Zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI) jest terminem używanym przez kardiologów do opisania klasycznego ataku serca. Jest to jeden rodzaj zawału mięśnia sercowego, w którym część mięśnia sercowego (mięśnia sercowego) zmarła z powodu niedrożności dopływu krwi do tego obszaru.
Segment ST odnosi się do płaskiej sekcji odczytu elektrokardiogramu (EKG) i reprezentuje interwał między postrzępionymi uderzeniami serca.
Gdy dana osoba ma zawał serca, segment ten nie będzie już płaski, ale pojawi się nienormalnie podwyższony.
Rodzaje i ciężkość STEMI
STEMI jest jednym z trzech rodzajów ostrego zespołu wieńcowego (ACS). ACS występuje, gdy płytka pęka w obrębie tętnicy wieńcowej, powodując częściową lub całkowitą niedrożność tej tętnicy. Sama przeszkoda powstaje, gdy w miejscu pęknięcia powstają skrzepy krwi.
Po zablokowaniu część mięśnia sercowego obsługiwana przez tę tętnicę szybko ucierpi z powodu braku tlenu, zwanego niedokrwieniem. Bóle w klatce piersiowej (dławica piersiowa) są często pierwszymi tego objawami. Jeśli niedrożność jest wystarczająco duża, część mięśnia sercowego zacznie umierać, powodując zawał mięśnia sercowego.
Klasyfikujemy ACS według stopnia niedrożności i wynikającego z tego uszkodzenia mięśnia sercowego:
- Jeśli wystąpi całkowita niedrożność tętnicy wieńcowej, powodująca śmierć tkanki mięśnia sercowego, odnosimy się do tego jako STEMI, najgorsza postać ACS .
- Jednak w niektórych przypadkach skrzepy będą się tworzyć, rozpuszczać i ponownie tworzyć w ciągu kilku godzin lub dni bez powodowania stałej przeszkody. Kiedy tak się dzieje, dana osoba może odczuwać bolesne duszenie jeszcze raz, nawet podczas odpoczynku. Ten typ ACS nazywany jest niestabilną dławicą piersiową.
- Pomiędzy STEMI a niestabilną dławicą piersiową jest stanem określanym jako "częściowy atak serca". Dzieje się tak, gdy przeszkoda nie zatrzymuje całkowicie przepływu krwi. Podczas gdy wystąpi jakaś śmierć komórki, pozostałe części mięśnia przeżyją. Terminem medycznym jest zawał mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI).
Bez względu na to, jak klasyfikowane jest zdarzenie ACS, nadal uważa się je za awarię medyczną, ponieważ niestabilna dławica piersiowa i NSTEMI są często wczesnymi sygnałami ostrzegawczymi poważnego zawału serca.
Objawy STEMI
STEMI zwykle powoduje intensywny ból lub ucisk w klatce piersiowej lub wokół niej, często promieniujący do szyi, szczęki, barku lub ramienia. Obfite pocenie się, duszność i głębokie poczucie zbliżającego się zagłady również są powszechne. Czasami objawy mogą być znacznie mniej oczywiste, przejawiające się niespecyficznymi lub uogólnionymi objawami, takimi jak:
- Ból wokół łopatek, ramienia, klatki piersiowej, szczęki, lewego ramienia lub górnego brzucha
- Bolesne uczucie opisane jako mające zaciśniętą pięść w klatce piersiowej "
- Dyskomfort lub ucisk w szyi lub ramieniu
- Niestrawność lub zgaga
- Nudności i wymioty
- Zmęczenie lub nagłe wyczerpanie
- Zadyszka
- Zawroty głowy lub oszołomienie
- Zwiększone lub nieregularne tętno
- Lepka skóra
Ogólna zasada każdy, kto ma poważne ryzyko zawału serca, powinien zwracać szczególną uwagę na wszelkie niezwykłe objawy pojawiające się powyżej talii.
Rozpoznanie STEMI
W większości przypadków rozpoznanie STEMI może być wykonane szybko, gdy osoba znajduje się pod opieką medyczną. Przegląd objawów, któremu towarzyszy ocena odcinka ST w zapisie EKG, zwykle wystarczy, aby lekarz rozpoczął leczenie.
Przegląd enzymów sercowych może również pomóc, ale zwykle pojawia się po rozpoczęciu ostrego leczenia.
Ważne jest, aby ustabilizować osobę tak szybko, jak to możliwe. Oprócz bólu i dystresu, STEMI może powodować nagłą śmierć z powodu migotania komór (poważne zaburzenie rytmu serca) lub ostrej niewydolności serca (gdy serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi, aby właściwie dostarczyć organizmowi).
Po wystąpieniu ataku serca, samo mięśnie mogą zostać poważnie uszkodzone. Przewlekła niewydolność serca jest częstą konsekwencją tego, podobnie jak zwiększone ryzyko niebezpiecznych arytmii serca (nieregularne bicie serca).
Leczenie STEMI
Leczenie należy rozpocząć od momentu rozpoznania STEMI. Oprócz podawania leków w celu stabilizacji mięśnia sercowego (w tym morfiny, beta-blokerów i leków statynowych), zostaną podjęte wysiłki w celu natychmiastowego ponownego otwarcia zablokowanej tętnicy.
To wymaga szybkości. O ile tętnica nie zostanie otwarta w ciągu trzech godzin od zablokowania, można się spodziewać przynajmniej trwałego uszkodzenia. Ogólnie mówiąc, większość uszkodzeń można zminimalizować, jeśli tętnica zostanie odblokowana w ciągu pierwszych sześciu godzin ataku. Do 12 godzin można uniknąć pewnych obrażeń. Następnie, im dłużej trwa odblokowanie tętnicy, tym więcej obrażeń będzie.
Istnieje kilka podejść do ponownego otwarcia niedrożności tętnic:
- Terapia trombolityczna polega na stosowaniu leków przeciwdziałających tworzeniu się skrzepów.
- Angioplastyka jest terminem medycznym dla chirurgicznej naprawy / ponownego otwarcia tętnicy.
- Stentowanie polega na wstawieniu rurki siatkowej w celu ponownego otwarcia tętnicy.
Po zakończeniu ostrej fazy leczenia i ponownym otwarciu zablokowanej tętnicy nadal pozostaje wiele do zrobienia, aby ustabilizować serce i zmniejszyć ryzyko kolejnego zawału serca.
Zazwyczaj wiąże się to z długim okresem wyzdrowienia, w tym programem rehabilitacji opartym na ćwiczeniach, zmianami w diecie oraz stosowaniem leków przeciwzakrzepowych (leków rozrzedzających krew) i leków kontrolujących lipidy.
