Ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) to wirus, który zakaża i niszczy określone rodzaje białych krwinek (limfocyty T CD4 +) u ludzi. Utrata tych białych krwinek prowadzi do rozwoju różnych zakażeń, nowotworów i innych problemów immunologicznych. Obecnie na całym świecie żyje ponad 30 milionów osób zarażonych wirusem HIV, z których ponad 1 milion żyje w Stanach Zjednoczonych.
Gdy HIV rozpoznano po raz pierwszy we wczesnym okresie do połowy lat 80. XX w., Infekcja szybko rozprzestrzeniła się na zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) u większości osób zakażonych. W latach 90. wprowadzenie różnych leków przeciwwirusowych radykalnie spowolniło lub nawet zapobiegło progresji zakażenia wirusem HIV na AIDS. Ludzie żyjący z HIV żyją dłużej i rozwijają inne chroniczne choroby wspólne dla osób nie zakażonych wirusem HIV, takie jak różne choroby alergiczne.
Czy ludzie z HIV mają więcej alergii?
Wiadomo, że osoby zakażone wirusem HIV mają wysoki poziom przeciwciał alergicznych (IgE), zwłaszcza gdy spadają poziomy limfocytów T CD4 +. Te wysokie poziomy IgE prawdopodobnie nie wskazują na pogarszanie się alergii, ale są prawdopodobnie oznaką pogarszającego się niedoboru odporności spowodowanego dysfunkcją komórek B. Przeciwciała IgE są skierowane przeciwko różnym patogenom (w tym HIV), a nie przeciw alergenom.
Ludzie zarażeni HIV często doświadczają wysokiej częstości stanów alergicznych, w tym alergicznego nieżytu nosa (katar sienny), alergii na leki i astmy.
Może to być spowodowane zaburzeniem równowagi układu odpornościowego, co może prowadzić do utraty prawidłowych mechanizmów kontroli alergii i innych objawów chorób alergicznych.
Gorączka siana u osób zakażonych wirusem HIV
Osoby z HIV wykazują bardzo wysokie wskaźniki objawów nosowych, przy czym badania wykazały 66% narzekań na objawy alergii nosa i ponad jedną trzecią hospitalizowanych pacjentów z HIV, u których stwierdzono zapalenie zatok.
Różne badania pokazują również, że osoby zakażone wirusem HIV mają wysoki odsetek pozytywnych wyników w testach skórnych na alergię, w porównaniu do osób bez zakażenia HIV.
Leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa u osób zakażonych HIV jest podobne do leczenia osób bez HIV. Jeśli unikanie alergenów nie jest możliwe, można bezpiecznie stosować doustne leki przeciwhistaminowe, aerozole do nosa i inne leki przeciwalergiczne. Immunoterapia alergenami lub zastrzyki alergiczne są dość kontrowersyjne u osób zakażonych wirusem HIV, ponieważ długofalowe efekty stymulowania układu odpornościowego poprzez immunoterapię nie są znane osobom z HIV.
Alergia na leki u osób zakażonych wirusem HIV
Osoby z zakażeniem HIV częściej reagują na alergie, prawdopodobnie w wyniku zakłócenia normalnych norm dotyczących układu immunologicznego. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku trimetoprim-sulfametoksazolu (TMP-SMX), który jest antybiotykiem zawierającym sulfonamidy. Niepożądane reakcje na TMP-SMX występują u ponad połowy osób zakażonych wirusem HIV (w porównaniu do mniej niż 10% osób niezakażonych wirusem HIV). Na szczęście odczulanie na alergię TMP-SMX często kończy się sukcesem, co często jest konieczne, aby zapobiegać i leczyć powszechnie występujące infekcje u osób z HIV.
Inną powszechnie obserwowaną alergią na leki jest abakawir podawany dożylnie.
Abakawir jest nukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy, który może powodować zagrażającą życiu reakcję nadwrażliwości u 5-8% osób zakażonych wirusem HIV. Istnieje genetyczna predyspozycja do nadwrażliwości na abakawir, którą należy sprawdzić za pomocą badania krwi przed przyjmowaniem abakawiru. Jeśli dana osoba nie ma genu, który jest związany z reakcją, wówczas można bezpiecznie pobrać abakawir.
Astma u osób z HIV
Leczenie zakażeń wirusem HIV lekami przeciwwirusowymi doprowadziło do wzrostu problemów z płucami u tych pacjentów. W badaniach wykazano, że mężczyźni zarażeni HIV mają wyższy wskaźnik świszczącego oddechu w porównaniu z mężczyznami bez zakażenia wirusem HIV, zwłaszcza u tych, którzy palą wyroby tytoniowe.
Dzieci zakażone wirusem HIV otrzymujące leki przeciwwirusowe wykazują również zwiększone wskaźniki astmy w porównaniu z dziećmi zakażonymi HIV, które nie przyjmują leków przeciwwirusowych.
Badania te sugerują, że osoby zakażone wirusem HIV są szczególnie wrażliwe na drażniące działanie dymu tytoniowego, a stosowanie leków przeciwwirusowych w leczeniu HIV chroni przed utratą funkcji immunologicznej, co może zwiększać ryzyko zapalnych stanów alergicznych, takich jak astma. Leczenie astmy u osób zakażonych wirusem HIV jest podobne jak u osób zakażonych wirusem HIV, chociaż należy unikać doustnych kortykosteroidów, gdy tylko jest to możliwe, ze względu na ich tłumiące działanie na układ odpornościowy.
