Słowo "rak" może wywołać strach i zamieszanie nawet u najlepszych ludzi. Jest to jeden z tych tematów, o których nie lubimy rozmawiać, w wyniku czego pozostaje wiele podstawowych pytań, na które nie ma odpowiedzi. Jednym z nich jest to, czy rak jest zakaźny.
Właściwe jest pytanie, ponieważ niektóre infekcje przenoszone drogą płciową, takie jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), są powiązane z rozwojem raka.
To może prowadzić do przekonania, że rak został "przeszedł" podczas seksu i sugeruje, że inne formy raka również mogą się rozprzestrzeniać.
Nie można "złapać" Nie można nowotworu w sensie konwencjonalnym
Zacznijmy od tego, że rak nie jest zaraźliwy w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa, tak jak w "łapaniu" grypy czy przeziębienia. Nie jest klasyfikowany jako choroba zakaźna i dlatego nie może rozprzestrzeniać się poprzez całowanie, dotykanie, a nawet seks bez zabezpieczenia.
Więc dobrze jest przytulić lub pocałować kogoś z rakiem. W rzeczywistości zaleca się intymność poprzez dotyk. Może nie tylko pomóc przyjaciołom lub ukochanej lepiej radzić sobie z chorobą, może złagodzić wszelkie poczucie izolacji podczas terapii przeciwnowotworowej.
W mniej konwencjonalnym sensie rak może być pośrednio "przekazywany" z rodzica na dziecko poprzez genetykę. Wiele mutacji genetycznych jest dziedziczonych przez potomstwo podczas poczęcia, z których niektóre mogą spowodować, że dana osoba będzie bardziej narażona na niektóre nowotwory.
Nie oznacza to, że osoba zachoruje na raka; oznacza to po prostu, że prawdopodobieństwo jest większe, niż gdyby mutacji tam nie było.
Istnieją nawet niektóre nowotwory związane z infekcją wirusową. Najlepszym przykładem jest wyżej wymieniony HPV, w którym kobiety i homoseksualiści zarażeni wirusem są o wiele bardziej narażeni na rozwój, odpowiednio, raka szyjki macicy i odbytu niż osoby w populacji ogólnej.
Podobnie, osoby żyjące z HIV są narażone na ryzyko zachorowania na kilka rodzajów raka w wyniku rozpadu ich układu odpornościowego. Niektóre pasożyty również zwiększają ryzyko zachorowania na raka.
Intymność podczas leczenia raka
Intymność i rak nie wykluczają się nawzajem; jeden nie wyklucza drugiego. Nie możesz przekazać choroby sobie nawzajem lub "pogłębić" raka poprzez seks.
Podczas gdy większość osób z rakiem utrzymuje dość normalne życie seksualne podczas leczenia, ważne jest, aby zapytać swojego lekarza, w jaki sposób leczenie może wpływać na aktywność seksualną lub ją utrudniać. Konieczne może być podjęcie pewnych środków ostrożności.
Na przykład, jeśli partnerowi płciowemu poddawana jest chemioterapia, można zalecić mu stosowanie prezerwatywy lateksowej przez kilka dni po zakończeniu leczenia. Ilości leków chemioterapeutycznych mogą być obecne w jego nasieniu, na które partnerka może być narażona podczas stosunku. Używanie prezerwatywy podczas seksu waginalnego, analnego lub oralnego uważa się za konieczne, dopóki leki nie zostaną całkowicie usunięte z jego systemu. Lekarz może lepiej doradzić co do dokładnego terminu.
Twój lekarz może również zalecić unikanie seksu w czasie tak zwanego okresu nadir. Są to czasy po chemioterapii, gdy liczba białych krwinek jest najniższa, co sprawia, że osoba poddana leczeniu jest bardzo podatna na niektóre infekcje.
W okresie nadir można dodatkowo zmniejszyć ryzyko zachorowania poprzez
- praktykowanie dobrych nawyków związanych z myciem rąk.
- mając pod ręką środek dezynfekujący na bazie alkoholu, gdy nie ma mydła ani wody.
- trzymanie się z daleka od partnera podczas leczenia, jeśli ty lub ktoś inny czuje się źle.
Na koniec należy unikać wszelkiej aktywności, która może potencjalnie przenosić wirusy, bakterie lub inne czynniki zakaźne, aż do momentu, w którym liczba białych krwinek zostanie odpowiednio zwiększona.
Ale, jak w przypadku samego raka, nie martw się; nie możesz tego złapać. Jedyną rzeczą, za którą możesz tęsknić unikając osoby z rakiem, jest okazja do prawdziwej intymności.
I to może być coś, z czego nigdy nie można w pełni wyzdrowieć.
