Choroba afektywna dwubiegunowa jest poważnym stanem psychicznym, który powoduje, że ludzie doświadczają ekstremalnych zmian nastroju, od manii po depresję. Chorobę można leczyć za pomocą leków, a osoby cierpiące na zaburzenia afektywne dwubiegunowe również uważają, że poradnictwo może pomóc.
Nie jest niczym niezwykłym, że na forach dotyczących wrażliwości na celiakię / nadwrażliwość na gluten spotyka się osoby z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi, które zgłaszają, że ich objawy uległy poprawie, a nawet całkowicie ustąpiły, gdy przyjmowały dietę bezglutenową.
Ponadto dwa badania z literatury medycznej sugerują, że osoby cierpiące na celiakię lub wrażliwość na gluten bez celiakii mogą cierpieć na nieco wyższe wskaźniki zaburzeń dwubiegunowych niż populacja ogólna.
Jednakże, podobnie jak wiele możliwych powiązań między spożywaniem glutenu a stanami psychicznymi, konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań, zanim będzie jasne, czy stosowanie diety bezglutenowej może pomóc niektórym osobom z zaburzeniem dwubiegunowym.
Przeciwciała anty-glutenowe występujące u osób z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
Do tej pory przeprowadzono tylko trzy badania medyczne, aby sprawdzić, czy osoby z zaburzeniem dwubiegunowym mają podwyższone poziomy przeciwciał anty-glutenowych w ich krwioobiegu.
W najbardziej obszernym badaniu, opublikowanym w 2011 r., Badacze przetestowali 102 osoby z zaburzeniem dwubiegunowym i 173 osobami bez zaburzeń psychicznych. Mierzyli poziomy przeciwciał AGA-IgG i AGA-IgA, z których oba nie są specyficzne dla celiakii, ale które mogą być stosowane jako testy na wrażliwość na gluten.
Mierzyli także dezamidowane przeciwciała przeciwko tTG-IgA i tTG-IgG, uważane za bardzo czułe testy na celiakię.
Badanie wykazało, że osoby z zaburzeniem dwubiegunowym miały znacznie wyższe ryzyko wzrostu poziomu przeciwciał IgG przeciwko glutenowi w porównaniu do osób bez zaburzeń dwubiegunowych. Chociaż osoby cierpiące na zaburzenia afektywne dwubiegunowe miały również większą częstość występowania innych wyników badań laboratoryjnych związanych z celiakią, wyniki te nie były statystycznie istotne.
Poziom przeciwciał u osób z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym nie korelował z ich ogólnymi objawami (mierzonymi na kilka różnych sposobów), ich historią medyczną, czy występowały jakiekolwiek objawy żołądkowo-jelitowe, czy też z ich stosowaniem specyficznych leków psychiatrycznych.
Prawie połowa osób z zaburzeniem dwubiegunowym niosła geny choroby trzewnej (tj. Geny, które predysponują cię do celiakii), ale u tych z genami nie było więcej lub mniej prawdopodobne, że mają podwyższone przeciwciała przeciwko glutenowi.
Drugie badanie patrzy na manię w dwubiegunowych i glutenowych przeciwciałach
Ta sama grupa badaczy opubliko- wała badanie w marcu 2012 r., Przyglądając się markerom nadwrażliwości na gluten i celiakii w ostrej manii, charakterystycznym objawie zaburzenia afektywnego dwubiegunowego. Okazało się, że osoby hospitalizowane z powodu manii znacznie zwiększyły poziom przeciwciał IgG przeciwko glutenowi, ale nie zwiększyły poziomu innych typów przeciwciał swoistych dla celiakii.
Co ciekawe, gdy mierzono sześć miesięcy po hospitalizacji, średnie poziomy przeciwciał IgG pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową spadły i nie różniły się istotnie od tych u osób kontrolnych. Jednak ci pacjenci z chorobą dwubiegunową, którzy nadal mieli podwyższony poziom IgG sześć miesięcy później, byli o wiele bardziej prawdopodobni, że w tym czasie zostali ponownie hospitalizowani z powodu manii. The "Monitorowanie i kontrola wrażliwości na gluten może mieć znaczący wpływ na postępowanie z osobami hospitalizowanymi z powodu ostrej manii" – podsumowują naukowcy.
Trzecie badanie, opublikowane w 2008 r., Nie skupiało się szczególnie na zaburzeniu dwubiegunowym i glutenie; zamiast tego przyjrzeli się szerokiej gamie schorzeń psychiatrycznych, w tym chorobie afektywnej dwubiegunowej, oraz prawdopodobieństwu wystąpienia u dzieci z celiakią lub dodatniej celiakii. W badaniu stwierdzono problemy neurologiczne lub psychiatryczne u prawie 2% dzieci z nadwrażliwością na celiakię lub gluten, a odsetek ten był nieco wyższy niż 1,1% u osób kontrolnych.
Gluten wplątany w inne choroby psychiczne
Nie ma wątpliwości, że ludzie z celiakią i wrażliwością na gluten cierpią z powodu wyższego niż normalnie poziomu lęku i depresji.
Gluten i depresja są powiązane w różnych badaniach, w tym w badaniach dotyczących celiakii i badań dotyczących nadwrażliwości na gluten bez celiakii. Tymczasem wydaje się, że gluten i lęk dzielą związek. Nadal nie jest jasne, czy sam gluten może przyczyniać się do objawów depresji i lęku, czy też inne mechanizmy, takie jak niedobory żywieniowe wywołane przez wywołane glutenem uszkodzenie jelit, mogą prowadzić do tych objawów psychiatrycznych.
Jednak niektóre badania wykazały, że przestrzeganie ścisłej diety bezglutenowej wydaje się pomagać niektórym objawom zarówno depresji, jak i lęku u osób z celiakią i wrażliwością na gluten.
Psychiatrzy spekulowali także o potencjalnym związku między glutenem a schizofrenią, a niektóre opisy przypadków wskazują, że są osoby ze schizofrenią, które mogą poprawić dietę bezglutenową. Jednak eksperci ds. Zdrowia psychicznego podejrzewają, że liczba osób, które mogą ulec poprawie, jest bardzo niewielka – rzędu kilku procent.
Czy gluten będzie implikowany w zaburzeniu dwubiegunowym?
Potrzebne są znacznie dalsze badania, aby określić, czy gluten odgrywa jakąkolwiek rolę w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Naukowcy z pierwszego badania, którzy patrzyli w szczególności na przeciwciała antyglutenowe u osób z zaburzeniem dwubiegunowym, zauważyli, że niektóre poziomy przeciwciał – ale nie wszystkie z nich – były znacznie wyższe u osób z zaburzeniem dwubiegunowym. It "Jest prawdopodobne, że osoby z chorobą afektywną dwubiegunową, które mają podwyższone przeciwciała przeciwko gliadynom, mają pewne cechy chorobotwórcze celiakii, takie jak nieprawidłowe wchłanianie połkniętych białek pokarmowych, co jest również zgodne ze zwiększonym poziomem przeciwciał przeciwko kazeinie wołowej, które stwierdzono również w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, a także w psychozach i schizofrenii o niedawnym początku ", stwierdzili naukowcy w swojej analizie. "Jednak mechanizm zwiększonej odpowiedzi przeciwciał na gluten jest prawdopodobnie inny w zaburzeniu dwubiegunowym w porównaniu z chorobą trzewną."
Naukowcy podsumowali: "Na tym etapie należy jeszcze ustalić, czy białka glutenu lub obserwowana podwyższona do nich odpowiedź immunologiczna odgrywają jakąkolwiek rolę w patogennym mechanizmie choroby afektywnej dwubiegunowej lub mogą potencjalnie służyć jako biomarkery diagnozy lub aktywności choroby. " Przyszłe badania powinny uwzględniać dietę bezglutenową u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową z podwyższonymi przeciwciałami przeciw glutenowi.
