Zespół Zollingera-Ellisona (ZES) to rzadkie zaburzenie, które powoduje powstanie jednego lub więcej guzów w trzustce lub górnej części jelita cienkiego zwanej dwunastnicą. Może również wywoływać wrzody w żołądku i dwunastnicy.
Guzy są nazywane gastrinoma i wydzielają dużą ilość hormonu gastryny. To powoduje nadmierną produkcję kwasu żołądkowego, co może prowadzić do wrzodów trawiennych.
Zespół Zollingera-Ellisona występuje rzadko i choć może wystąpić w każdym wieku, osoby w wieku od 30 do 60 lat częściej go rozwijają. Ponadto, spośród wszystkich osób cierpiących na wrzód trawienny tylko niewielki odsetek tych osób będzie miał Zollingera-Ellisona.
Nowotwory są nowotworowe w 50 procentach przypadków. Wydzielają hormon zwany gastryną, który powoduje, że żołądek wytwarza zbyt dużo kwasu, co z kolei powoduje wrzody żołądka i dwunastnicy (wrzody trawienne). Owrzodzenia wywołane przez ZES są mniej wrażliwe na leczenie niż zwykłe owrzodzenia trawienne. To, co powoduje, że ludzie z ZES nie rozwijają nowotworów, jest nieznane, ale około 25 procent przypadków ZES jest powiązanych z zaburzeniem genetycznym zwanym wieloma nowotworami endokrynnymi.
Objawy
- Gryzienie, palący ból w jamie brzusznej
- Ten ból zwykle znajduje się w obszarze między mostkiem a pępkiem.
- Ból lub uczucie pieczenia w jamie brzusznej, które porusza się w kierunku gardła
- Jest to spowodowane zgagąlub refluksem żołądkowo-przełykowymi występuje, gdy zawartość żołądka wraca do przełyku.
- Nudności
- Zmęczenie
- Słabość
- Utrata masy ciała
Przyczyny
Zespół Zollingera-Ellisona jest spowodowany przez guz (gastrinoma) lub guzy trzustki i górnego jelita cienkiego (dwunastnicy). Guzy te wytwarzają hormon gastryny i nazywane są gastrinoma. Wysokie poziomy gastryny powodują nadprodukcję kwasu żołądkowego. Ten wzrost kwasowości może prowadzić do rozwoju wrzodów trawiennych w żołądku i dwunastnicy.
Rozpoznanie
Badanie krwi
Przeprowadza się badanie krwi, aby sprawdzić, czy we krwi występuje podwyższony poziom gastryny. Podwyższony poziom gastryny może wskazywać na guzy trzustki lub dwunastnicy.
Rentgen barowy
Pacjent pije ciecz zawierającą bar, który pokryje ściany przełyku, żołądka i dwunastnicy. Następnie są pobierane promienie Roentgena. Lekarz obejrzy wtedy prześwietlenie, szukając oznak wrzodów.
Górna endoskopia
Lekarz bada wnętrze przełyku, żołądka i dwunastnicy za pomocą przyrządu zwanego endoskopem, cienkiej elastycznej oświetlonej rurki z soczewką. Endoskop wkłada się przez jamę ustną i gardło do żołądka i dwunastnicy. Lekarz może szukać owrzodzeń, a także może pobrać próbkę tkanki, zwaną biopsją, w celu zbadania w laboratorium w celu stwierdzenia obecności nowotworów wywołujących gastrynę.
Techniki obrazowania
Lekarz może zastosować skan tomografii komputerowej (CT), obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) i ultradźwięku lub skanowanie jądrowe w celu ustalenia lokalizacji guzów.
- A CT scan to test diagnostyczny wykorzystujący promieniowanie rentgenowskie wspomagane komputerowo. Promienie rentgenowskie są pobierane z wielu różnych kątów, aby stworzyć przekrojowe obrazy ciała pacjenta. Następnie komputer składa te obrazy w trójwymiarowy obraz, który może wyświetlać narządy, kości i tkanki w bardzo szczegółowy sposób.
Przy skanowaniu MRIużywane są raczej sygnały magnetyczne niż promieniowanie rentgenowskie do tworzenia obrazów ludzkiego ciała. Te obrazy pokazują różnice między typami tkanek.
Ultradźwięki wysyła fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości, które trafiają do badanego obszaru i odbijają się, gdy uderzą w organ. Jest to przetwarzane przez komputer, który tworzy mapę skanowanego obszaru. Dzięki skanowi jądrowemu
substancje radioaktywne są wprowadzane do organizmu, co umożliwia wykrycie nowotworów przez kamerę gamma. Powikłania zespołu Zollingera-EllisonaW 50 procentach przypadków Zollingera-Ellisona guzy są nowotworowe (złośliwe). Jeśli guzy są nowotworowe, istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się raka na wątrobę, węzły chłonne w pobliżu trzustki i jelita cienkiego.
Inne powikłania zespołu Zollingera-Ellisona
Ciężkie wrzody, które mogą prowadzić do rozwoju dziury w jelitach
Utrata krwi
- Przewlekła biegunka
- Utrata masy ciała
- Leczenie
- Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona koncentruje się na dwóch obszarach: Leczenie nowotworów i leczenie wrzodów.
Leczenie guzów w zespole Zollingera-Ellisona
Zabieg chirurgiczny jest często wykonywany, jeśli występuje tylko jeden nowotwór. Jeśli nowotwory znajdują się w wątrobie, chirurg usunie jak najwięcej nowotworu wątroby (usuwanie kości).
Gdy zabieg chirurgiczny na guzach nie jest możliwy, stosuje się inne metody leczenia:
Próba zniszczenia guza poprzez odcięcie dopływu krwi (embolizacja).
Próba zniszczenia komórek nowotworowych za pomocą prądu elektrycznego (ablacja częstotliwości radiowej).
- Wstrzyknięcie leków do guza w celu złagodzenia objawów raka.
- Zastosowanie chemioterapii w celu spowolnienia wzrostu guza.
- Leczenie wrzodów w zespole Zollingera-Ellisona
- Inhibitory pompy protonowej
Są to najskuteczniejsze leki stosowane w zespole Zollingera-Ellisona. Inhibitory pompy protonowej są dość silne i hamują wytwarzanie kwasu i wspomagają gojenie. Przykłady inhibitorów pompy protonowej obejmują: Prilosec
,
Prevacid,Nexium,AciphexiProtonix.Blokery kwasówSą one również nazywane blokerami histaminy (H-2). Leki te zmniejszają ilość kwasu solnego uwalnianego do przewodu pokarmowego. Pomaga to złagodzić ból w owrzodze i przyspieszyć gojenie. Blokery kwasu działają, utrzymując histaminę w receptorze histaminy. Receptory histaminowe sygnalizują komórki wydzielające kwas w żołądku w celu uwolnienia kwasu chlorowodorowego. Przykłady blokerów kwasu obejmująTagamet®,
Pepcid
, Zantaci Axid.Blokery kwasu nie działają tak dobrze jak inhibitory pompy protonowej i nie mogą być przepisywane przez lekarza. Dla tych osób, które używają blokerów kwasu, potrzebują wysokich, częstych dawek, aby były skuteczne.RokowanieJak stwierdzono powyżej, w 50 procentach przypadków Zollingera-Ellisona guzy są nowotworowe. Wczesna diagnoza i chirurgiczny wynalazek mogą osiągnąć wskaźnik wyleczenia tylko od 20% do 25%. Jednak informacje medyczne stwierdzają, że gastrinoma rozwija się powoli, a pacjenci mogą żyć przez wiele lat po wykryciu guza. Leki hamujące kwasy są bardzo skuteczne w kontrolowaniu objawów nadprodukcji kwasu.Wszystkie informacje w tym artykule zostały przedstawione wyłącznie w celach edukacyjnych. Aby uzyskać diagnozę, musisz skontaktować się z lekarzem. W tej chwili wszystkie aspekty tego stanu, wraz z opcjami leczenia i bieżącą opieką i monitorowaniem stanu, należy omówić z lekarzem. Po postawieniu diagnozy, jeśli pacjent ma odczuwać nowe i nasilone objawy, należy je zgłosić swojemu lekarzowi.
