Jednym z wczesnych objawów mogących sugerować problem z mózgiem, takim jak otępienie, może być zakłócenie wzorców snu. Dlaczego pacjenci z demencją nie śpią? Dowiedz się, w jaki sposób zmiany w mózgu mogą wpływać na wzorce snu i czuwania ze względu na uszkodzenia krytycznych struktur i jak warunki występujące w żyjących środowiskach mogą pogorszyć te efekty.
Jak zmiany w mózgu mają wpływ na sen w otępieniu
Nadjądrzaste jądro (SCN) w podwzgórzu mózgu jest odpowiedzialne za kontrolowanie naszych wzorców spania i snu.
Jest to często nazywany rytmem okołodobowym, ponieważ wzorce te mają tendencję do utrzymywania się w ciągu najbliższego dnia.
W przypadku wielu chorób neurodegeneracyjnych – w tym demencji, takich jak choroba Alzheimera, a także zaburzeń ruchowych, takich jak choroba Parkinsona – niektóre obszary mózgu mogą z czasem ulegać degeneracji. Komórki mózgowe (neurony) mogą stać się mniej wrażliwe na związki chemiczne zwane neuroprzekaźnikami, lub grudy mogą narastać zakłócając ich funkcję. Globalna degeneracja mózgu, zwana atrofią, może wystąpić w wyniku wymarcia poszczególnych neuronów. Ponadto niektóre obszary mózgu mogą zostać utracone.
Jeśli utraci się SCN, niekorzystnie wpłynie to na naszą zdolność do utrzymania normalnego wzoru snu i czuwania. Może to przejawiać się w różnych zaburzeniach rytmu okołodobowego. Często osoby w podeszłym wieku doświadczają zaawansowanego zespołu fazy snu. Wymaga to chodzenia do łóżka i wczesnego obudzenia się. To pragnienie zmiany harmonogramu snu może być poza ich kontrolą i może odzwierciedlać zmiany w mózgu w miarę starzenia się.
Sundowning i wpływ zaburzeń snu na opiekunów
Ponadto wiele osób z zaburzeniami neurokognitywnymi, jak ma to miejsce w przypadku otępienia, może zakłócać cykle snu i czuwania. Może się okazać, że ich pragnienie spania w nocy zmniejsza się, gdy drzemią po południu. Czasami osoby bliskie mogą stać się podejrzane o demencję, gdy dana osoba zaczyna robić nietypowe czynności w ciągu nocy, takie jak sprzątanie domu o 3:00 lub inne czynności.
Nieregularne wzorce snu i przebudzenia zwykle wykazują co najmniej 3 okresy snu w ciągu 24 godzin, a nocny sen często jest skrócony.
Zjawisko zmierzchu, w którym osoba z demencją staje się coraz bardziej zdezorientowana i poruszona w nocy, może stanowić problem rytmu okołodobowego. Zachowanie to zostało skutecznie potraktowane światłem i melatoniną, które mogą służyć jako wskazówki czasowe do reorientacji.
Często pacjenci cierpiący na demencję są mniej zdezorientowani, jeśli przebywają w znajomym otoczeniu, na przykład w domu przez całe życie, a nie w szpitalu lub w domu opieki. Ponadto użycie rutyny może wzmocnić ich pamięć i zachowania oraz pozwolić na maksymalny sukces. Może być również możliwe, że zmierzch stanowi wyczerpane rezerwy; to znaczy, że pod koniec dnia jednostka nie ma już energii mentalnej, aby zachować czujność w kwestii orientacji i myślenia. W rezultacie stają się lub mogą wydawać się bardziej zdezorientowani.
Zmiany snu mogą być wczesnym objawem demencji
Zaburzenie snu może być wczesnym objawem choroby, które może rozwinąć się znacznie później. Na przykład badania sugerują, że zaburzenia snu związane z szybkim ruchem gałek ocznych (REM) mogą poprzedzać rozwój choroby Parkinsona lub demencji ciała Lewy’ego, zanim te zaburzenia przejdą do niektórych innych wspólnych cech.
Ważne jest zrozumienie, że wiele zaburzeń neurologicznych ma składniki zaburzeń snu, ponieważ procesy mogą wpływać na obszar mózgu odpowiedzialny za kontrolowanie naszych cykli snu i czuwania. Może to doprowadzić do zakłócenia tych cykli, a zmienność rytmów okołodobowych może być pierwszą oznaką, że coś jest nie w porządku. Dzięki uważnemu dostrojeniu się do tych zmian możemy uzyskać wczesną pomoc dla potrzebujących.
Dla tych, którzy cierpią na demencję, może być kilka przydatnych zmian. Ważne jest utrzymanie regularnego harmonogramu snu i czuwania. Ekspozycja na poranne światło jest niezwykle ważna, a światło w dzień i ciemność w nocy pomagają wzmocnić wzorce snu.
Drzemki należy minimalizować w ciągu dnia, aby zoptymalizować sen w nocy. W niektórych przypadkach pomocne mogą być niskie dawki melatoniny. Inne leki nasenne dostępne bez recepty i na receptę powinny być zminimalizowane ze względu na zwiększone ryzyko pomyłki, zatrzymania moczu i upadków. Jeśli występuje bezdech senny, należy go leczyć, aby zminimalizować długoterminowe skutki w pamięci.
Jeśli potrzebujesz pomocy, skontaktuj się z lekarzem rodzinnym i weź pod uwagę skierowanie do specjalisty ds. Snu, jeśli zajdzie taka potrzeba.
