Kiedy wzrasta ciśnienie w czaszce, z powodu obrzęku, krwawienia, guza lub innego problemu, kompresja tkanki mózgowej może doprowadzić do trwałego uszkodzenia. Podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ICP) jest uważane za neurologiczne zagrożenie i należy zająć się nim jak najszybciej.
Wykrywanie wysokiego ICP
Pierwszym sposobem wykrywania wysokiego ICP jest zwrócenie uwagi na czyjeś objawy.
Rozmyte widzenie, bóle głowy lub zmiany myślenia mogą wskazywać, że czyjeś ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest zbyt wysokie. Zasadniczo, objawy są gorsze przy układaniu na płasko.
Czasami jednak osoba traci przytomność, w którym to przypadku potrzebne są inne wskaźniki. Fundoskopia, w której lekarz patrzy w tył oka, lśniąca jasnym światłem, może wykazywać zmiany w nerwie wzrokowym ze względu na podwyższony ICP. Zmiany te nie zawsze pojawiają się od razu, więc czasami potrzebne są inne metody badania ciśnienia wewnątrzczaszkowego, jeśli lekarze podejrzewają, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe może się zwiększać.
Jednym z najbardziej wiarygodnych sposobów pomiaru ICP jest umieszczenie monitora pod czaszką. Ma to tę dodatkową zaletę, że jest w stanie zmierzyć ICP na bieżąco, a nie tylko uzyskać pojedynczy pomiar, więc można uchwycić zmiany w ICP. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy można przewidzieć pogorszenie ICP, takie jak obrzęk po urazie mózgu.
Stawianie takiego monitora jest jednak procedurą inwazyjną. Chociaż zwykle są one bezpieczne, monitory te mogą prowadzić do infekcji lub krwawienia. Są one umieszczane tylko wtedy, gdy istnieje wyraźna potrzeba ścisłego monitorowania ICP.
Medyczne zarządzanie wysokim ICP
Kiedy neurolodzy uważają, że ICP jest wysokie, podejmowane są kroki w celu obniżenia tego ciśnienia.
Wewnątrz czaszki znajdują się zasadniczo trzy elementy: krew, mózg i płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF). Jeśli wzrasta ciśnienie, zmniejszenie objętości krwi lub płynu mózgowo-rdzeniowego może zapewnić więcej miejsca dla mózgu, aby zapobiec kompresji i trwałym uszkodzeniom.
Objętość CSF można zmniejszyć przez spowolnienie jej wytwarzania w komorach mózgu. Niektóre leki, takie jak acetazolamid, mogą spowolnić wytwarzanie CSF i obniżyć ICP. Jednak siła tego efektu nie jest bardzo silna, a acetazolamid ma działania niepożądane, takie jak zmiana kwasowości krwi.
Objętość krwi w mózgu można zmniejszyć, ustawiając głowę w górę, aby zachęcić żyły głowy do szybkiego przelewania krwi do serca. Jeśli pacjent jest zaintubowany (ma rurkę oddechową), szybkość oddychania można zwiększyć, aby zmienić kwasowość krwi pacjenta. Może to powodować zwężenie tętnic w mózgu, zmniejszając przepływ krwi i dając mózgowi nieco więcej miejsca – to jednak tylko tymczasowe rozwiązanie.
Czasami mózg jest obrzęk z powodu obrzęku, gdzie płyn wycieka z naczyń krwionośnych i do tkanki mózgowej. Niektóre substraty, takie jak mannitol, a nawet sól fizjologiczna, mogą zachęcać ten płyn do powrotu z mózgu do naczyń krwionośnych, gdzie powoduje on mniejsze uszkodzenia.
Steroidy, takie jak deksametazon, mogą również pomóc zmniejszyć obrzęk mózgu.
Chirurgiczne zarządzanie wysokim ICP
Kiedy zarządzanie lekiem nie wystarcza, czasami wymagane są bardziej agresywne środki, takie jak zabieg chirurgiczny.
Jeśli mózg jest ściskany przez coś w czaszce, które nie pasuje do niego, jak ropień lub guz, czasami można usunąć problem. Innym razem jest to niemożliwe, ponieważ ryzyko operacji jest zbyt duże lub dlatego, że problemu nie można łatwo usunąć.
Na przykład, jeśli głównym problemem jest to, że mózg jest obrzęk z powodu stanu zapalnego, to oczywiście nie byłoby najlepszym rozwiązaniem po prostu usunięcie części samego mózgu.
W tym przypadku należy jakoś zrobić miejsce, aby umożliwić miejsce na obrzęk.
Oprócz leków takich jak acetazolamid, płyn mózgowo-rdzeniowy może zostać usunięty poprzez odprowadzenie go przez bocznik. Wiąże się to z umieszczeniem rurki w komorach mózgu w celu odprowadzenia płynów mózgowo-rdzeniowych. Jeśli monitor ICP został już umieszczony, CSF może zostać spuszczony przez ten monitor, aby utrzymać ciśnienie w określonym celu.
Istnieją jednak efekty uboczne w manewrowaniu. Oprócz zagrożeń związanych z infekcją i krwawieniem, które pojawiają się po włożeniu czegoś do organizmu, istnieje również ryzyko, że zbyt duża ilość płynu mózgowo-rdzeniowego zostanie usunięta z niewłaściwych miejsc, prowadząc do zmian ciśnienia, które prowadzą do przepukliny – ruch części mózgu do miejsca, do którego nie należy.
Kolejnym potencjalnym leczeniem jest zwiększenie przestrzeni mózgu. Lekarze robią to, wykonując craniektomię, w której część czaszki jest usuwana, aby umożliwić więcej miejsca na pęcznienie mózgu.
Podczas usuwania części czaszki tkanka otaczająca mózg jest nadal utrzymywana w stanie nienaruszonym i czystym, jak to możliwe, aby zapobiec zakażeniu. Chociaż mogą pojawić się infekcje i inne powikłania, do czasu wezwania kraniektomii istnieje kilka innych opcji. Kraniektomia jest poważną operacją z poważnym ryzykiem, ale może być przydatna w drastycznych sytuacjach.
