Wiele osób z chorobą Parkinsona ma problemy z funkcjonowaniem seksualnym. W rzeczywistości niektóre badania sugerują, że prawie siedem na dziesięć osób z parkinsonizmem doświadcza jakiejś formy zaburzeń seksualnych, od zaburzonej sprawności do zmniejszonego pożądania seksualnego.
Ale nie zawsze chodzi o zmniejszoną dysfunkcję seksualną. W niektórych przypadkach odwrotny wzorzec może pojawić się, gdy leki na chorobę Parkinsona są przyjmowane w nadmiarze, co prowadzi do odhamowania behawioralnego i podejmowania ekstremalnego ryzyka.
Przyczyny zaburzeń seksualnych u ludzi z chorobą Parkinsona
Zaburzenia seksualne mogą być spowodowane przez kilka czynników u ludzi żyjących z chorobą Parkinsona, w tym w starszym wieku, niski poziom dopaminy, upośledzona ruchliwość, skutki uboczne leczenia, depresja i lęk oraz autonomiczny układ nerwowy (ANS ) zaburzenia, które mogą utrudniać funkcje seksualne.
Utrata dopaminy w mózgu jest często główną przyczyną obniżonego libido. Ponieważ dopamina działa jako "cząsteczka przyjemności", każda redukcja może utrudnić mężczyznom i kobietom odczuwanie przyjemności seksualnej lub osiągnięcie orgazmu. Niższy poziom testosteronu, często obserwowany u mężczyzn z parkinsonizmem, może również przyczynić się.
Choroba Parkinsona może również wpływać na zdolność do łatwego poruszania się i wyprowadzania z łóżka. Samoświadomość związana z upośledzoną mobilnością może powodować większy stres podczas uprawiania seksu, wzmacniając wszelkie wątpliwości dotyczące sprawności seksualnej.
Zmiany w autonomicznym układzie nerwowym
Zaburzenia czynności autonomicznego układu nerwowego (ANS) są częste u osób z chorobą Parkinsona.
ANS kontroluje wiele funkcji organizmu, które pojawiają się automatycznie lub poza naszą dobrowolną kontrolą. Obejmują one bicie serca, ciśnienie krwi, częstość oddechów i zmiany przepływu krwi w odpowiedzi na zwiększoną lub zmniejszoną aktywność fizyczną.
ANS wspiera także kilka aspektów sprawności seksualnej, w tym erekcje u mężczyzn i wydzieliny pochwowe u kobiet.
Nerwy z ANS są bezpośrednio zaangażowane w stymulację genitaliów i proces podniecenia seksualnego. Jeśli ANS nie działa prawidłowo, aspekty aktywności seksualnej mogą być głęboko upośledzone.
Nienormalne zwiększenie pożądania seksualnego
Z kolei osoby z chorobą Parkinsona mogą czasami doświadczać dramatycznego wzrostu podniecenia seksualnego z powodu przyjmowanych leków. Może tak być, gdy dawki są zbyt wysokie, co prowadzi do stanu zwanego zaburzeniem kontroli impulsów.
Odpowiedź może się różnić w zależności od osoby, ale często charakteryzuje się niepotrzebnym podejmowaniem ryzyka, wystawnymi wydatkami, hazardem, odhamowaniem seksualnym i ogólną lekkomyślnością. Niektórzy ludzie opisują odpowiedź jako podobną do fazy maniakalnej zaburzenia dwubiegunowego.
Leczenie dysfunkcji seksualnych u ludzi z chorobą Parkinsona
Dostosowanie dawki może rozwiązać wiele z tych problemów. Jeśli masz problemy z poruszaniem się, możesz poprosić lekarza o dodanie dawki nocnej, jeśli przyjmujesz ją rano i drugą po południu. Preparat o ciągłym uwalnianiu może również pomóc w utrzymaniu poziomów leku, prowadząc do mniejszej fluktuacji i zmian w mobilności.
Z drugiej strony, jeśli masz problemy z kontrolą impulsów, zmniejszenie dawki dziennej lub zmiana leków zwykle może rozwiązać problem.
U osób doświadczających depresji leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna i sertralina, zmniejszają libido. Jest to prawdą, nawet jeśli bierzesz leki na zaburzenia erekcji, takie jak Viagra i Cialis. Jeśli to możliwe, zapytaj swojego lekarza o antydepresanty, które mogą mieć mniejszy wpływ na twoje funkcje seksualne. Ćwiczenia, zdrowa dieta i dużo odpoczynku również mogą pomóc.
Terapia zastępcza testosteronem może być czasami przepisywana dla mężczyzn, którzy mają anormalnie niski poziom dla swojego wieku.
