruźlicą płuc. Ma skłonność do występowania jako ziarniniak podobny do brodawki na naczyniówce i może manifestować się przy wyższych poziomach CD4 (więcej niż 150 komórek / ml) niż inne infekcje związane z HIV w odcinku tylnym. Ogólnoustrojowe leczenie lekami przeciw gruźlicy jest zazwyczaj zalecane jako zalecany sposób postępowania.
