Chancroid to choroba wrzodowa narządów płciowych przenoszona drogą płciową. Wywołało to bakteria Haemophilus ducreyi. Mimo, że tylko vert widziany w Stanach Zjednoczonych, kaszyca jest stosunkowo powszechną chorobą w krajach rozwijających się. Podobnie jak w przypadku kiły, otwarte rany spowodowane przez mięsień sercowy zwiększają ryzyko zachorowania na inne infekcje przenoszone drogą płciową. W szczególności te otwarte rany zwiększają ryzyko zakażenia wirusem HIV. Robią to, ułatwiając wirusowi HIV przedostanie się do krwiobiegu, gdy osoba jest narażona.
Nieuszkodzona skóra jest rozsądną barierą dla HIV, który nie nie rozprzestrzenia się przez kontakt skóry ze skórą.
Jakie są objawy Chancroid?
Wczesne oznaki otyłości mogą być mylone z kiłą – małe krosty stają się wrzodami, zwykle w ciągu 4 do 10 dni po ekspozycji. Jednak owrzodzenia na ogół rosną do większego rozmiaru i są bardziej bolesne niż wrzody związane z kiłą.
Chancroid może również prowadzić do obrzęku, tkliwości i zapalenia węzłów chłonnych w pachwinie. Ten efekt uboczny nie jest związany z kiłą.
Ze względu na rzadkość występowania, stosunkowo trudno jest dokładnie przetestować je w Stanach Zjednoczonych. Dlatego CDC stwierdza, że lekarze mogą zdiagnozować mięsniak bez identyfikacji bakterii d H. ducreyi if, jeśli spełnione są wszystkiez następujących kryteriów:Ktoś ma jedną lub więcej wrzodów narządów płciowych Owrzodzenia i obrzęk węzłów chłonnych, są zgodne z oczekiwanym pojawieniem się kaszakaBrak dowodów na kiłę pod mikroskopem lub przez badanie krwi (po występowaniu wrzodów przez co najmniej 7 dni)
- Test na wrzody jest negatywny dla HSV, znacznie częstszego owrzodzenia narządów płciowych choroba w USA
- Jak jest leczona Chancroid?
- Chancroid jest leczony antybiotykami. Dwa preferowane schematy to pojedyncze dawki azytromycyny (1 g) lub ceftriaksonu (250 mg, IM).
- Dostępne są również dłuższe schematy leczenia przy użyciu ciprofloksacyny (500 mg, 2 x dziennie przez 3 dni) i zasady erytromycyny (600 mg doustnie, 3 razy dziennie, przez siedem dni). Leczenie jest mniej skuteczne u nieobrzezanych mężczyzn i osób HIV pozytywny. Dlatego CDC zaleca, aby każdy poddawany leczeniu był ponownie badany przez lekarza 3 do 7 dni po rozpoczęciu leczenia. W przypadku większości ludzi objawy zaczną się poprawiać w tym czasie, jeśli leczenie będzie skuteczne.
Podobnie, ze względu na rzadkie występowanie choroby, każdy, kto podejrzewa, że ma mięsień jelitowy, powinien również zostać przebadany na obecność wirusa HIV.
Jak często występuje w Stanach Zjednoczonych?
Chancroid jest niezwykle rzadkim zjawiskiem w Stanach Zjednoczonych. Chociaż liczba przypadków znacznie się zmniejszyła w latach 40. i 50., liczba przypadków szybko spadła w połowie lat 50-tych. W latach osiemdziesiątych nastąpił krótki wzrost, który prawdopodobnie wynikał z nowej epidemii HIV. Jednak liczba przypadków szybko spadła, dopóki infekcje nie były wystarczająco rzadkie, aby utrudnić dostęp do testu. W 2016 r. Zaledwie 7 przypadków zdiagnozowano w całym kraju, tylko w Alabamie, Kalifornii, Kolorado, Massachusetts, Północnej Karolinie i Południowej Karolinie.
Pojawienie się mięsniaka w Stanach Zjednoczonych jest bardziej prawdopodobne u uchodźców lub imigrantów z Azji, Afryki i Karaibów.
