Zespół Cushinga to zaburzenie, które występuje, gdy organizm jest wystawiony na działanie zbyt dużej ilości kortyzolu. Kortyzol jest produkowany przez organizm i jest również stosowany w lekach kortykosteroidowych. Zespół Cushinga może wystąpić, ponieważ kortyzol jest nadprodukowany przez organizm lub z powodu użycia leków zawierających kortyzol (np. Prednizon). Gdy zespół Cushinga jest spowodowany długotrwałym stosowaniem leków kortykosteroidowych, jest on również nazywany hiperkortyzolizmem.
O kortyzie
Kortyzol jest głównym hormonem stresu organizmu. Kortyzol jest wydzielany przez nadnercza w odpowiedzi na wydzielanie hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) przez przysadkę mózgową. Jedna postać zespołu Cushinga może być spowodowana nadmiernym wydzielaniem ACTH przez przysadkę mózgową prowadzącą do nadmiaru kortyzolu.
Kortyzol pełni kilka funkcji, w tym regulację stanu zapalnego i kontrolowanie, w jaki sposób organizm wykorzystuje węglowodany, tłuszcze i białka. Kortykosteroidy, takie jak prednizon, często stosowane w leczeniu stanów zapalnych, naśladują działanie kortyzolu.
Przyczyny zespołu Cushinga
Istnieje kilka różnych przyczyn zespołu Cushinga.
Choroba Cushinga. Choroba Cushinga jest jedną z najczęstszych przyczyn zespołu Cushinga, który pojawia się, gdy przysadka uwalnia nadmiar ACTH, co prowadzi do wytworzenia dodatkowego kortyzolu. Może to wynikać z guza przysadki lub innego wzrostu.
Iatrogenic Cushing’s Syndrome. Stosowanie wysokich dawek leków steroidowych przez długi czas może powodować tę postać zespołu Cushinga.
Leki steroidowe lub leki kortykosteroidowe są stosowane w leczeniu wielu stanów zapalnych, w tym astmy, tocznia, reumatoidalnego zapalenia stawów i zapalnej choroby jelit (IBD). W niektórych przypadkach są przepisywane w dużych dawkach i przez długi czas.
Guz nadnerczy. Wreszcie, inna przyczyna, choć mniej powszechna, jest spowodowana bezpośrednio przez guz w nadnerczach.
Tego typu nowotwory powodują wysoki poziom kortyzolu, niezależnie od produkcji ACTH z przysadki mózgowej. Gdy guz jest tylko w jednym nadnerczu, nadmiar wytwarzanego kortyzolu może spowodować, że niedotknięty nadnercze zacznie się kurczyć i kurczyć.
Objawy zespołu Cushinga
Objawy zespołu Cushinga mogą obejmować:
- trądzik
- Buffalo garb (dodatkowy tłuszcz osadzony na karku)
- podwyższony poziom glukozy
- nadmierne pragnienie
- zmęczenie
- zwiększone oddawanie moczu
- ból głowy
- wysoka krew ciśnienie
- hirsutyzm (nadmierny wzrost włosów)
- zmiany menstruacyjne
- otyłość wokół tułowia
- objawy psychologiczne, takie jak niestabilność nastroju, depresja, lęk, ataki paniki
- okrągłe, pełna twarz (znana jako twarz księżyca)
- zmiany skórne
- rozstępy na brzuchu , ramiona, piersi, pośladki i uda (także nazywane rozstępami)
- osłabienie
Mogą występować inne objawy przedmiotowe i podmiotowe tego schorzenia, które nie są opisane powyżej. Ważne jest, aby zwrócić się do lekarza z wszelkimi wątpliwościami dotyczącymi objawów zespołu Cushinga.
Rozpoznanie zespołu Cushinga
Istnieją charakterystyczne cechy fizyczne, takie jak okrągła twarz księżyca i garb bizona, które są typowe dla osób z zespołem Cushinga. Jeśli lekarz podejrzewa Cushinga, po rutynowej historii, badaniu fizykalnym i podstawowej pracy krwi, zleci badania krwi i moczu w celu zmierzenia ilości kortyzolu obecnego w ciele.
Jeśli poziomy te są wysokie, lekarz może zlecić test zwany testem tłumienia deksametazonu. Jest to test, w którym podaje się doustny steroid zwany deksametazonem, a badania krwi i moczu są ponownie podejmowane w celu oznaczenia kortyzolu i innych hormonów nadnerczy. Więcej badań można zlecić, jeśli te początkowe testy powrócą z wynikami, które wskazują, że zespół Cushinga może stanowić problem.
Lekarz może przejść do bardziej intensywnej procedury testowania, jeśli początkowe badanie wykaże, że jest to konieczne. Jeśli podejrzewa się nowotwór jako przyczynę Cushinga, inne testy, które można zamówić, to badanie TK lub MRI.
Testowanie może wydawać się trudne lub kłopotliwe, ale ważne jest, aby wykonać wszystkie testy zlecone przez lekarza.
Leczenie zespołu Cushinga
Zespół Cushinga najlepiej jest leczyć, określając, co powoduje wysoki poziom kortyzolu i go usuwa.
Choroba Cushinga. Chirurgia jest zwykle pierwszą metodą leczenia pacjentów z chorobą Cushinga. Często konieczne jest usunięcie guza przysadki, a czasami całego przysadki mózgowej, za pomocą zabiegu polegającego na wykonaniu resekcji przezosadkowej (za nosem) przez neurochirurga. Jeśli konieczne będzie usunięcie całej przysadki, należy podać suplementy hormonów kortyzolu, tarczycy i hormonów płciowych. Jeśli zabieg chirurgiczny jest przeciwwskazany lub guz nie może zostać usunięty, można zastosować radioterapię w celu zmniejszenia guza. Jeśli guz okaże się złośliwy, można przepisać chemioterapię lub radioterapię, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu. Dostępne są również zabiegi medyczne w leczeniu choroby Cushinga, w tym Pasireotide (Signifor) i Mifepristone (Korlym).
Jatrogenny zespół Cushinga. Jeśli zespół jest spowodowany przepisanym lekiem, najlepiej zacząć stapiać leki w dół, nadzorowane przez lekarza, aby usunąć nadmiar sterydów. Ważne jest, aby powoli zmniejszać ilość przyjmowanego kortykosteroidu w ciągu tygodni lub nawet miesięcy. Można uznać, że inny lek lub dawka jest bardziej odpowiednim leczeniem dla schorzenia leżącego u podłoża. Należy ściśle przestrzegać instrukcji, ponieważ steroidy nie mogą zostać nagle zatrzymane, ale muszą być powoli zwężane.
Jeśli nie można zatrzymać sterydów lub jeśli ich zatrzymanie zajmie dużo czasu, można zastosować inne metody leczenia niektórych objawów zespołu Cushinga. Niektóre aspekty tego zespołu, które mogą wymagać leczenia innymi lekami i zmiany diety to wysoki poziom cukru we krwi i wysoki poziom cholesterolu. Konieczne może być również zmniejszenie ryzyka złamań za pomocą leków stosowanych w leczeniu osteoporozy. W przypadku depresji lub lęku, skierowanie do specjalisty zdrowia psychicznego na leczenie może być również skuteczne.
Uwaga od Verywell
W przypadku choroby Cushinga większość osób wraca do zdrowia po operacji. Niektóre objawy choroby mogą być kontynuowane po zabiegu chirurgicznym, takim jak nadciśnienie, ale często można je leczyć za pomocą leków. Jeśli operacja nie jest możliwa, dostępne są również zabiegi medyczne, które mogą zmniejszyć działanie zwiększonego stężenia kortyzolu.
Zespół Cushinga to ryzyko przyjmowania leków steroidowych, ale nie jest powszechny. Zastosowanie steroidów i potencjalne ryzyko versus korzyści powinny zostać omówione z lekarzem. Zespół Cushinga można leczyć, obniżając ilość przyjmowanych steroidów i lecząc niektóre objawy przedmiotowe i podmiotowe. Celem jest zawsze jak najszybsze i maksymalnie bezpieczne pozbycie się pacjentów ze steroidami.
