Jeśli twoja ukochana ma chorobę Alzheimera lub inną demencję, wiesz z pierwszej ręki o błogosławieństwach i wyzwaniach bycia opiekunem. Jednak aby zapewnić najlepszą możliwą opiekę, czasami warto odłożyć na bok czas na zatrzymanie się i sprawdzenie, co powinieneś robić i czego nie powinieneś robić. Czy widzisz siebie z którąkolwiek z tych tendencji?
- Przestań ustawiać nierealistyczne oczekiwania.Bez względu na to, czy próbujesz wydostać się z domu na czas, pamiętając o tym, gdzie twoja ukochana kładła okulary lub podążając za kilkoma krokami, bądź realistą z tym, czego oczekujesz od ukochanej osoby. Przestańcie oczekiwać, że będzie w stanie zrobić wszystko, co kiedyś, za każdym razem. Wzdłuż tej samej linii myślenia (a czasem nawet trudniejszego wyzwania): Bądź realistą z tym, czego żądasz od siebie.
- Przestań unikać trudnych pytań.Czasami na krótką metę łatwiej jest nie znać odpowiedzi na trudne pytania. Ale gdy będziemy kroczyć ścieżką, mały foresight okaże się niezwykle pomocny. Alzheimer jest postępującą chorobą; planowanie z wyprzedzeniem może pomóc. Oto kilka obszarów, które łatwo zignorować, ale należy się nimi zająć:
- Jeśli zauważysz objawy choroby Alzheimera lub innej demencji w twoim ukochanym, nie ignoruj tych zmian. Zakopanie głowy w piasku nie odwraca sytuacji, a nie leczenie Alzheimera może spowodować szybsze postępy choroby.
- Dowiedz się wszystkiego na temat choroby Alzheimera i czego się spodziewać.
- Porozmawiaj z ukochaną osobą o tym, czego on chce w przyszłości. Dyskusja na te tematy może być niewygodna, ale będziesz mógł być pewny swoich decyzji, wiedząc, że robisz to, co on chce. Dyskusje te powinny obejmować opcje opieki na wypadek rozwoju choroby, określenia pełnomocnictwa i preferencji życiowych.
- Przestańcie zakładać, że nikt nie rozumie.Czy czasami pragniesz rozmowy z kimś, kto jest również w środku okopów? Bez wątpienia. Ale jeśli ta osoba nie jest łatwo znaleźć lub jest tak zajęta będąc w tych okopach, że trudno jest się połączyć, dać komuś szansę. Chociaż mogą nie do końca zrozumieć z doświadczenia, skąd pochodzisz, mogą być zaszczyceni, aby słuchać. Nie zdradzaj nikomu szansy bycia przyjacielem tylko dlatego, że założyłeś, że nie są w stanie zrozumieć wyzwań, przed którymi stoisz.
- Przestań próbować zrobić to sam.Wszyscy to słyszeliśmy, prawda? A jednak z jakiegoś powodu jest to trudne. Oto kilka powodów, dla których utknęliśmy w trybie "I-can-to-it-by-myself" i nie udzielam pomocy:
- Inni mogą nie być dostępni lub chętni do pomocy. Ale pamiętaj: istnieją opcje opieki domowej, które możesz wziąć pod uwagę, a także grupy wsparcia i zasoby społeczności dostępne dla osób z chorobą Alzheimera.
- Prawdopodobnie jesteś przyzwyczajony do bycia niezawodnym. To świetnie, ale raz na jakiś czas musisz puścić rzeczy, abyś mógł nadal dobrze funkcjonować w życiu. Rozważ to zapobiegawczą medycynę; od czasu do czasu zorganizuj pomoc.
- Być może złożyłeś obietnicę dbania o swoją ukochaną osobę. Pamiętaj, że ta obietnica nie wymagała, abyś to robił solo. Nadal możesz dotrzymać tej obietnicy i otrzymać niewielką pomoc.
- Przestań być zakładnikiem przez poczucie winy.Byłeś tam, prawda? Myśli o "Jestem mu to winien" lub "Ostatni raz, gdy zatrudniłem pomoc, asystent był okropny" lub "To moja praca, a poza tym wiele ode mnie znosiła." Nasza wina i poczucie obowiązku mogą nas uwięzić. Uświadomcie sobie, że można czcić i kochać kogoś, a jednocześnie planować czas. A przez "czas wolny" mam na myśli zarówno dystans fizyczny, jak i mentalną i emocjonalną separację. Nie tylko można to robić, ale także mądrze. Nie oznacza to, że mniej zależy ci na ukochanej.
- Przestańcie zakładać, że ukochana osoba nie może brać udziału w żadnych decyzjach.Łatwo jest zapomnieć o konsultacjach z ojcem na temat jego pomysłów lub preferencji. Ale często osoba z demencją może nadal być w stanie wyrazić swoją opinię i jest honorowana i potwierdzana, gdy pytasz. Chociaż jego pamięć może nie być najlepsza, może on bardzo dobrze powiedzieć ci, co robi i czego nie chce, ani jakie ma zdanie na temat opcji leczenia. O ile to możliwe, włącz swoją ukochaną osobę w podejmowanie decyzji lub wyborów.
- Przestań zaniedbywać swoje własne obawy dotyczące zdrowia.Czy Twoje ciśnienie krwi rośnie, a twój nastrój jest przygnębiony? Czy byłeś na końcu przyjmującego twojego dezaprobującego spojrzenia twojego doktora albo wyrazu niepokoju? Wiem, że poświęcenie ma miejsce, gdy decydujesz o priorytetach. Ale jeśli to twoje zdrowie idziesz na kompromis, przestań i pomyśl chwilę. Jeśli zaniedbujesz swoje zdrowie i ostatecznie nie możesz być opiekunem, a nawet być w pobliżu ukochanej osoby, nie pomogłeś komuś w tym wyborze.
- Przestań zaniedbywać własną rodzinę.Czy twoje własne dzieci błądzą jak książkowa postać dzieci, która pyta: "Czy jesteś moją matką?" Nie rujnuj jednej rodziny, aby uratować inną. Jeśli jesteś w pokoleniu na kanapki, gdzie opiekujesz się zarówno rodzicami, jak i dziećmi, celowo podejmuj decyzję, ile czasu poświęcasz każdemu.
- Przestań wierzyć, że ukochana osoba decyduje o tym, jak zachowuje się lub o czym zapomina.Czy kiedykolwiek czułeś, że celowo rzuciła ci się na głowę, żeby spóźnić się na wizytę u lekarza? Czy czujesz się sfrustrowany, ponieważ czujesz, że pamięta niektóre ważne dla niego rzeczy i całkowicie zapomina o innych rzeczach, na przykład o sprawach, które są dla ciebie ważne? Dokonuj wszelkich prób postrzegania tych problemów jako wynikających z choroby, a nie świadomego wyboru, który ma na celu udaremnienie lub zranienie Ciebie. To pomoże ci bardziej poradzić sobie z demencją. Niedawno rozmawiałem z kimś, kto wielokrotnie powtarzał, że jego żona wybiera trudność. To znacznie zwiększyło jego frustrację, ponieważ czuła się tak, jakby zachowywała się w ten sposób celowo. Kiedy zaczął przypisywać jej trudnym zachowaniom chorobę, jego frustracja zmalała i był on w stanie lepiej sobie z tym poradzić.
- Przestańcie poświęcać swoje zdrowie psychiczne i biegnijcie na pusto.Wyobraź sobie: Trzymasz kilka różnych patyków z talerzami obracającymi się na każdym z nich i ciągle starasz się, aby wszystkie płytki obracały się tak, aby jeden nie spadł. Czy jesteś tutaj tarczą, starając się utrzymać zdrowie, pracę, rodziców, dzieci, małżeństwo lub inne związki – cały czas troszcząc się o kogoś bliskiego? W końcu płyta ulegnie awarii. Zdecyduj, zanim to się wydarzy, co możesz zdjąć z talerza (lub który talerz przestanie obracać), zamiast decydować o tobie, gdy jeden się wywali. Czasami wydaje się, że nie ma tu wyboru. Ale nawet w najtrudniejszych sytuacjach często możesz coś puścić. To, co widziałem zbyt wiele razy, to roztrzaskanie talerza, który ktoś rozpaczliwie chciał kręcić, ale po prostu nie mógł, bo nie mogła zrobić tego wszystkiego. Bądź celowy i proaktywny, gdy przeznaczasz swój czas i energię. Zachowanie równowagi w życiu przynosi korzyści wszystkim zaangażowanym, a także prawdopodobne jest, że twój ukochany z chorobą Alzheimera chciałby, żebyś to robił.
