Wewnętrzny atak jest szczególnym rodzajem urazu barku, który jest widoczny przede wszystkim w rzucaniu sportowców. Wewnętrzne uderzenie składa się z urazu następujących struktur:
- Obrąbka tylnego
Obrąbka w górnym odcinku barku jest często postrzępiona lub częściowo rozdarta. W cięższych przypadkach łza może rozciągać się w kierunku przyczepu ścięgna bicepsa, tak zwanej łzy SLAP.
- Mankiet rotatora
Mankiet rotatora jest częściowo rozerwany na spodniej powierzchni. Rodzaj łzy nazywany jest częściowym obróceniem mankietu rotatorów, a nie całkowitym rozdarciem mankietu rotatorów.
Problem jest spowodowany szczypaniem guzowatości (u góry kości ramiennej) w kierunku obrąbka. Pacjenci z wewnętrznym uderzeniem cechują się brakiem rotacji wewnętrznej – umiejętnością pełnego obrócenia barku do wewnątrz.
Objawy zepchnięcia wewnętrznego
Najczęstsze objawy tego problemu to:
- Ból podczas rzucania lub podnoszenia ciężarów (np. Tenis)
- Czułość pospolita z przodu barku (mięsień piersiowy mniejszy ścięgno / proces koracoidalny)
- Tkliwość wokół łopatki i tylna torebka na ramię
Zazwyczaj, gdy badani są ci pacjenci, ich ruchliwość na ramionach jest nieco nienormalna. Często ci sportowcy mają więcej rotacji zewnętrznej niż się spodziewali (co jest powszechne w rzucaniu sportowców) i nieznacznie zmniejszono rotację wewnętrzną.
Pacjenci mogą zauważyć to jako trudność sięgającą do tyłu tak wysoko po stronie dotkniętej chorobą, jak ich nie dotknięta strona. Często ci pacjenci mają subtelne ustalenia niestabilności stawu barkowego. Uważa się, że niestabilność barku jest kluczowym składnikiem tego, dlaczego rozwija się wewnętrzne uderzenie.
Testy mogą obejmować badanie rentgenowskie, które zwykle jest normalne. Badanie MRI na ogół wykazuje pewne siniaki kostne (obrzęk) piłki stawu ramiennego z kulką, częściowe rozdarcie mankietu rotatorów i uszkodzenie obrąbka (chociaż nie jest to zwykle oderwanie obrąbka).
Opcje leczenia
Większość pacjentów zaczyna od nieinwazyjnych metod leczenia, aby rozwiązać problemy w zakresie mechaniki stawu barkowego. Dlatego skupienie się na leczeniu polega na odzyskaniu normalnego obrotu łopatki i poprawieniu ruchu łopatki podczas ruchu ramienia. Łopatka ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowej mechaniki stawu barkowego, ponieważ łopatka zawiera gniazdo stawu barkowego. Jeśli gniazdo nie porusza się w sposób skoordynowany z resztą ramienia, często mogą wystąpić te objawy wewnętrznego uderzenia.
Dobra wiadomość jest taka, że ogromna większość pacjentów, nawet sportowców o wysokim poziomie zaawansowania, może znaleźć ulgę w tych wysiłkach terapeutycznych. Kluczem jest ścisła współpraca z doświadczonym terapeutą lub trenerem, który rozumie cel poprawy mechaniki barków. Jeśli skupiamy się wyłącznie na "wzmacnianiu" ramienia, bez nacisku na właściwą mechanikę barku, wyniki mogą nie być tak dobre.
U pacjentów, u których nie udaje się poprawić pomimo skoncentrowanego wysiłku na leczeniu, istnieje rola artroskopowej operacji barku. Zasadniczo wykonuje się zabieg chirurgiczny w celu usunięcia uszkodzenia mankietu rotatorów lub obrąbka, a także w celu wyeliminowania niestabilności stawu barkowego, która może przyczyniać się do powstania problemu. Na szczęście większość pacjentów może rozwiązać ten przypadek stosując leczenie nielecznicze, ale dla osób bez powodzenia w leczeniu operacja może być dobrą alternatywą.
