Gdy dana osoba ma złamanie kości, jedną z pierwszych rzeczy, którą dana osoba będzie chciała wiedzieć, jest jej zły stan. W celu określenia ciężkości i czasu leczenia / powrotu do zdrowia lekarze zwykle wykonują prześwietlenie. W niektórych przypadkach mogą stosować inne techniki obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI), w szczególności patologiczne złamanie. Jest to rodzaj przerwy spowodowanej nie przez uraz, ale w wyniku choroby, która osłabia kość.
Jako pacjent masz prawo do pełnego zrozumienia zarówno diagnozy, jak i opcji leczenia. Aby to zrobić, dobrze byłoby zrozumieć terminologię używaną do opisania złamania.
Opis miejsca złamania
Anatomiczna lokalizacja złamania to coś więcej niż miejsce złamania; opisuje strukturalną charakterystykę przerwy. W tym celu lekarze zazwyczaj używają następujących terminów opisowych:
- Diaphyseal: trzon (środek) kości
- Metaphyseal: umiejscowiony w kierunku jednego końca kości, ale nie w stawie
- Peri-stawowy: zlokalizowany na powierzchni stawu koniec kości
- Nerwowy: złamanie, które rozciąga się w stawie przez chrząstkę
- Proksymalny: znajduje się bliżej środka ciała na górnym końcu kości
- Dystalny: położony dalej od środka ciała w Daleki koniec kości
Złamania obejmujące powierzchnię stawu są zazwyczaj traktowane agresywnie, ponieważ niedoskonałości w wyrównaniu mogą prowadzić do przyspieszonego zapalenia stawów w stawie.
Opisywanie wyrównania złamania
Niewspółosiowość złamania mówi nam, jak daleko od położenia kość się przesunęła. Lekarze opisują to w następujący sposób:
- Brak przemieszczenia: gdy kość jest złamana, ale w idealnym wyrównaniu
- Minimalne przesunięcie: gdy występuje niewielkie przesunięcie pozycji, zwykle nieistotne
- Przesunięte: gdy kość znacznie się przesunęła, stopień, który jest opisany w procentach
- Depresja: złamanie śródstawowe (stawowe), które zostało wypchnięte z wyrównania z kością
- Angulacja: kąt, przez który kości są źle wyrównane, ponownie opisane w stopniach
- Skracanie: efekt bo kiedy otaczające mięśnie mocno zaciskają końce kości, dosłownie skracając kość
Rozpoznanie ciężkich złamań
Niektórzy lekarze używają terminów do złamań spowodowanych urazem o dużym wpływie, takim jak wypadek samochodowy lub poważny upadek. Obejmują one:
- Rozdrabnianie: pęknięcie lub rozszczep kości na więcej niż dwa fragmenty (potocznie określane jako "roztrzaskana" kość)
- Segmentacja: złamanie kości, w którym kilka dużych fragmentów oddziela się od głównej części kości
Diagnoza Złamania patologiczne
Złamania patologiczne powstają, gdy kość słabnie z powodu choroby, która albo wypiera materię kostną, albo zaburza prawidłowy metabolizm (przebudowę) kości. Lekarze często opisują następujące nieprawidłowości w następujący sposób:
- Osteopenia: stan, w którym organizm nie wytwarza nowej kości tak szybko, jak ponownie wchłania starą kość, często w wyniku postępującej choroby, takiej jak osteoporoza
- Cystic: charakteryzuje się tworzeniem torbieli, jak można zdarza się z rakiem kości i niektórymi nienowotworowymi infekcjami
- Uszkodzenie: nieokreślona nieprawidłowość, która może być spowodowana uszkodzeniem kości lub po prostu uszkodzeniem kości
Monitorowanie naprawy kości
Złamane kości zwykle wykazują oznaki gojenia w ciągu kilku tygodni od urazu. Lekarze opisują to w terminach, które oceniają postęp naprawy. Należą do nich takie terminy, jak:
- Złamanie złamań: nowy wzrost kości w przerwie uważany za dobry znak, że fragmenty kości łączą się ponownie Konsolidacja: inny termin używany do opisania normalnego procesu naprawy kości z powodu przebudowy
- Opóźniony związek na nonunion: gdy złamana kość nie jest prawidłowo leczona z powodu słabego krążenia, infekcji, niewystarczającej stabilizacji lub z innych przyczyn
