Nastolatki z celiakią częściej cierpią z powodu zaburzeń psychicznych – w szczególności depresji i zaburzeń zachowania, takich jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej i opozycyjnie buntownicze, niż ich brak rówieśnicy z celiakią.
Nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje, ale naukowcy spekulują, że niedożywienie wywołane przez celiakię może odgrywać pewną rolę.
Bez względu na przyczynę, istnieją pewne dowody na to, że depresja, ADHD i inne problemy z zachowaniem mogą poprawić lub nawet całkowicie zmniejszyć dietę bezglutenową – co może stanowić dodatkową zachętę dla nastolatka do ścisłego przestrzegania diety.
ADHD Często u nastolatków z chorobą celiakalną
Istnieje silny związek między celiakią a ADHD – w badaniach stwierdzono niezdiagnozowaną celiakię u wysokiego odsetka nastolatków (do 15%) ze zdiagnozowaną ADHD. Dla porównania, celiakia występuje u około 1% ogółu populacji.
Zarówno u nastolatków, jak iu dorosłych dieta bezglutenowa wydaje się pomagać w poprawie koncentracji i innych objawów ADHD, w tym nadpobudliwości i impulsywności, według niektórych badań.
Żadne badania nie dotyczyły nastolatków z nadwrażliwością na gluten bez celiakii, aby zobaczyć, czy cierpią na więcej ADHD, ale niektóre anegdotyczne raporty od nastolatków i ich rodziców wskazują, że dieta bezglutenowa może pomóc w ADHD, jeśli nastolatek jest gluteno- wrażliwy.
Inne badanie dotyczyło celiakii i wszystkich zaburzeń zachowania, w tym ADHD, opozycyjnego buntu i zaburzeń zachowania. Badanie to wykazało, że 28% nastolatków z celiakią zostało w pewnym momencie zdiagnozowanych zaburzeniem zachowania, w porównaniu z zaledwie 3% niecukrzycowych nastolatków. In "W większości przypadków zaburzenia te poprzedzały diagnozę celiakii i jej leczenie dietą bezglutenową", dodają autorzy, dodając, że nastolatki z celiakią po diecie cierpią z powodu aktualnych problemów z zaburzeniem zachowania zaburzającego w tym samym tempie, co -celiac nastolatki.
Depresja często występująca wśród nastolatków z celiakią
Nie przeprowadzono tak wielu badań z udziałem nastolatków z celiakią i depresji, jak miało to miejsce w przypadku glutenu i depresji u dorosłych, ale badania, które przeprowadzono, wskazują, że jest to dość powszechny problem u nastolatków. W przypadku dorosłych wiele badań wskazuje na związek między glutenem i depresją, zarówno u osób dorosłych z celiakią, jak iu osób z nadwrażliwością na gluten bez celiakii.
W badaniu, które dotyczyło zaburzeń zachowania u nastolatków z celiakią, badacze pytali także o historię dużych zaburzeń depresyjnych nastolatków i stwierdzili, że 31% nastolatków zgłosiło w pewnym momencie epizod dużej depresji. Jedynie 7% osób, które nie miały kontroli celiakii, notowało epizod dużej choroby depresyjnej
Podobnie jak w przypadku zaburzeń zachowania zaburzającego, podawanie bezglutenowych leków wydawało się złagodzić objawy depresyjne i obniżyć poziom zaburzeń do tych w grupie kontrolnej.
Z jednego badania wynika, że nastolatkowie z nierozpoznaną chorobą trzewną i depresją mają niższy niż normalny poziom tryptofanu i niektórych hormonów w porównaniu z osobami bez depresji, co może prowadzić do problemów z nastrojem i snem (gluten może również wpływać na sen) .
W badaniu tym u nastolatków wystąpił znaczny spadek depresji po trzech miesiącach stosowania diety bezglutenowej. Zbiegło się to z osłabieniem objawów celiakii nastolatków, a także z poprawą ich poziomu tryptofanu.
Inne zaburzenia umysłowe u dzieci z celiakią
Istnieją dowody medyczne wskazujące na nieco wyższe wartości stanów neurologicznych lub psychiatrycznych, takie jak epilepsja i choroba dwubiegunowa, u dzieci, u których zdiagnozowano celiakię – jedno z badań wykazało takie problemy u 15 z 835 pacjentów z celiakią i zidentyfikowali nowe przypadki celiakii u siedmiu z 630 dzieci z zaburzeniami neurologicznymi.
Jednakże, podobnie jak w przypadku glutenu i choroby afektywnej dwubiegunowej oraz glutenu i padaczki u dorosłych, nie jest jasne, jaki jest związek między warunkami, a potrzeba więcej badań.
Problemy z żywieniem bezglutenowym mogą przyczynić się
Oczywiście możliwe jest, że dzieci i nastolatki bezglutenowe mogą cierpieć bardziej z powodu niektórych zaburzeń psychicznych – konkretnie depresji, lęku i objawów behawioralnych – po prostu z powodu trudności związanych z podążaniem za bezglutenem dieta.
W jednym z badań dzieci i nastolatki na surowej diecie bezglutenowej wykazywały częstsze objawy behawioralne i emocjonalne kilka lat po rozpoczęciu diety. Ponadto dzieci i nastolatki w tym badaniu wydawały się wykazywać zwiększoną depresję i niepokój, począwszy od momentu, w którym przeszły bezglutenowe.
Nie jest jasne, jakie były wyniki tego badania, ale autorzy spekulowali, że przyczyną była dieta. "Wprowadzenie diety bezglutenowej powoduje radykalną zmianę nawyków żywieniowych i stylu życia dzieci chorych na CD [celiakię], co może być trudne do zaakceptowania i stresujące do naśladowania" – stwierdzili autorzy.
Ten stres przyczynia się do lęku, który objawia się jako depresja u dziewcząt i agresja oraz drażliwość u chłopców, twierdzą autorzy. Nastolatki często mają trudniejszy czas, akceptując nowe ograniczenia żywieniowe niż młodsze dzieci.
