Zrozumienie zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD)

Być może widzieliście artykuły na temat zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD), zwanych również zespołem TMJ. Być może nawet odczuwałeś ból w okolicy szczęki, a może twój dentysta lub lekarz powiedział ci, że masz TMD.

Jeśli masz pytania dotyczące zaburzeń skroniowo-żuchwowych, nie jesteś sam. Naukowcy również szukają odpowiedzi na pytanie, co powoduje TMD, jakie są najlepsze metody leczenia i jak możemy zapobiec tym zaburzeniom.

TMD to nie tylko jedno zaburzenie, ale grupa stanów, często bolesnych, które wpływają na staw skroniowo-żuchwowy i mięśnie kontrolujące żucie. Chociaż nie wiemy, ile osób rzeczywiście choruje na TMD, zaburzenia wydają się dotyczyć około dwukrotnie większej liczby kobiet niż mężczyzn.

1 Typy

Eksperci ogólnie zgadzają się, że zaburzenia skroniowo-żuchwowe dzielą się na trzy główne kategorie:

ból mięśniowo-powięziowy (najczęstsza postać TMD, czyli dyskomfort lub ból w mięśniach kontrolujących funkcję szczęki oraz mięśnie szyi i ramion)
wewnętrzne zaburzenie staw (czyli zwichnięta szczęka lub wysunięta tarcza lub uszkodzenie kłykcia)
choroba zwyrodnieniowa stawu (np. choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów w stawie szczękowym)

Osoba może mieć jeden lub więcej z tych warunków w tym samym czasie . Naukowcy badają, w jaki sposób czynniki behawioralne, psychologiczne i fizyczne mogą łączyć się w celu wywołania TMD.

Naukowcy pracują nad wyjaśnieniem symptomów choroby TMD, mając na celu opracowanie łatwiejszych i lepszych metod diagnozowania i lepszego leczenia. The 2 Połączenie skroniowo-żuchwowe

Połączenie skroniowo-żuchwowe łączy żuchwę, zwaną żuchwą, z kością skroniową z boku głowy. Jeśli położysz palce tuż przed uszami i otworzysz usta, poczujesz połączenie po obu stronach głowy. Ponieważ te stawy są elastyczne, szczęka może poruszać się płynnie w górę iw dół oraz z boku na bok, umożliwiając nam rozmowę, żucie i ziewanie. Mięśnie przywiązane do i otaczające staw szczęki kontrolują jego pozycję i ruch.

Kiedy otwieramy usta, zaokrąglone końce dolnej szczęki, zwane kłykciami, przesuwają się wzdłuż złączonego stawu kości skroniowej. Kłykanki wracają do pierwotnej pozycji, gdy zamykamy usta. Aby utrzymać ten ruch gładki, miękka tarcza leży między kłykcia a kością skroniową. Dysk ten pochłania wstrząsy na TMJ przed przeżuwaniem i innymi ruchami.

Ból w stawie

Dobrą wiadomością jest to, że dla większości ludzi ból w okolicy stawu szczękowego lub mięśni nie jest sygnałem, że rozwija się poważny problem. Ogólnie dyskomfort z TMD jest sporadyczny i tymczasowy, często występujący w cyklach. Ból ostatecznie ustępuje z niewielkim leczeniem lub bez leczenia. Tylko u niewielkiego odsetka osób z bólem TMD występują istotne, długoterminowe objawy.

Objaśnienie symptomów

Badacze pracują nad wyjaśnieniem symptomów choroby TMD, mając na celu opracowanie łatwiejszych i lepszych metod diagnozowania i lepszego leczenia.

3 Przerwy

Wiemy, że ciężkie uszkodzenie szczęki lub stawu skroniowo-żuchwowego może spowodować TMD. Silne uderzenie, na przykład, może złamać kości stawu lub uszkodzić dysk, zakłócając płynny ruch szczęki i powodując ból lub blokowanie.

Zapalenie stawów w stawie szczęki może również wynikać z obrażeń.

Niektórzy sugerują, że zły zgryz (wada zgryzu) może wyzwalać TMD, ale ostatnie spory badawcze, które postrzegają.
Leczenie ortodontyczne, takie jak aparaty ortodontyczne i stosowanie nakryć głowy, jest obwiniane o niektóre formy TMD, ale badania pokazują, że jest to mało prawdopodobne.
Guma

Brak

naukowych dowodów na to, że żucie gumy powoduje klikanie w stawie szczęki, lub że kliknięcie szczęki prowadzi do poważnych problemów z TMJ. W rzeczywistości klikanie szczęk jest dość powszechne w populacji ogólnej. Jeśli nie ma innych objawów, takich jak ból lub zablokowanie, klikanie szczęk zazwyczaj nie wymaga leczenia. Problemy z dyskamiEksperci uważają, że większość osób z kliknięciem lub trzaskiem w stawie szczękowym prawdopodobnie ma wypartą tarczę (miękki dysk amortyzujący nie znajduje się w normalnej pozycji). Dopóki przemieszczony dysk nie powoduje bólu ani problemów z poruszaniem żuchwą, nie jest konieczne żadne leczenie.

Stres

Eksperci sugerują, że stres (psychiczny lub fizyczny) może powodować lub nasilać TMD. Ludzie z TMD często zaciskają lub miażdżą zęby w nocy, co może powodować zmęczenie mięśni szczęk i prowadzić do bólu. Nie jest jednak jasne, czy stres jest przyczyną zaciśnięcia / zmiażdżenia i późniejszego bólu szczęki, czy też w wyniku radzenia sobie z chronicznym bólem szczęki / dysfunkcją.

4Zamówienia i objawy

Z TMD może wiązać się wiele różnych objawów. Najczęstszym objawem jest ból, szczególnie w mięśniach żujących i / lub stawie żuchwy. Inne prawdopodobne objawy to:

ograniczony ruch lub zablokowanie szczęki.

promieniujący ból twarzy, szyi lub ramion.

bolesne kliknięcie, trzaskanie lub gratowanie dźwięków w stawie szczęki podczas otwierania lub zamykania ust.
nagłą, poważną zmianę w sposobie, w jaki górne i dolne zęby pasują do siebie.
Inne powiązane objawy
Inne mogą być czasami związane z TMD, takie jak:

bóle głowy

uszu

zawroty głowy
problemy ze słuchem
Należy jednak pamiętać, że sporadyczny dyskomfort w stawie żuchwy lub mięśniach żujących jest dość powszechny i na ogół nie jest powodem do niepokoju.
Wtórne bóle głowy

Według A.D.A.M. "Staw skroniowo-żuchwowy lub dysfunkcja TMJ może być przyczyną wtórnego bólu głowy, Wtórne bóle głowy wynikają z zaburzeń, które powodują ból jako objaw".

Według rzecznika i autora Teri Roberta, "czasami ból głowy jest właśnie taki – ból głowy, innym razem ból głowy może być objawem innego stanu, ponadto występują różnego rodzaju bóle głowy, a zabiegi różnią się w zależności od z tej przyczyny ważna jest terminowa i dokładna diagnoza ".

Angina

Według Richarda N. Fogorosa M.D., "ból szczęki jest dość powszechną manifestacją dławicy." "Niewyjaśniony ból szczęki powinien być oceniany przez lekarza"

5 Diagnoza

Ponieważ dokładne przyczyny i objawy TMD nie są jasne, diagnozowanie tych zaburzeń może być dezorientujące. Obecnie nie ma powszechnie akceptowanego standardowego testu w celu prawidłowej identyfikacji TMD. Jednak w około 90 procentach opis objawów pacjenta w połączeniu z prostym badaniem fizycznym twarzy i żuchwy dostarcza informacji przydatnych w diagnozowaniu tych zaburzeń.

Badanie lekarskie

Badanie przedmiotowe obejmuje:

wyczuwanie stawów żuchwy i mięśni żujących z powodu bólu lub tkliwości

słuchanie kliknięć, trzasków lub odgłosów tarcia podczas ruchu szczęki

badanie w celu ograniczonego ruchu lub zablokowania szczęki podczas otwierania lub zamykania ust
Bardzo ważne jest sprawdzenie historii stomatologicznej i medycznej pacjenta. W większości przypadków ocena ta dostarcza wystarczających informacji, aby zlokalizować problem bólu lub szczęki, postawić diagnozę i rozpocząć leczenie, aby złagodzić ból lub zablokować szczęki.
Testy diagnostyczne

Zwykłe zdjęcia rentgenowskie zębów i RTG (przezkliniczne zdjęcia rentgenowskie) nie są ogólnie przydatne w diagnozowaniu TMD. Inne techniki rentgenowskie są zwykle potrzebne tylko wtedy, gdy lekarz podejrzewa istnienie schorzenia, takiego jak zapalenie stawów lub gdy z czasem utrzymuje się znaczny ból, a objawy nie ulegają poprawie w trakcie leczenia. Należą do nich:

arthrografia (wspólne prześwietlenia za pomocą barwnika)

rezonans magnetyczny (MRI)

tomografia (specjalny rodzaj zdjęć rentgenowskich)
Przed poddaniem się drogim testom diagnostycznym zawsze mądrze jest uzyskać kolejną niezależną opinię.
6 Opcje leczenia zachowawczego

Kluczowe słowa, o których warto pamiętać o leczeniu TMD to:

konserwatywny

odwracalny

Leczenie zachowawcze jest tak proste, jak to możliwe i są one najczęściej stosowane, ponieważ większość pacjentów nie ma ciężkiej, degeneracyjnej TMD. Zachowawcze metody leczenia nie
nie

inwazji tkanek: twarzy szczęki

stawu
zabiegi odwracalne nie
nie

powodują trwałych lub nieodwracalnych zmian w strukturze lub położeniu żuchwy lub zębów. Ponieważ większość problemów związanych z TMD ma charakter tymczasowy i nie ulega pogorszeniu, prosta terapia to wszystko, co zwykle jest potrzebne, aby złagodzić dyskomfort. Praktyki samoopieki są przydatne w łagodzeniu objawów TMD, na przykład: spożywanie pokarmów miękkich

stosowanie ciepła lub okładów z lodu

unikanie ekstremalnych ruchów szczęk (takich jak szerokie ziewanie, głośny śpiew i żucie gumy)
Nauka specjalnych technik relaksacji i zmniejszania stresu może również pomóc pacjentom radzić sobie z bólem, który często towarzyszy problemom z TMD.
Inne konserwatywne, odwracalne leczenie obejmuje:

fizykoterapię (skoncentrowaną na delikatnym rozciąganiu mięśni i ćwiczeniach relaksacyjnych)

krótkotrwałe stosowanie leków rozluźniających mięśnie i leki przeciwzapalne

Szyny
Pracownicy służby zdrowia mogą zalecić urządzenie doustne, zwane również szyną lub płytkę do gryzienia, która jest plastikową osłoną, która pasuje do górnych lub dolnych zębów. Szyna może pomóc zmniejszyć zaciskanie lub szlifowanie, co zmniejsza napięcie mięśni. Szyna doustna powinna być używana tylko przez krótki czas i nie powinna powodować trwałych zmian w ugryzieniu. Jeśli szyna powoduje lub zwiększa ból, przestań go używać i skontaktuj się z lekarzem.

7 Opcje leczenia chirurgicznego

Konserwatywne, odwracalne zabiegi są użyteczne w chwilowym złagodzeniu bólu i skurczu mięśni – nie są "lekarstwem" na TMD. Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas lub często wracają, należy skontaktować się z lekarzem.

Istnieją inne rodzaje leczenia TMD, takie jak zabiegi chirurgiczne lub iniekcje, które atakują tkanki. Niektóre obejmują wstrzykiwanie leków przeciwbólowych w bolesne miejsca mięśni, często nazywane "punktami spustowymi". Naukowcy badają ten rodzaj leczenia, aby sprawdzić, czy te zastrzyki są pomocne w czasie.

Zabiegi chirurgiczne są często nieodwracalne i należy ich unikać w miarę możliwości. Kiedy takie leczenie jest konieczne, należy poprosić lekarza o wyjaśnienie, słowami, które można zrozumieć:

uzasadnienie leczenia

związane z tym ryzyko

inne rodzaje leczenia, które mogą być dostępne
8odwracalne leczenie może pogorszyć TMD
Naukowcy nauczyli się, że niektóre nieodwracalne zabiegi, takie jak chirurgiczna wymiana stawów żuchwy za pomocą sztucznych implantów, mogą powodować silny ból i trwałe uszkodzenie szczęki. Niektóre z tych urządzeń mogą z czasem nie działać prawidłowo lub mogą się zepsuć w szczęce. Przed przystąpieniem do operacji na szczęce bardzo ważne jest uzyskanie innych niezależnych opinii.

Implanty Vitek

Agencja ds. Żywności i Leków przypomniała sztuczne implanty wykonane przez Vitka, które mogą rozkładać się i uszkadzać otaczające kości. Jeśli masz te implanty, skontaktuj się z chirurgiem lub stomatologiem. W przypadku problemów z implantami może być konieczne ich usunięcie.

Inne nieodwracalne zabiegi

Inne nieodwracalne zabiegi, które mają niewielką wartość i mogą sprawić, że problem będzie gorzej obejmować:

ortodoncję w celu zmiany zgryzu

stomatologia zachowawcza (która wykorzystuje pracę korony i mostu w celu zrównoważenia zgryzu)

regulacja zgryzu (szlifowanie zębów w celu zrównoważenia gryzienia)
Chociaż konieczne są dalsze badania dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności większości terapii TMD, naukowcy zdecydowanie zalecają stosowanie najbardziej konserwatywnych, odwracalnych metod leczenia przed rozważeniem inwazyjnych metod leczenia. Nawet gdy problem TMD stał się chroniczny, większość pacjentów nadal nie potrzebuje agresywnych metod leczenia.
95 O czym należy pamiętać, jeśli myślisz, że masz TMD

Pamiętaj, że dla większości ludzi dyskomfort związany z TMD ostatecznie ustąpi, niezależnie od tego, czy jest leczony, czy nie.

Proste praktyki związane z samoobsługą często skutecznie łagodzą objawy choroby TMD.

Jeśli potrzebne jest więcej leczenia, powinno być ono konserwatywne i odwracalne.
Unikaj, jeśli to możliwe, zabiegów, które powodują trwałe zmiany w zgryzie lub szczęce.
Jeśli zalecane są nieodwracalne terapie, należy uzyskać wiarygodną drugą opinię.
Gdzie uzyskać drugie opinie
Wielu praktyków, zwłaszcza dentystów, zna konserwatywne leczenie TMD. Ponieważ TMD jest zwykle bolesne, kliniki bólu w szpitalach i na uniwersytetach są również dobrym źródłem porad i opinii na temat tych zaburzeń. Specjalnie wyszkoleni eksperci od bólu twarzy mogą często być pomocni w diagnozowaniu i leczeniu TMD.

10 Badania prowadzone na TMD

Narodowy Instytut Badań Stomatologicznych wspiera aktywny program badawczy dotyczący TMD. Opracowanie wiarygodnych wytycznych w zakresie diagnozowania tych zaburzeń jest najwyższym priorytetem. Prowadzone są również badania i badania kliniczne dotyczące przyczyn, leczenia i zapobiegania TMD. Dzięki ciągłym badaniom kawałki łamigłówki TMD spadają powoli, ale stabilnie.

Wskazówki dotyczące diagnozy

Jednym z najważniejszych obszarów badań nad TMD jest opracowanie jasnych wytycznych do diagnozowania tych zaburzeń. Gdy naukowcy zgodzą się, jakie powinny być te wytyczne, praktykom łatwiej będzie prawidłowo zidentyfikować zaburzenia skroniowo-żuchwowe i zdecydować, jakie leczenie, jeśli w ogóle, jest potrzebne.