Zakres referencyjny TSH: przewodnik dla pacjentów z tarczycą

Test hormonu stymulującego tarczycę – znany również jako test TSH – jest kluczowym testem stosowanym przez konwencjonalnych lekarzy w diagnostyce i leczeniu chorób tarczycy. Ważne jest, aby jako pacjent tarczycy rozumieć ten test, znaczenie wyników i kontrowersje wokół zakresu referencyjnego TSH.

Co to jest test TSH?

Test TSH mierzy hormon stymulujący tarczycę lub TSH.

TSH to hormon uwalniany przez przysadkę mózgową w odpowiedzi na poziomy hormonu tarczycy we krwi. Kiedy wykrywane są niskie poziomy hormonu tarczycy, przysadka uwalnia więcej TSH, aby zachęcić tarczycę do produkcji większej ilości hormonów. Po wykryciu zbyt dużej ilości hormonu tarczycy przysadka spowalnia produkcję TSH.

Test TSH jest badaniem krwi w pierwszej linii stosowanym do diagnozowania chorób tarczycy i leczenia tarczycy. Na najbardziej podstawowym poziomie, podwyższone poziomy TSH są uważane za dowód niedoczynności tarczycy, niedoczynności tarczycy. Niskie poziomy TSH są uważane za dowód nadczynności tarczycy, nadczynności tarczycy.

Zakresy referencyjne TSH

Zakres referencyjny uzyskuje się, biorąc dużą grupę ludzi w populacji, wykonując określony test, obliczając wartości i tworząc zakres, który ma reprezentować "normalne" poziomy osób, które są wolne od konkretna choroba lub nieprawidłowość.

Zakres referencyjny TSH przedstawia zakres poziomów TSH u osób, które rzekomo są wolne od chorób tarczycy i mają normalną czynność tarczycy.

Obecnie w większości laboratoriów w USA zakres referencyjny dla testów TSH wynosi około 0,5 do 5,0 mU / l. W zależności od laboratorium mogą pojawić się pewne odmiany, tj. Od 0,4 do 5,5 mU / l lub od 0,6 do 4,5 mU / l itd., Ale ogólnie, od 0,5 do 5,0 mU / l jest uważane za typowe dla wielu laboratoriów.

Zazwyczaj lekarz zinterpretuje poziom poniżej 0,5 mU / l jako wskaźnik nadczynności tarczycy (nadczynność tarczycy) i poziom powyżej 5,0 mU / l jako wskaźnik niedoczynności tarczycy (niedoczynność tarczycy.)

Poniższa tabela przedstawia typowe laboratorium Zakres referencyjny TSH:

Zakres referencyjny Kontrowersje

Rzeczywiste odniesienie do TSH zasięg jest kontrowersyjny od ponad dekady. W 2003 r., Po wykazaniu, że pacjenci, u których poziom TSH znajdował się w górnym końcu zakresu referencyjnego TSH, częściej rozwijały się niedoczynność tarczycy niż u osób z niższego zakresu, Amerykańskie Stowarzyszenie Endokrynologów Klinicznych (AACE) zalecił, aby lekarze "rozważyli leczenie pacjentów, którzy testują poza granicami węższego marginesu w oparciu o docelowy poziom TSH od 0,3 do 3,0 mln j./l. W tym czasie AACE uważał, że nowy zakres" doprowadzi do właściwej diagnozy dla milionów Amerykanie cierpiący na łagodne schorzenie tarczycy, ale nieleczeni. "

Według prezesa AACE, Hosseina Ghariba, MD,

Częstość występowania niezdiagnozowanych chorób tarczycy w Stanach Zjednoczonych jest szokująco wysoka … Nowy zakres TSH z wytycznych AACE dostarcza lekarzom informacji, których potrzebują, aby zdiagnozować łagodną chorobę tarczycy, zanim doprowadzi do więcej poważne skutki dla zdrowia pacjenta, takie jak podwyższony poziom cholesterolu, choroby serca, osteoporoza, niepłodność i depresja. "

W tym czasie ogłoszenie z AACE było postrzegane przez wielu jako długo oczekiwana i bardzo potrzebna poprawa dla pacjentów

Niestety, to, co uznano za bardzo pozytywny rozwój dla pacjentów z tarczycą, nie miało znaczącego wpływu, z kilku powodów:

• Laboratoria nigdy nie przyjęły nowego zakresu jako formalnego zakresu odniesienia, co oznacza, że ​​tylko poziomy poza starszym, szerszym zakresem zostały oznaczone jako nieprawidłowe.
• Zakład medyczny nadal nie zgadzał się co do zakresu referencyjnego TSH, o czym świadczą dwa ważne artykuły, które pojawiły się w Septemb er 2005 wydanie Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, przedstawiający dwie strony argumentacji.

Lekarze Martin Surks, Gayotri Goswami i Gilbert Daniels argumentowali, że zakres referencyjny powinien pozostać taki sam w ich artykule "Kontrowersje w endokrynologii klinicznej: zakres referencyjny tyreotropiny powinien pozostać niezmieniony". Oparli swój argument na stwierdzeniu, że "ponieważ rutynowe leczenie lewotyroksyną nie jest zalecane w przypadku subklinicznej niedoczynności tarczycy, z pewnością nie jest uzasadnione u osób z górnym przedziałem referencyjnym TSH" na poziomie 2,5 do 4,5 mU / l.

Lekarze Leonard Wartofsky i Richard Dickey argumentowali w ich artykule "Dowody na wąski zakres referencyjny tyreotropiny jest przekonujący", że wcześniej zaakceptowane zakresy referencyjne nie są już ważne, ponieważ populacje referencyjne uważane wcześniej za normalne były "zanieczyszczone" przez osoby z różnymi poziomami chorób tarczycy. korzyści leczenia znacznie przewyższają minimalne ryzyko.

Lekarze Wartofsky i Dickey bronili zmiany w nowym zakresie, mówiąc:

Prawdopodobnie nigdy nie będziemy mieć absolutnie wartości odcięcia dla TSH, która odróżnia normalne od nienormalnego, ale uznaje, że średnia prawidłowego TSH wartości wynoszą tylko od 1,18 do 1,4 mU / l i że będzie mieć ponad 95% normalnej populacji poziom TSH mniejszy niż 2,5 mU / l wyraźnie oznacza, że ​​każdy, kto ma wyższą wartość, powinien być dokładnie oceniony pod kątem wczesnej niewydolności tarczycy.

Do 2006 r. Grupy endokrynologiczne porzuciły zalecenie poszerzenia zakresu referencyjnego TSH. Jednak debata tam iz powrotem trwa już ponad dziesięć lat, a od 2017 r. Kontrowersje trwają nadal. Mimo to zdecydowana większość konwencjonalnych pracowników służby zdrowia jest poinstruowana, aby stosować szerszy zakres referencji TSH w diagnozowaniu i leczeniu pacjentów z tarczycą.

Normalne TSH i niedoczynność tarczycy

Ważne jest, aby pacjenci z tarczycą wiedzieli, że badania wykazały, że:

• W populacji o wystarczającej ilości jodu średnia TSH wynosi 1,5 mU / l
• W badaniach grup populacji z małą częstością występowania zapalenia tarczycy Hashimoto, średnia TSH wynosi 1,18 mU / l
• Gdy osoby z dodatnimi przeciwciałami przeciwtarczycowymi lub wywiadem rodzinnym z autoimmunologiczną chorobą tarczycy są wyłączone z obliczeń zakresu referencyjnego, normalny zakres odniesienia wynosi od około 0,4 do 2,5 mU / l
• Podczas ciąży stan wytycznych że poziom TSH nigdy nie powinien przekroczyć 3,0, aby chronić zdrowie matki i dziecka.
• Poziomy TSH w górnym zakresie zakresu odniesienia są również powiązane ze zwiększonym ryzykiem raka tarczycy, podwyższonego cholesterolu, niepłodności, chorób serca, cukrzycy typu 2 i wielu innych problemów zdrowotnych.
• Poziomy TSH wydają się być wyższe wcześniej w ciągu dnia. Test TSH przeprowadzony później w ciągu dnia może pokazać twoje poziomy w zakresie referencyjnym, podczas gdy wczesny poranny test może wykazać niedoczynność tarczycy.

Jeśli wynik testu TSH mieści się w zakresie referencyjnym i usłyszysz "Twój TSH jest normalny", czy nadal możesz być niedoczynnością tarczycy? Wielu konwencjonalnych lekarzy twierdzi, że nie, a wielu praktyków integrujących i holistycznych mówi "tak". To, czy możesz być niedoczynnością tarczycy z normalnym poziomem TSH, ostatecznie pozostaje kontrowersyjnym problemem.

Słowo od Verywella

Jak się dowiedziałeś, definicja "normalnego" poziomu TSH zależy od lekarza, z którym się konsultujesz i jego pomysłów na temat chorób tarczycy. W tym samym czasie test TSH i zakres referencyjny TSH są kluczowe dla zdrowia i leczenia tarczycy. W związku z tym należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach.

1. Musisz zapytać o poziom TSH, który kieruje do Ciebie lekarz i dlaczego. Możesz mieć lekarza, który wierzy, że utrzymywanie Cię na szczycie zakresu jest jedynym celem lub który koncentruje się na niższej TSH i złagodzeniu twoich symptomów. (Lekarze celują również w bardzo małe lub supresyjne poziomy TSH u niektórych osób po przebytym raku tarczycy), jednak większość lekarzy nadal stosuje zakres referencyjny TSH około 0,5 do 5,0 w celu diagnozy i leczenia twoja choroba tarczycy.
2. Nie powinieneś akceptować odpowiedzi "normalny", "wysoki" lub "niski" jako raportu z twoich badań krwi. Zamiast tego zapytaj o rzeczywiste liczby i zapytaj o zakres referencyjny laboratorium. Jeszcze lepiej, poproś o kopię aktualnych wyników badań krwi.
3. Jeśli poziomy TSH mieszczą się w zakresie referencyjnym i występują objawy zgodne z niedoczynnością tarczycy, możesz poprosić o dodatkowe testy, aby pomóc w dokładniejszym rozpoznaniu. Podczas gdy konwencjonalni lekarze często polegają na samym teście TSH, niektórzy lekarze mierzą również faktyczne hormony tarczycy – tyroksynę (T4) i trijodotyroninę (T3) – podobnie jak poziomy przeciwciał przeciw tarczycy i odwrotną T3. Lekarze ci szukają dodatkowych pomiarów, aby postawić diagnozę. Na przykład, gdy poziom hormonów T4 i T3 jest niski, podejrzewa się niedoczynność tarczycy, a kiedy są wysokie, podejrzewa się nadczynność tarczycy. Przeciwciała – zwłaszcza przeciw peroksydazie tarczycy (TPO), które mogą diagnozować chorobę Hashimoto – są również czasami mierzone. Podtyp lekarzy uważa, że ​​gruczoł tarczowy, który jest w procesie autoimmunologicznego uszkodzenia – o czym świadczy podwyższone poziomy przeciwciał TPO – może powodować objawy niedoczynności tarczycy na długo zanim niedoczynność tarczycy znajdzie odzwierciedlenie w testach TSH, a nawet Free T4 i Free T3. Są również przekonani, że leczenie hormonami zastępczymi tarczycy może pomóc złagodzić objawy, obniżyć poziom przeciwciał i zapobiegać jawnej niedoczynności tarczycy.
4. Jeśli poziomy TSH mieszczą się w górnej granicy zakresu referencyjnego i występują objawy zgodne z niedoczynnością tarczycy, rozważ omówienie z lekarzem próby terapeutycznej wymiany hormonów tarczycy.
5. Jeśli lekarz nie chce przeprowadzić dodatkowych badań lub odmawia leczenia, rozważ znalezienie nowego lekarza do leczenia tarczycy. Integracyjni i holistyczni lekarze często zawierają wiele testów oprócz testu TSH i biorą pod uwagę historię choroby i objawy, w celu znalezienia bezpiecznej i optymalnej TSH, która będzie bezpiecznie łagodzić twoje symptomy.