Nogi ukośne mogą być powszechne u małych dzieci, ale najczęściej dzieci z czasem stają się proste. To normalne, ponieważ dzieci zaczynają chodzić, w pierwszych latach życia, by kłaniać się nogom. Ale z czasem nogi powinny się wyprostować. Istnieją jednak warunki, które mogą powodować nieprawidłowe ustawienie kończyn dolnych, prowadzące do stopniowego pochylania nóg, które nie ustępują spontanicznie.
Jednym z najczęstszych u dzieci jest stan zwany chorobą Blounta. Choroba Blounta jest problemem, który powoduje nieprawidłowy wzrost i wyrównanie nóg.
Istnieją dwa podstawowe typy choroby Blounta: infantylne i dorastające. Infekcyjna choroba Blounta jest zazwyczaj diagnozowana u dzieci w wieku od 2 do 5 lat, podczas gdy u nastolatków występuje choroba wieku młodzieńczego. Istnieje również mniej powszechny rodzaj tego schorzenia, nazywany chorobą młodzieńca Blounta, lub pośrednią chorobą Blounta, która występuje w wieku pomiędzy niemowlęciem a nastolatkiem Blounta.
Infantile Blount’s Disease
Infantile Blount to stan, który powoduje pochylenie nóg u dzieci w wieku niemowlęcym. To około dwa razy częściej u chłopców niż dziewcząt i często występuje w obu kolanach. Stan ten powoduje nieprawidłowość płytki wzrostu na wierzchołku kości piszczelowej, piszczeli. Przyczyna problemu nie jest znana, ale stan powoduje spowolnienie wzrostu w części płytki wzrostu (ale nie w całości), więc wzrost piszczeli staje się asymetryczny.
W rezultacie kość pochyla się, gdy na zewnątrz rośnie szybciej niż wewnętrzna strona.
Choć przyczyna infekcji infekcyjnej choroby Blounta nie jest znana, istnieją pewne znane czynniki ryzyka, w tym:
- Wczesny wiek
- Otyłość i wielkoduszność
- Czarne lub latynoskie dzieci
- Niedobór witaminy D
Istnieje kilka chorób, które mogą wyglądać na chorobę Blounta , w tym uporczywe ugięcie nóg, które jest normalne u młodszych dzieci, krzywica i inne układowe stany, które mogą prowadzić do nieprawidłowej postawy.
Nieleczona, infekcyjna choroba Blounta może prowadzić do zaburzeń chodu, a ostatecznie do problemów stawu kolanowego, w tym łez łąkotki i kolanowego zapalenia stawów. Najczęściej małe dzieci w wieku poniżej 4 lat są leczone niechirurgicznie w celu ustalenia, czy stan będzie trwałym, czy spontanicznym. Wielu lekarzy zaleca stosowanie preparatów wzmacniających, chociaż nigdy nie udowodniono, że wzmacnianie naprawdę zmienia przebieg choroby. Niektórzy lekarze uważają, że pacjenci, u których poprawiają się aparaty ortodontyczne, prawdopodobnie poprawiliby się bez wzmocnienia.
Możliwości chirurgiczne różnią się znacznie, ale ogólnie zaleca się podejście chirurgiczne dla dzieci z postępującą chorobą Blounta w wieku powyżej 4 lat. Najczęściej kość jest złamana (osteotomia), wyrównana i trzymana w nowej pozycji, aby skorygować deformację. Nowa pozycja jest w rzeczywistości nadmiernym taktowaniem, aby miejmy nadzieję doprowadzić do prostej nogi po zakończeniu wzrostu. Ustalenie, jak najlepiej zresetować pozycję kończyny, jest trudne i najlepiej wykonane przez chirurga z dużym doświadczeniem w leczeniu choroby Blounta.
Młodzieżowa choroba Blounta
Młodzieżowa choroba Blounta ma wiele cech charakterystycznych dla postaci infantylnej, ale ma również pewne różnice.
Przede wszystkim nastolatka Blounta jest prawie zawsze wynikiem otyłości, a stan staje się coraz powszechniejszy wraz z rosnącym problemem otyłości u dzieci. Chociaż przyczyna nie jest całkiem jasna, podejrzewa się, że jest ona wynikiem uszkodzenia płytki wzrostowej ze wzrostu masy ciała, której nie może tolerować płytka wzrostu.
Stężenie nie wykazało skuteczności u nastolatków Blounta i nie jest stosowane. Chirurgia jest standardową terapią dla nastolatków o znacznym zniekształceniu w kształcie łuku nogi od choroby Blounta. Najczęstszym zabiegiem chirurgicznym jest złamanie kości i zresetowanie jej, chociaż w przeciwieństwie do młodszych pacjentów wyrównanie nie powinno być nadmiernie skorygowane.
Ponadto, niektórzy chirurdzy zatrzymają wzrost, czyli procedurę zwaną epifizjodezją, na pozostałej płytce wzrostu, aby zapobiec dalszej deformacji.
