Zwichnięcie łokcia występuje, gdy ramię i przedramię zostają oddzielone od normalnej pozycji. Kość ramienia (kość ramienna) zwykle dotyka kości kości przedramienia (promień i łokieć). Kiedy dochodzi do dyslokacji łokcia, kości te są oddzielane od ich normalnego położenia. Zwichnięcia stawu łokciowego są drugim najczęściej występującym zwichnięciem stawu po zwichnięciach ramion.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje zwichnięć stawu łokciowego:
- Prosta dyslokacja łokciowa
Prosta zwichnięcie stawu łokciowego oznacza, że nie ma złamania kości wokół stawu łokciowego. Rokowanie prostego zwichnięcia stawu łokciowego jest lepsze, ponieważ często zabieg nie jest konieczny do leczenia. - Złożone zwichnięcie stawu łokciowego
Skomplikowane zwichnięcie stawu łokciowego oznacza, że wystąpiło złamanie, zwykle przedramienia, które wystąpiło wraz z zwichnięciem stawu łokciowego. W skomplikowanym zwichnięciu stawu łokciowego często konieczna jest operacja, aby naprawić złamaną kość w celu utrzymania stawu łokciowego w normalnej pozycji.
Ocena załamanego łokcia
Jeśli ktoś zranił się w łokciu, zwichnięty staw łokciowy powinien być uznany za możliwą przyczynę bólu łokcia. Objawy zwichniętego łokcia obejmują ból, obrzęk i niemożność zgięcia łokcia. W niektórych dyslokacjach łokcia może wystąpić uszkodzenie nerwów lub naczyń krwionośnych. Wszelkie zwichnięcia stawu łokciowego wymagają szybkiej pomocy lekarskiej, ale szczególną uwagę należy zwrócić na uszkodzenia nerwowe lub naczyniowe (naczynia krwionośne).
Przed umieszczeniem łokcika z powrotem na swoim miejscu (zwanym "redukcją" łokcia), należy wykonać prześwietlenie rentgenowskie, aby zobaczyć położenie zwichnięcia stawu łokciowego i poszukać wszelkich powiązanych złamań.
Leczenie zwichnięcia stawu łokciowego
Zwichnięcie stawu łokciowego jest leczone poprzez zmianę położenia kości. Najczęściej redukcja wykonywana jest w znieczuleniu, jednak jeśli pacjent jest w stanie się zrelaksować, redukcję można wykonać bez znieczulenia.
Często staw łokciowy po prostu "pop" z powrotem na pozycję, ale może być trudność osiągnięcia normalnego wyrównania w bardziej złożonych urazach. Po zmniejszeniu łokcia należy wykonać inne prześwietlenie, aby zapewnić właściwe wyrównanie stawu.
Jeżeli wystąpiło proste zwichnięcie stawu łokciowego, po zmniejszeniu stawu, egzaminator powinien określić stabilność stawu łokciowego. Jeśli łokieć nie pozostanie na swoim miejscu i ciągle wyskoczy z powrotem, operacja prawdopodobnie będzie konieczna. W większości przypadków łokieć można unieruchomić w pozycji, w której staw jest stabilny. Pozycja najbardziej stabilna jest przy zgiętym łokciu, a dłoń obraca się w dół.
Immobilizacja jest ograniczona, ponieważ przedłużone unieruchomienie może powodować znaczną sztywność stawu. Pacjentów rozpoczyna się od wczesnego ruchu łokcia, zwykle w ciągu kilku dni lub tygodnia po urazie. Mobilność rozpoczyna się w zakresie, w którym łokieć był stabilny i stopniowo zwiększany. Pacjenci z prostymi zwichnięciami łokciowymi zwykle osiągają powrót do pełnej aktywności w ciągu 6 do 12 tygodni urazu.
Chirurgia dla zwichnięć stawu łokciowego
Chirurgia jest rzadko wymagana do prostej zwichnięcia stawu łokciowego. Operacja jest konieczna tylko po prostym zwichnięciu stawu łokciowego, gdy łokieć nie pozostanie w stawie (około 1-2% zwichnięć stawu łokciowego).
Liczne badania wykazały brak korzyści z naprawy więzadeł po stabilnym prostym zwichnięciu stawu łokciowego.
Zabieg chirurgiczny jest zwykle konieczny, gdy występuje związane z tym złamanie z zwichnięciem stawu łokciowego. Bez chirurgicznej stabilizacji złamania zwykle trudno jest utrzymać wyrównanie stawu łokciowego. Chirurgia zwykle wymaga umieszczenia płytek i śrub na złamaniach kości, aby przywrócić ich wyrównanie.
