Zapalenie pajęczynówki jest rzadkim przewlekłym stanem bólu, który może wystąpić, gdy na przykład wykonywana jest operacja kręgosłupa. Z tym, że przyczyna zapalenia pajęczynówki nie jest ograniczona do tyłu operacji.
Na przykład, epidemia grzybiczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w 2012 roku spowodowana skażonymi zastrzykami steroidowymi spowodowała 720 przypadków i 48 zgonów. CDC donosi, że u niektórych pacjentów w miejscu wstrzyknięcia występowało zapalenie pajęczynówki, a także miejscowe zakażenia.
Co to jest Arachnoida?
Zapalenie pajęczynówki to zapalenie lub podrażnienie błony pajęczynówki opon mózgowo-rdzeniowych. Aby ułatwić zrozumienie, co to oznacza, należy przeprowadzić krótką lekcję anatomii:
Geny są trzema warstwami tkanek pokrywającymi rdzeń kręgowy i mózg. Razem mózg i rdzeń kręgowy tworzą centralny układ nerwowy. Membrana pajęczynówki jest środkową warstwą tego pokrycia. Górna warstwa, zwana twardą materią – co oznacza "mocna matka" – jest, jak sama nazwa wskazuje, silną tkanką zaprojektowaną do zapewnienia ochrony przed siłami działającymi na sznur z zewnątrz. Pia mater, która jest najgłębszą warstwą opon mózgowych, to delikatna tkanka z wbudowanymi wieloma drobnymi naczyniami krwionośnymi. Membrana pajęczynówki zawiera również naczynia krwionośne, a zarówno pia, jak i pajęczynówki zawierają płyn mózgowo-rdzeniowy, kolejny mechanizm ochronny dla ośrodkowego układu nerwowego. Pia mater znajduje się pod membraną pajęczynówki, która znajduje się pod twardą oponą.
Innymi słowy, pia mater jest warstwą położoną najbliżej samego rdzenia kręgowego.
Podobnie jak w przypadku większości stanów zapalnych, gdy błona pajęczynówki staje się podrażniona, może powodować ból. To podrażnienie może wystąpić, gdy rdzeń kręgowy zostanie ściśnięty, niezależnie od obrażeń lub zabiegu kręgosłupa.
W zapaleniu pajęczyn zapalenie prowadzi do powstania blizny. Blizna tkankowa z kolei może powodować niewłaściwe sklejanie się nerwów rdzeniowych. Jednym ze sposobów myślenia o zapaleniu pajęczynówki jest napuszenie nerwów, które znajdują się w kanale kręgowym. If "Jeśli potrafisz sobie wyobrazić nerwy jako splot spleśniały, to właśnie jest zapalenie pajęczynówki", mówi dr Anand Gandhi, interwencyjny fizjoterapeuta. Gandhi jest lekarzem specjalizującym się w procedurach minimalnie inwazyjnych. Prowadzi praktykę w Laser Spine Institute w Tampie na Florydzie. Cl Zlepianie ma tendencję do występowania w określonym obszarze w kanale kręgowym. Odpowiada to obszarowi wewnątrz (nazwanym technicznie "przyśrodkowo") korzeni nerwów rdzeniowych, mówi Gandhi. Możesz zrozumieć położenie zbrylenia jako miejsca w sznurze tuż przed tym, gdzie zaczyna rozgałęziać się i rozwijać w nerwy obwodowe. Nerwy obwodowe są pojedynczymi nerwami, które przechodzą od sznurka do reszty ciała; te nerwy umożliwiają odczuwanie, reagowanie i poruszanie się.
Przyczyny zapalenia pajęczynówki
Zapalenie pajęczynówki jest zwykle spowodowane urazem lub zaburzeniem kręgosłupa. Często występuje w wyniku czegoś, co dzieje się w kręgosłupie.
Według dr. Gandhiego, w pierwszej kolejności trzema przyczynami zapalenia pajęczynówki są: operacja kręgosłupa, zwłaszcza typu
bez
minimalnie inwazyjnego, infekcje kręgosłupa (może to być bakteryjne, wirusowe lub oboje) i uraz. Innymi przyczynami, jak mówi, są guzy i morfogramy CT, które czasami podaje się w celu diagnozy zmian w przestrzeni podpajęczynówkowej. Przestrzeń podpajęczynówkowa nazywana jest również przestrzenią dooponową. Zapalenie pajęczynówki ObjawyNasilenie bólu pleców związanego z zapaleniem pajęczyn może wahać się od łagodnego do rozdzierającego, mówi Gandhi. Mówi, że objawy mogą obejmować odczucia nerwowe, takie jak pieczenie i pieczenie w dolnej części pleców i nogach.
Podkreśla, że zapaleniu pajęczyn towarzyszy czasami parestezje (tj. Mrowienie, uczucie mrowienia i / lub drętwienie ręki lub nogi). Ten ból i parestezja często występują w niejednolitych obszarach, które nie są związane z dystrybucją dermatomów, mówi. Dermatomalny rozkład odnosi się po prostu do wzoru w całym ciele, w którym nerwy "strzelają".
Objawy mogą również obejmować osłabiające skurcze mięśni, drgawki lub skurcze. Zapalenie pajęczynówki może wpływać na pęcherz, jelita i funkcje seksualne, aw ciężkich przypadkach może powodować paraliż kończyn dolnych, mówi Gandhi.
Zapalenie pajęczynówki Zapalenie pajęczynówki jest przewlekłym schorzeniem bólowym, które w przeważającej części nie reaguje na obecnie dostępne terapie. Ponadto rokowanie jest często komplikowane brakiem przewidywalnego schematu objawów. Gandhi przyznaje, że zapalenie pajęczynówki może być trudne do wyleczenia. To jest, mówi, ponieważ leczenie i skutki uboczne leczenia są często takie same. Osiągnięcie przestrzeni pajęczynówki bez dalszego jej uszkadzania sprawia, że leczenie inwazyjne jest niepewne. Nie tylko to, ale zabiegi inwazyjne mogą spowodować
więcej
tworzenia się blizny w przestrzeni. To ostatnia rzecz, której potrzebujesz w przypadkach zapalenia pajęczynówki (jak również innych schorzeń kręgosłupa). Przyjrzyjmy się tym dwóm ograniczeniom, aby jednoznacznie wyjaśnić, dlaczego leczenie pajęczynówki nie zawsze jest proste:
Lokalizacja leczenia:
Idea leczenia zapalenia pajęczynówki polega na zmniejszeniu ciśnienia (w przestrzeni podpajęczynówkowej), które jest spowodowane przez "zlepione spaghetti", mówi Gandhi. "Ale przestrzeń podpajęczynówkowa może być bardzo trudna do osiągnięcia bez dalszego irytowania tego delikatnego obszaru" – dodaje. Niestety, stanowi to dylemat dla lekarzy, którzy leczą tę chorobę. Blizny wywołują blizny:
- Chociaż istnieje wiele metod, dzięki którym lekarze mogą leczyć blizny, większość powoduje więcej blizn w przestrzeni pajęczynówki. Przetłumaczone: Zabiegi na tkankę bliznowatą, które koncentrują się w przestrzeni podpajęczynówkowej, zwykle zwiększają ryzyko zwiększenia ilości "zbrylonego spaghetti" w rdzeniu kręgowym. Jaki jest najskuteczniejszy sposób leczenia zapalenia pajęczynówki? To może zależeć od tego, jak bardzo jest to wyniszczające, mówi Gandhi. Ponadto nie ma gwarancji, że
- jakiekolwiek leczenie będzie skuteczne w łagodzeniu objawów. "Zapalenie pajęczynówki jest wymagającym stanem przy kilku zabiegach. Nie ma jednego złotego standardu leczenia "- mówi. "Jeśli masz zapalenie pajęczynówki, porozmawiaj ze swoim lekarzem o opcjach." National Institutes of Health twierdzi, że większość metod leczenia zapalenia pajęczynówki skupia się na łagodzeniu bólu i poprawie objawów – abyś mógł lepiej funkcjonować w codziennym życiu. Mówi się również, że operacja jest kontrowersyjna, głównie dlatego, że w najlepszym wypadku ulga jest krótkotrwała.
Gandhi mówi, że leczenie ogólnie rozpoczyna się ostrożnie i przechodzi do pewnych rodzajów inwazyjnych procedur. Oto podsumowanie (w kolejności): Fizjoterapia Or (Doustne) leki na ból nerwu, na przykład: Lyrica lub Neurotonina Podskórne wstrzyknięcie steroidu do przestrzeni podpajęczynówkowej, które jest zasadniczo lekiem przeciwzapalnym, przeznaczonym do uspokojenia podrażnienia w przestrzeń
Wszczepiona (minimalnie inwazyjna procedura) stymulacja rdzenia kręgowego, która może pomóc w maskowaniu sygnałów bólowych, abyś nie czuł ich tak łatwo
Thecaloscopy, to nowa, w dużej mierze nieudowodniona, minimalnie inwazyjna procedura opracowana po tym, jak lekarze zaczęli używać endoskopu do diagnozowania zapalenie pajęczynówki. Lekarze zdali sobie sprawę, że procedura diagnostyczna może zostać zmodyfikowana w chirurgii, która złagodziła presję wywołaną przez nerwy "zlepione spaghetti". Jak dotąd jednak podobno to leczenie zostało przeprowadzone na 23 pacjentach; innymi słowy, niewiele badań nad kaloskopią wykonano i dlatego nie wszystkie pytania dotyczące jej bezpieczeństwa i skuteczności zostały wysłuchane.
Pamiętaj, że nie jest konieczne wykonanie laparatora, aby uzyskać diagnozę zapalenia pajęczynówki. Thecaloscopy to tylko jedna z możliwych tras. W rzeczywistości, Gandhi mówi, że złotym standardem dla uzyskania diagnozy jest MRI.
- Najlepszym sposobem leczenia zapalenia pajęczynówki jest zapobieganie, mówi Gandhi. Ta kręgi powracają do głównej przyczyny większości przypadków – tworzenia blizny po wykonaniu czegoś w kręgosłupie. Chodzi o to, aby zminimalizować ryzyko powstawania blizny. Do tego Gandhi mówi, że jeśli planujesz operację kręgosłupa, rozważ minimalnie inwazyjną procedurę. Wybór minimalnej inwazyjności (w zależności od sytuacji) może zmniejszyć ryzyko nadmiernego tworzenia się blizny, a tym samym zmniejszyć ryzyko zapalenia pajęczynówki. Podobnie jak w przypadku każdego potencjalnego leczenia kręgosłupa, porozmawiaj ze swoim lekarzem, ustalając najlepszy dla ciebie sposób postępowania.
- Jakie badania są wykonywane?
- Dziedzina medycyny arachnoidalnej jest niszą, którą niewielu dostawców i naukowców przyspieszyło. Najbardziej wszechstronne i wiarygodne badania prawdopodobnie zostaną przeprowadzone w National Institutes of Health. W związku z tym badania nad pajęczynami oka są w znacznym stopniu zbierane razem z badaniami nad innymi metodami leczenia bólu przewlekłego. Jeśli chcesz rozszerzyć opcje leczenia, ponownie porozmawiaj ze swoim lekarzem o przedmiotach wymienionych powyżej.
