Wiele osób szuka pomocy u swojego ortopedy na ból barku, a częstą diagnozą jest "zapalenie kaletki barkowej" lub "zapalenie ścięgna rotatorów". Te słowa są często używane zamiennie, ale mogą powodować zamieszanie dla osób, które zastanawiają się, które z tych warunków mogą mieć lub jeśli w rzeczywistości są w tym samym stanie.
Zapalenie ścięgna lub zapalenie pasożytów są połączone w zespole zaburzeń
Zapalenie ścięgna w barkach i zapalenie ścięgien w rotatorze są różnymi sposobami stwierdzenia, że stan zapalny danego obszaru w obrębie stawu barkowego wywołuje wspólny zespół objawów.
Właściwą terminologią dla tych objawów jest zespół impingement.Syndrom zatrucia pojawia się, gdy dochodzi do zapalenia ścięgien stożka rotatorów i torebki otaczającej te ścięgna. Istnieje różnica między zapaleniem ścięgna a zapaleniem kaletki, ale w większości przypadków zespołu impingement występuje połączenie tych problemów.
Gdzie jest problem?
Ramię jest złożonym stawem, w którym kilka kości, mięśni i więzadeł łączy górną kończynę z klatką piersiową. Zespół uderzeniowy pojawia się, gdy występuje stan zapalny między wierzchołkiem kości ramiennej (kość ramienna) a akrometrem (wierzchołek łopatki). Między tymi kośćmi znajdują się ścięgna mankietu rotatorów i torebka, która chroni te ścięgna. Normalnie, ścięgna te przesuwają się bez wysiłku w tej przestrzeni – zwanej przestrzenią subakromową.
Przyczyny powstawania zapalenia kaletki i zespołu zaburzeń barku
Syndrom zatamowania jest opisowym terminem na ściskanie ścięgien i kaletki mankietu rotatorów między kościami.
U wielu osób z tym problemem kształt ich kości jest taki, że mają mniej przestrzeni niż inne. Dlatego małe zgrubienia ścięgien lub kaletki mogą powodować objawy. W końcu przestrzeń ta staje się zbyt wąska, aby pomieścić ścięgna i kaletkę, i za każdym razem, gdy te struktury poruszają się między kościami, są ściskane.
Często pojawia się uraz, który uruchamia proces zapalenia. Po tym problem może się pogarszać. Zapalenie powoduje pogrubienie ścięgien i kaletki. Zgrubienie zajmuje więcej miejsca, a więc ścięgna i torebka stają się jeszcze bardziej ściągnięte. To powoduje więcej stanów zapalnych i więcej pogrubienia ścięgien i torebek, i tak dalej.
Objawy zapalenia kaletki barkowej
Typowe objawy zapalenia kaletki barkowej to:
- Ból z czynnościami napowietrznymi (ramię powyżej wysokości głowy)
- Ból podczas snu w nocy
- Ból na zewnątrz barku / ramienia górnego
Rozpoznanie zespołu udarowego zazwyczaj osiągnąć dzięki dokładnemu fizycznemu egzaminowi. Ważne jest, aby być zbadanym przez lekarza znającego różne przyczyny bólu barku, ponieważ inne problemy mogą mieć podobne objawy. Dokładna diagnoza jest konieczna do prawidłowego leczenia. Promienie rentgenowskie są zwykle wykonywane w celu oceny anatomii kostnej barku. Można rozważyć MRI, aby upewnić się, że nie ma śladów łez rotatora.
Zespół uderzeniowy i rozdarcie mankietu rotatorów są różnymi problemami i chociaż są powiązane, leczenie jest inne. Łzy manekinów rotatorów są bardziej prawdopodobne, wymagają interwencji chirurgicznej, chociaż prawdą jest, że większość łez rotatorów można również poddać nieinwazyjnym zabiegom.
Leczenie zapalenia kaletki barkowej
Większość pacjentów z zapaleniem kaletki barkowej może znaleźć ulgę w prostych, niechirurgicznych metodach leczenia. Tylko w rzadkich przypadkach konieczna jest operacja w leczeniu zapalenia kaletki barkowej. Specyficzne terapie mogą się różnić w zależności od preferencji pacjentów, ich oczekiwań i reakcji na leczenie.
Wiele osób znajduje ulgę, odpoczywając od określonych czynności, fizykoterapii i leków przeciwzapalnych. Jednym z najczęstszych zastosowań zastrzyków kortyzonu jest leczenie zespołu uderzeniowego. Jeśli chcesz zastosować dowolny z tych sposobów leczenia zespołu udaru mózgu, warto skonsultować się z lekarzem.
Jeśli leczenie zostało przeprowadzone przez co najmniej trzy do sześciu miesięcy bez poprawy objawów, można rozważyć operację zwaną dekompresją subakromową.
Chirurgia odbarczeniowa podbarkowa
Dekompresja podwzgórza jest zabiegiem artroskopowym wykonywanym przy użyciu instrumentów wprowadzanych przez małe nacięcia. W zależności od umiejscowienia zapalenia i zakresu prac, które należy wykonać, zwykle wykonuje się od dwóch do czterech małych (1 centymetrowych) nacięć. Mała rurka zwana kaniulą jest wprowadzana do każdego nacięcia, aby umożliwić łatwe przechodzenie instrumentów do i poza ramieniem bez uszkadzania otaczających tkanek. Jednym z instrumentów umieszczonych w ramieniu jest kamera wideo o rozmiarze ołówka. Inny instrument zwany golarką jest wstawiany przez inną kaniulę. Golarka służy do usuwania kaletki objętej procesem zapalnym. Po usunięciu bursy, mankiet rotatorów jest sprawdzany w celu wykrycia jakichkolwiek oznak łez.
Kość nad mankietem rotatorów (punkt barku) nazywa się akromionem. Wiele osób z kaletką barku ma ostrą kość, która tworzy się na dolnej powierzchni akromii. W zależności od kości akromionu można usunąć zadziory, aby uzyskać więcej miejsca na ścięgna rotatorów. Korzyść z usuwania ostrogi kostnej jest przedmiotem dyskusji wśród chirurgów ortopedów. Niektórzy chirurdzy uważają, że ostroga jest główną przyczyną zapalenia przez zajęcie miejsca wokół ścięgien rotatorów, podczas gdy inni twierdzą, że usunięcie ostrogi kostnej nigdy nie wykazało poprawy wyników u pacjentów, którzy przeszli tę operację.
Rehabilitacja pooperacyjna
Pacjenci są umieszczani w temblaku barkowym po odbarczeniu podbarkowym, ale mogą szybko rozpocząć ruch ramienia. W odróżnieniu od operacji rotacji mankietu rotatorów, nie ma potrzeby okresowego ograniczenia ruchu, aby umożliwić gojenie ścięgien. W przypadku wyizolowanej dekompresji podskórnej pacjenci mogą rozpocząć delikatny ruch natychmiast po operacji. Wzmocnienie może rozpocząć się w ciągu kilku tygodni, a sporty można wznowić po ustaniu obrzęku.
Ponieważ dekompresja subakromowa jest często częścią innego zabiegu chirurgicznego (np. Naprawa mankietu rotatorów lub chirurgia naprawcza w obrębie stawu biodrowego), w tych okolicznościach odwyk może się bardzo różnić. Dlatego każdy pacjent powinien omówić postęp rehabilitacji z własnym chirurgiem.
Powikłania Artroskopii Ramienia
Powikłania po dekompresji podbarkowej są rzadkie, ale mogą wystąpić. Najczęstsze problemy to ból i sztywność, które zwykle ustępują w trakcie terapii i czasu. Jednak istnieją bardziej poważne powikłania, w tym zakażenie, uszkodzenie nerwów i uszkodzenie chrząstki, z których wszystkie mogą powodować długotrwałe problemy. Ważne jest, aby podjąć kroki, aby zapobiec tym komplikacjom, aby zapewnić jak najlepszy wynik zabiegu.
