Interferon-alfa2b Leczenie czerniaka

Leczenie interferonem alfa2b w przypadku czerniaka jest obecnie jedynym zatwierdzonym lekiem. Standardowym początkowym leczeniem czerniaka jest chirurgiczne usunięcie wszelkich zmian, procedura o nazwie wycinanie z szerokiego obszaru. W zależności od stadium nowotworu lekarz może zalecić leczenie uzupełniające (po zabiegu) w celu zmniejszenia szansy na powrót czerniaka (nawrót).

Na przykład, jeśli czerniak rozprzestrzenił się na jeden lub więcej węzłów chłonnych, szacuje się, że od 70 do 80 procent czerniaka powróci w ciągu najbliższych trzech do pięciu lat. Możliwości leczenia uzupełniającego są obecnie bardzo ograniczone: leczenie interferonem-alfa2b (IFN) jest jak dotąd jedynym zatwierdzonym lekiem. Jeśli twój onkolog zalecił interferon-alfa2b, przegląd ten uzbroi Cię w kluczowe informacje, których potrzebujesz, aby zrozumieć, jak to działa, jego skuteczność i skutki uboczne.

Należy pamiętać, że ta informacja może nie obejmować wszystkich możliwych środków ostrożności, interakcji lub niepożądanych skutków dla tego leku. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące przyjmowanego leku, koniecznie skonsultuj się z lekarzem.

Interferon-alfa2b

Interferon-alfa2b, zwany także interferonem alfa2b, IFN i intronem A, został zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA) w 1995 r. Lek jest dopuszczony do stosowania w ciągu 56 dni (8 tygodni) po operacji u pacjentów 18 lat lub starsi ze złośliwym czerniakiem, którzy są wolni od choroby, ale są narażeni na ryzyko nawrotu (powrót guza).

Pacjenci z wysokim ryzykiem nawrotu obejmują chorych na czerniaka w następujących stadiach:

• Stadium IIB – guzy o grubości powyżej 4 mm (około 1/6 cala) bez owrzodzenia
• Stadium IIC – guzy powyżej 4 mm gruby z owrzodzeniem
• Stadium IIIA, IIIB, IIIC – guzy mogą być dowolnej wielkości, ale choroba rozprzestrzeniła się na węzły chłonne

​​Interferon-alfa2b różni się od leku chemioterapeutycznego – w rzeczywistości jest naturalną częścią układu odpornościowego organizmu. Jest znany jako cytokina, która jest substancją chemiczną normalnie wydzielaną przez komórki zwane leukocytami w odpowiedzi na wirusa, bakterie lub innych obcych intruzów. Następnie dołącza się do innych komórek i powoduje złożoną serię zmian (z których wiele jest nieznanych), w tym spowolnienie tempa podziału komórek i zmniejszenie zdolności komórek do ochrony przed układem odpornościowym.

IFN stosowany w leczeniu czerniaka nie pochodzi z organizmu, ale jest produkowany masowo w laboratorium przy użyciu technik inżynierii genetycznej. Ma takie same właściwości jak naturalna wersja, ale pod względem technicznym jest nazywany "rekombinowanym" z tego powodu.

Dowody na skuteczność interferonu-alfa2b

IFN jest jedynym lekiem dla osób z wysokim ryzykiem złośliwego czerniaka, który, jak wykazano, poprawia zarówno przeżycie wolne od nawrotów (życie bez powrotu choroby), jak i całkowite przeżycie. Trzy badania doprowadziły do ​​zatwierdzenia przez FDA. Najpierw porównano wysokie dawki IFN z robieniem niczego: w tym przypadku osoby leczone IFN nie rzucały się tak szybko i żyły średnio o rok dłużej. W drugim badaniu porównano wysokie dawki IFN z niską dawką IFN i ponownie nastąpił znaczący wzrost przeżycia bez nawrotów w grupie z dużą dawką.

Jednak nie było różnicy w ogólnym przeżyciu. Ostatecznie, gdy porównano IFN z eksperymentalną szczepionką o nazwie GMK, wyniki były jasne: grupa IFN miała 47% poprawę przeżywalności bez nawrotów i 52% poprawę ogólnego przeżycia.

Przeprowadzono wiele innych badań klinicznych (i nadal trwają) w celu zwiększenia skuteczności IFN. Niestety, niektóre późniejsze badania nie wykazały tak dużego efektu pozytywnego jak te oryginalne – i jedno badanie z 2008 roku (zwane próbą "Sunbelt") nie wykazało wpływu IFN na pacjentów z jednym dodatnim wartowniczym węzłem chłonnym – dlatego zastosowanie IFN budzi kontrowersje wśród lekarzy.

W istocie, onkolodzy w Europie szczególnie niechętnie przepisywali IFN ze względu na percepcję jego niewielkich korzyści i znacznej toksyczności. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości, porozmawiaj o tym z lekarzem.

Stosowanie interferonu-alfa2b

Po zabiegu IFN podaje się w dwóch etapach: indukcja i utrzymanie. Indukcja obejmuje otrzymanie wysokiej dawki w szpitalu z infuzją dożylną w ciągu 20 minut, pięć kolejnych dni w tygodniu, przez cztery tygodnie. Podczas fazy podtrzymywania, wstrzykujesz mniejszą dawkę IFN samemu w domu trzy razy w tygodniu przez 48 tygodni. Jest wstrzykiwany bezpośrednio pod skórę (podskórnie), zazwyczaj w udo lub brzuch. Ty lub krewny będziecie uczyć, jak podawać te zastrzyki przez pielęgniarkę lub lekarza.

Potencjalne skutki uboczne interferonu-alfa2b

Leczenie IFN jest długotrwałe i stanowi wyzwanie. Jednak przy odpowiednim monitorowaniu, modyfikacjach dawek i agresywnej opiece wspomagającej, można go bezpiecznie podawać i można go leczyć u większości pacjentów. Dwa najczęstsze działania niepożądane IFN to objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, bóle mięśni i stawów) i zmęczenie. Aby złagodzić te objawy, należy postępować zgodnie z "ABC":

• Acetaminofen (Tylenol)
• Bpodawać edtime (robić zastrzyki przed pójściem spać)
• Cdostępna energia
• Dlodowisko dużo płynów
• Eprzy zrównoważonym posiłki
• Focus na poziomie dodatnim

Objawy grypopodobne zwykle zmniejszają się w trakcie leczenia, ale zmęczenie zwykle utrzymuje się, a nawet może się pogorszyć.

Następujące działania niepożądane występują rzadziej, ale zgłaszano je u wielu osób przyjmujących IFN:

• Nudności, wymioty
• Podrażnienie skóry w miejscu wstrzyknięcia
• Zawroty głowy
• Depresja, myśli samobójcze i inne problemy emocjonalne
• "Piny i igły" uczucie w rękach i stopy
• Wypadanie włosów
• Zmniejszenie produkcji białych krwinek, co może prowadzić do większej liczby infekcji i anemii
• Zmiany w funkcjonowaniu wątroby
• Zmiany rytmu serca i ciśnienia krwi

Inne działania niepożądane są możliwe, dlatego należy omówić je z lekarzem. Większość działań niepożądanych zniknie, gdy terapia interferonem-alfa2b zostanie zatrzymana.

Interakcje

IFN może pogorszyć niektóre z wcześniej istniejących chorób, więc należy powiedzieć lekarzowi, jeśli:

• WZW
• Dowolne choroby wątroby
• Cukrzyca
• Choroby serca
• Choroby płuc

Referencje: