Rozrost łojowy jest bardzo częstym stanem, który powoduje niewielkie uderzenia w skórę. Guzy są najczęściej koloru skóry, ale mogą również przyjmować biały lub lekko żółty odcień. Mają one rozmiary od 1 lub 2 milimetrów do kilku milimetrów. Powierzchnia wypukłości może być gładka lub lekko nierówna i szorstka.
Nadmiar gruczołów łojowych: powiększenie gruczołów łojowych
Mamy małe gruczoły pod powierzchnią skóry zwane gruczołami łojowymi.
Te gruczoły znajdują się wszędzie, z wyjątkiem dłoni i podeszew stóp. Ich zadaniem jest stworzenie sebum, czyli oleju, dla skóry, aby była ona smarowana i zdrowa.
W przypadku rozrostu łojowego występuje nadmiar sebocytów, specjalnych komórek tworzących gruczoły łojowe (hiperplazja oznacza "przekształcenie"). Komórki te powodują powiększenie gruczołów łojowych, powodując ich wzrost do kilkukrotnie większych niż normalne rozmiary. Teraz, zamiast być malutkim gruczołem pod powierzchnią skóry, jest wystarczająco duży, aby stworzyć guz łatwo widoczny na skórze.
Rozrost łojowy może pojawić się jako pojedyncze uderzenie lub wielokrotne uderzenia w gromadę lub linię. Najczęściej rozwija się na twarzy, zwłaszcza na czole, policzkach i nosie, choć zdarza się to wszędzie, gdzie występuje wiele gruczołów łojowych, w tym grzbiet i klatka piersiowa, ramiona, otoczka, penis, moszna i srom. Jednak w tych obszarach jest znacznie rzadsze.
Hiperplazja łojowa często jest mylona z wypryskami trądziku
Rozrost łojowy często jest mylony z trądzikiem komediowym, ponieważ guzy wyglądają bardzo podobnie do wyprysków trądziku niezarażonego.
Jeśli masz guza na skórze, jak odróżnić rozrost łojowy od typowych plam trądzikowych, takich jak zamknięte zaskórniki i milia?
Kluczem do rozpoznania rozrostu łojowego jest obszar depresji lub ubytku w środku guza. To jest wskazówka, że nie masz do czynienia z przełamaniem trądziku. Czasami można również zauważyć małe guzki (zwane teleangiektazją) również w guzie.
Nie ma sensu wyciskanie łojowych przerostów; nie wyciągniesz niczego z guza, ponieważ nie ma komedonowego rdzenia. Ściskanie nie pozbędzie się ich, ale może spowodować zapalenie lub krwawienie.
Jakie są przyczyny nadmiernej rozrostu gruczołu łojowego?
Istnieje kilka czynników, które przyczyniają się do rozrostu łojowego. Największy jest spadek hormonów androgenów. Hormony androgenowe odgrywają dużą rolę w wewnętrznym funkcjonowaniu naszych gruczołów łojowych.
Androgeny (w szczególności testosteron) pobudzają gruczoły łojowe, tworząc więcej oleju. W przypadku zwiększenia liczby androgenów występuje również wzrost aktywności gruczołów łojowych. W okresie dojrzewania występuje ogromny wzrost androgenów. Z tego powodu twoja skóra jest zazwyczaj bardziej tłusta w okresie nastoletnim, niż w innych okresach życia. Wyjaśnia również, dlaczego trądzik skoki w okresie dojrzewania; podobny wzrost występuje w androgenach.
Wraz z wiekiem spadają hormony androgenów. To spowalnia aktywność gruczołów łojowych.
I to nie tylko produkcja ropy. Zmniejsza się także naturalna prędkość wymiany komórek w gruczołach łojowych. Komórki znajdują się wewnątrz gruczołu, powodując nadmiar i powiększenie gruczołu, o którym wspomniano wcześniej.
Wydaje się również, że istnieje związek genetyczny. Jeśli ktoś w twojej rodzinie ma rozrost łojowy, jesteś bardziej podatny na jego rozwój, ponieważ jest dziedziczny (ale nie zakaźny).
Istnieje zgoda co do tego, że ekspozycja na słońce również odgrywa rolę – jeszcze jeden powód, by codziennie nosić krem przeciwsłoneczny i odmawiać opalania.
Kto może nabawić się gruczołowej hiperplazji?
Rozrost łojowy jest bardziej powszechny wraz z wiekiem.
Zazwyczaj pojawia się dopiero w wieku średnim lub starszym. U niektórych osób dochodzi do hiperplazji łojowej w znacznie młodszym wieku, jeśli istnieje silna historia rodzinna, chociaż jest to rzadsze.
Rozrost łojowy dotyka zarówno mężczyzn jak i kobiet. Najczęściej występuje u osób o jasnej lub jasnej karnacji. Stan ten występuje również częściej u osób przyjmujących cyklosporynę długotrwale, takich jak osoby po przeszczepieniu.
Noworodki również mogą rozwinąć ten stan (często obok trądziku niemowlęcego), z powodu hormonów przekazywanych z matki na dziecko. Przebarwienia najczęściej pojawiają się na nosie, policzkach, górnej wardze i na czole. Nie ma powodu, aby leczyć ten stan u noworodków. Guzy ustępują i znikają same w ciągu kilku miesięcy po porodzie, gdy hormony matki rozpraszają się.
Jak diagnozuje się gruczolakową hiperplazję
Prosta kontrola wzrokowa przez lekarza jest często niezbędna do zdiagnozowania rozrostu gruczołów łojowych, ale w przypadku jakichkolwiek wątpliwości lekarz może zlecić biopsję, aby wykluczyć raka skóry. Czasami trudno jest odróżnić rozrost łojowy i podobnie wyglądający (ale poważniejszy) stan raka podstawnokomórkowego.
Nadmiar kaszowy jest nieszkodliwy
Rozrost łojowy jest czysto kosmetycznym problemem. Są łagodne, nie nowotworowe i nie są prekursorem raka skóry jak inne zmiany skórne, takie jak rogowacenie słoneczne. Guzki nie bolą ani nie swędzi. Ale mogą krwawić, jeśli ich zapukasz lub ogolisz.
Rozrost łojowy nie ustąpi samoczynnie. Kiedy już pojawią się stłuczki, zazwyczaj tam pozostaną. Możesz je traktować lub pozostawić. Tak czy inaczej jest OK.
Leczenie nadpęcherzowej hiperplazji
Ponieważ jest to wyłącznie kosmetyk, tak naprawdę nie ma pilnego powodu do leczenia rozrostu łojowego. Jeśli guzy powodują, że czujesz się samoświadoma, możesz je traktować.
Leki na receptę, takie jak retinoidy do stosowania miejscowego i kwas azelainowy, mogą pomóc w powstrzymaniu powstawania nowych plamek łojowych, ponieważ przyspieszają one naturalną rotację komórek skóry. Mogą również sprawić, że istniejące guzy będą mniejsze, chociaż te zabiegi miejscowe prawdopodobnie się z nich nie pozbędą.
Kilka poprawek do programu pielęgnacji skóry może być również w porządku. Chociaż produkty złuszczające dostępne bez recepty nie pozbędą się tych wstrząsów, niektóre z nich mogą pomóc w zmniejszeniu prawdopodobieństwa rozwoju. Najkorzystniejszą opcją są nawilżające kremy i balsamy zawierające retinol.
Unikaj jednak agresywnego szorowania przy użyciu ziarnistych produktów. To drażni guzy, ale nie zrobi niczego, aby je poprawić.
Istnieje kilka procedur wewnętrznych, które można wykonać w celu leczenia rozrostu łojowego. Zapewnią one bardziej oczywista poprawę wstrząsów i działają znacznie szybciej. Procedury obejmują:
- Leczenie laserem
- Krioterapia (zamrażanie)
- Kauteryzacja lub elektrodymulacja (spalanie)
- Leczenie fotodynamiczne (zastosowanie środka światłouczulającego, a następnie leczenie światłem)
- Miejscowe leczenie chemiczne
- Wycięcie (odcięcie lub przebicie zmiany)
Występuje ryzyko wystąpienia blizn i / lub przebarwień skóry przy wszystkich tych zabiegach.
W ciężkich przypadkach rozrostu gruczołów łojowych lekarz może przepisać izotretynoinę. Izotretynoina kurczy gruczoły łojowe, przynajmniej chwilowo. Aby utrzymać rozkwit gruczołu łojowego na dystans, często musi być stosowany długoterminowo, więc leczenie to jest stosowane tylko w skrajnych przypadkach.
Ważne jest, aby wiedzieć, że żadne leczenie nie leczy hiperplazji łojowej, po prostu kontrolują stan. Prawdopodobnie powróci z czasem, nawet po leczeniu.
Słowo z Verywell
Kiedy masz guza, zmianę lub jakikolwiek inny nieznany problem na skórze, zawsze ważne jest, aby lekarz dostrzegł właściwą diagnozę. Ponieważ rozrost łojowy wygląda niesamowicie podobnie do znacznie poważniejszego raka podstawnokomórkowego, powinieneś spojrzeć na guzek (guzy) na lekarza, aby wiedzieć, z czym masz do czynienia.
Jeśli mamy do czynienia z hiperplazją łojową, dobrą wiadomością jest to, że jest całkowicie nieszkodliwa. Wiele osób z przerostem łojowym decyduje się nie leczyć tego. Bądźcie pewni, że te uderzenia są dla was o wiele bardziej oczywiste niż dla kogokolwiek innego. Ale jeśli sprawią, że poczujesz się samoświadomy, możesz ich leczyć. Twój lekarz poinformuje Cię, które procedury i / lub leki będą najlepsze dla twojej konkretnej sytuacji.
Ponieważ ekspozycja na słońce może zwiększać ryzyko ich rozwoju, upewnij się, że nosisz ekran słoneczny codziennie. Jest to nawyk zdrowej skóry, niezależnie od tego, czy masz rozkwit łojowy.
