Wysypka występuje często w przebiegu zakażenia wirusem HIV, a przyczyny mogą być tak różne, jak same wysypki.
Wiele osób używa terminu "wysypka na HIV", aby opisać skórną (skórną) epidemię, która pojawia się w wyniku nowej infekcji. Chociaż wysypka może być oznaką wczesnej infekcji, tylko u dwóch na pięć osób wystąpi taki objaw.
W końcu nie ma ani jednej wysypki ani jednej przyczyny wysypki u osób z HIV. Prostym faktem jest to, że wysypka może wystąpić na dowolnym etapie infekcji. Rozpoznanie przyczyny – niezależnie od tego, czy jest związane z HIV, czy nie – wymaga dokładnego zbadania i oceny wyglądu, rozmieszczenia i symetrii wybuchu choroby.
1 Wysypka na HIV
W wyniku niedawnego zakażenia wirusem HIV może dojść do wybuchu wysypki, która zwykle pojawia się od dwóch do sześciu tygodni po ekspozycji w wyniku tego, co nazywamy ostrym zespołem retrowirusowym (ARS).
Wysypka jest opisana jako grudkowo-plamkowe, termin plamka opisujący płaskie, odbarwione plamy na powierzchni skóry, podczas gdy grudka opisuje małe, wypukłe guzy.
Podczas gdy wiele chorób może to powodować, wysypka ARS na ogół wpływa na górną część ciała, czasami towarzyszą mu owrzodzenia w jamie ustnej lub narządach płciowych. Objawy grypopodobne są również powszechne.
Epidemie zwykle ustępują w ciągu jednego do dwóch tygodni. Leczenie przeciwretrowirusowe należy rozpocząć natychmiast po potwierdzeniu zakażenia wirusem HIV.
2 Zapalne zapalenie skóry
Łojotokowe zapalenie skóry jest jednym z najczęstszych stanów skóry związanych z zakażeniem wirusem HIV, występującym u ponad 80 procent osób z zaawansowaną chorobą. Jednakże często zdarza się, że taka wysypka pojawia się u osób z nawet umiarkowanym osłabieniem immunologicznym, gdy liczba komórek CD4 jest mniejsza niż 500.
Łojotokowe zapalenie skóry jest zapalnym zaburzeniem skóry, które ogólnie wpływa na skórę głowy, twarz i tors. Często pojawia się w bardziej oleistych częściach skóry, objawiając się łagodnym zaczerwienieniem, żółtą łuszczeniem i łuszczącymi się zmianami skórnymi. W cięższych przypadkach może powodować łuskowate krosty wokół twarzy i za uszami, jak również na nosie, brwiach, klatce piersiowej, górnej części pleców, pod pachami i w uchu.
Przyczyny wysypki nie są do końca poznane, chociaż osłabiona funkcja odpornościowa jest wyraźnie kluczowym czynnikiem. Miejscowe kortykosteroidy mogą pomóc w cięższych przypadkach. Osoby zakażone wirusem HIV, które nie są jeszcze leczone, powinny otrzymać natychmiastową terapię przeciwretrowirusową w celu zachowania lub przywrócenia funkcji odpornościowej.
Reakcja nadwrażliwości 3Drug
Wysypki mogą rozwijać się w wyniku reakcji alergicznej na niektóre leki, w tym przeciwretrowirusowe leki przeciw HIV i antybiotyki. Występują one zwykle od jednego do dwóch tygodni po rozpoczęciu leczenia, chociaż mogą się pojawić w ciągu zaledwie od jednego do trzech dni.
Wysypka wysypki może przybierać różne formy, ale najczęściej jest to postać kostna, co oznacza, że jest ona podobna do odry. Ma tendencję do rozwoju najpierw na pniu, a następnie rozprzestrzenia się na kończyny i szyję w symetryczny wzór.
W niektórych przypadkach wysypka może być bardziej plamkowo-plamkowa w prezentacji z rozległymi różowo-czerwonymi plamami pokrytymi małymi guzkami, które wydzielają niewielką ilość płynu po ściśnięciu.
Reakcje nadwrażliwości na lek mogą czasami towarzyszyć gorączce, obrzękom węzłów chłonnych lub trudnościom w oddychaniu.
Przerwanie podejrzewanego leku zwykle powoduje wysypkę w ciągu jednego do dwóch tygodni, jeśli jest nieskomplikowana. Miejscowe kortykosteroidy lub doustne leki przeciwhistaminowe mogą być przepisywane w celu złagodzenia świądu.
Ziagen (abakawir) i Viramune (newirapina) to dwa leki przeciw HIV, które są najbardziej zagrożone nadwrażliwością na leki, chociaż każdy lek ma potencjał takiej reakcji.
Zespół 4Stevens-Johnsona
Zespół Stevensa-Johnsona (SJS) jest potencjalnie zagrażającą życiu formą nadwrażliwości na lek charakteryzowaną przez jego "gniewną" prezentację. Wysypka jest formą toksycznej martwicy naskórka, w której górna warstwa skóry (naskórek) zaczyna odrywać się od dolnej warstwy skóry (skóry właściwej).
Uważa się, że SJS jest zaburzeniem układu immunologicznego wyzwalanym przez infekcję, lek lub oba.
SJS zwykle rozpoczyna się gorączką i bólem gardła około jednego do trzech tygodni po rozpoczęciu leczenia. Wkrótce następuje bolesne owrzodzenie jamy ustnej, narządów płciowych i odbytu. Okrągłe, nieregularne zmiany o średnicy około cala zaczną się rozwijać na twarzy, tułowiu, kończynach i podeszwach stóp. Wysypka jest typowo rozpowszechniona, objawiająca się pęcherzami, które często łączą się w jedno z występowaniem w okolicy otwartych erupcji (szczególnie wokół warg).
Leczenie należy natychmiast przerwać po pojawieniu się objawów. Należy szukać pomocy w nagłych wypadkach, która może obejmować doustne antybiotyki, płyny dożylne i zabiegi zapobiegające uszkodzeniom oczu. SJS przenosi śmiertelność na pięć procent.
Viramune (newirapina) i Ziagen (abakawir) to dwa leki przeciwretrowirusowe najbardziej związane z ryzykiem SJS, chociaż wiele innych leków (w tym antybiotyki sulfonamidowe) wywołuje odpowiedź SJS.
