Twój maluch lub przedszkolak rozwija się inaczej. Jego mowa jest opóźniona, ma pewne dziwne zachowania i uwielbia robić to samo w kółko. Ma ciężki czas z głośnymi odgłosami i ma problemy z interakcją z rówieśnikami w tym samym wieku.
Czy jest autystyczny? Odpowiedź oczywiście jest.
Czy nadszedł odpowiedni czas, aby poprosić o ocenę od pediatry lub zespołu medycznego zajmującego się rozwojem, który mógłby doprowadzić do tego, że etykieta "autyzmu" będzie przypięta do klatki piersiowej Twojego dziecka przez resztę życia?
Odpowiedź na to pytanie zależy od wielu czynników.
Ile lat ma twoje dziecko?
Normalne dzieci naprawdę rozwijają się w różnym tempie. Fakt, że dziecko Twojego sąsiada jest przedwcześnie rozwinięte, nie oznacza, że Twoje dziecko jest opóźnione! Sprawdź dokładnie, aby upewnić się, że to, co postrzegasz jako opóźnienia, nie jest tak naprawdę normalnymi zmianami rozwojowymi.
Jak duże są objawy Twojego dziecka?
Rozpoznanie autyzmu nie jest lekceważone. Objawy występujące u dziecka muszą znacząco osłabić zdolność komunikowania się, brania udziału w zwykłych czynnościach i łączenia się ze społecznością. Zwykle poważne obawy dotyczące rozwoju dziecka pochodzą nie tylko z obserwacji rodziców, ale także od nauczycieli, lekarzy, rodziny wielopokoleniowej i innych osób, które widzą istotne problemy. Jeśli obserwowane różnice są niewielkie, lub jeśli pediatra nie widzi powodu do niepokoju, możesz podejść do "czujnego czekania".
Jak osobiście czujesz etykietę?
Niektórzy rodzice uważają, że oznaczanie dziecka jako "autystycznego" jest problematyczne i obawiam się, że taka etykieta może przynieść więcej szkody niż pożytku. Mogą czuć, że etykieta patologizuje różnice, które są po prostu cechami osobowościowymi – i chcą uniknąć etykietowania, o ile jest to wykonalne.
Inni rodzice uważają, że etykieta jest przydatnym narzędziem do zrozumienia, radzenia sobie i znajdowania wsparcia. Podając im "różnice", czują, że mogą posunąć się naprzód, aby zapewnić dziecku pomocne wsparcie, zabiegi i możliwości.
Czy istnieją korzyści z diagnozy autyzmu?
W zależności od miejsca zamieszkania diagnoza spektrum autystycznego może być najlepszym sposobem na uzyskanie niezbędnych usług i terapii dla Twojego dziecka. Jednak w niektórych obszarach diagnoza może uzyskać dostęp do kilku zasobów państwowych lub lokalnych. Niektóre ubezpieczenia zdrowotne zapewniają finansowanie dzieci TYLKO wtedy, gdy mają diagnozę autyzmu; inne świadczą usługi bez względu na diagnozę.
Czy możesz uzyskać dostęp do tych samych pomocy i usług z lub bez diagnozy?
Wiele zabiegów, które są zwykle oferowane dziecku z autyzmem, można uzyskać bez diagnozy – jeśli masz czas, pieniądze i chęć. Na przykład, możliwe jest zatrudnienie prywatnego terapeuty behawioralnego lub rozwojowego, i równie możliwe jest samodzielne nauczenie się różnych terapii. RDI, Floortime, SCERTS i wiele innych dobrze zbadanych terapii rozwojowych są zwykle dostarczane przez rodziców z lub bez wsparcia. Terapeuta zajęciowy, mowy i fizykoterapii może być przepisywany przez lekarza pediatrę w oparciu o konkretne problemy, które nie osiągają poziomu pełnej diagnozy spektrum autyzmu.
Jak Twoje lokalne szkoły i / lub wczesne programy interwencyjne traktują "różnice" w porównaniu z diagnozami?
Teoretycznie okręgi szkolne powinny zapewniać wsparcie przedszkolne lub szkolne każdemu dziecku w oparciu o jego potrzeby, a nie diagnozę. W praktyce jednak takie podejście jest prawie niemożliwe do zarządzania. Jeśli masz grupę dzieci w wieku młodzieńczym z rozpoznaniem spektrum autyzmu, warto zatrudnić nauczyciela z doświadczeniem i szkoleniem specyficznym dla dzieci z autyzmem. Jeśli Twoje dziecko może skorzystać z takiej klasy – ale nie ma autyzmowej diagnozy – czy twoja dzielnica zgodzi się umieścić dziecko w tym otoczeniu?
